فرشی که نماز و روزه حریر آن را ببافد، دیگر آسیب نمی‏ بیند

خبرگزاری شبستان: همسو با تلاش برای ارائه نظرات بزرگان و علمای دینی درباره احکام و فرایضی همچون روزه که با قرار گرفتن در ماه مبارک رمضان ضرورتی دوچندان می یابد و در ادامه ارائه نظرات آیت الله جوادی آملی در باب روزه و روزه داری در یاداشت ذیل موضوع "فرشتگان و دعا برای روزه ‏دار" به بحث گذاشته می شود:
فرشتگان موکلند که برای روزه ‏داران دعا کنند: قال رسول الله (ص): «إنّ الله تبارک وتعالی وکلّ ملائکةً بالدّعاء للصّائمین وقال: أخبرنى جبرئیل علیه ‏السلام عن ربه تعالی ذکره أنّه قال: ما أمرتُ ملائکتى بالدّعاء لأحدٍ من خلْقى إلا استجبتُ لهم فیه» خداوند عدّه ‏ای از فرشتگان را مأمور کرده است تا برای روزه ‏داران دعا کنند و جبرئیل خبر داد که پروردگار می‏فرماید: هرگز فرشتگانم را امر به دعا نکردم جز آنکه دعای آنان را مستجاب نمودم. دعای فرشته برای انسان، درخواست خیر و خوبی برای وی است.

تو فرشته شوی از جهد کنی از پی آنک ٭٭٭٭ برگ توت است کنندش اطلس

در این عالم اگر برگ توت را حریر می‏کنند و کرم می‏تواند از برگ توت، پرنیان درست کند، انسان را هم می‏شود فرشته کرد، رشد چنان میسّر است که کرم ابریشم، از برگ توت پرنیان می سازد!
قرآن کریم می‏فرماید: در بهشت فرش هایی وجود دارد که آستر آن، پرنیان است. حال خدا می‏داند رویهٴ این فرشها چیست؟ چون فرش آستری دارد که روی زمین می ‏افتد و رویه ‏ای که انسان روی آن می‏ نشیند. فرش بهشت هم آستری دارد و رویه‏ ای. ﴿متکئین علی فُرشٍ بطائنها من استبرق﴾ آسترش استبرق و حریر و پرنیان ارزنده است. امّا ظاهر آن فرش چیست؟ چون بیش از حریر و بالاتر از پرنیان چیزی در عالم طبیعت نیست که ما را به آن تشویق کنند. لذا نفرمود، ظاهر و رویه آن چیست! بایستی رفت و دید.
فرش هایی که باطنش حریر است، حریری که کرم ابریشم آن را نتنیده؛ بلکه نماز و روزه آن را بافته است. حریری را که کرم ابریشم بتند، کرم دیگری می‏تواند صدمه بزند؛ اما فرشی را که نماز و روزه ببافد، دیگر آسیب نمی‏ بیند. البته این فرش از لذایذ جسمانی بهشت است. اما آن «جنّة اللقاء» که به حساب نمی‏ آید، باطن روزه است که فرمود: «الصّوم لى وأنا أجزى به» . آنچه را فرشتگان برای روزه ‏داران مسئلت می‏کنند، باطن روزه است.
قرآن در مورد فرشتگان می‏فرماید: ﴿وما منّا إلاّ له مقام معلومٌ﴾ هر فرشته درجه ‏ای دارد، فرشته ‏ای که موکّل است برای بندگان مخلص روزه ‏دار دعا کند، غیر از فرشته ‏ای است که برای دعا به غیر روزه ‏داران موکّل می‏شود. درجات فرشتگان و دعاهای آنها هم تفاوت دارد.
تا چه اندازه ما به باطن روزه می‏ پردازیم که نه تنها ظاهرمان روزه بگیرد و چیزی نخوریم و نیاشامیم؛ بلکه سرّ و درون ما هم روزه بگیرد؟ نگذاریم خاطره‏ای در دل خطور کند که خدا نمی‏ پسندد. مبادا در دلْ بد کسی را بخواهیم. چنین نیست که اگر خاطرات در دل عبور کرد، خدای سبحان نداند یا دل انسان تیره نشود.
روزه عوام، خواص و اخص با هم متفاوت است. اگر ما روزه گرفتیم و به این فکر بودیم که، خدای ناکرده، کسی را برنجانیم یا به مقام و جاهی برسیم یا نتوانستیم خود را آماده کنیم که اگر به جاه رسیدیم، تفاوتی برای ما نداشته باشد، باطن ما روزه نگرفته است و چون باطن روزه نگرفته به باطن روزه نرسیده ‏ایم.
رسول اکرم (ص) فرمود: جبرئیل (س) به من خبر داد، که خدای سبحان فرموده، من فرشتگان را برای دعای احدی موکّل نکردم، جز آنکه دعای آنان را مستجاب می‏کنم. به همین جهت، فرشتگان را موکل فرمود، برای روزه ‏داران دعا کنند.
پی نوشت:
برگرفته از کتاب حکمت عبادات آیت الله جوادی آملی،ص139
منبع: نشریه الکترونیکی اسراء، شماره 18.
پایان پیام/