به گزارش خبرگزاری شبستان، «آریوبرزن» نام یکی از شاهزادگان هخامنشی و سردار ایرانی بود که در برابر سپاه اسکندر مقدونی ایستادگی کرد و خود و سربازانش تا واپسین تن کشته شدند. نام آریوبرزن در پارسی کنونی به گونه آریابرزین هم گفته و نوشته می‌شود که به معنی ایرانی باشکوه است.
نویسنده در کتاب حاضر بیان می کند که در آخرین سال های حکومت هخامنشیان اسکندر مقدونی توانست مقدونیه و یونان را متحد کند و به ایران حمله کند. بر پایه یادداشتهای به دست آمده از کالیستنس تاریخ‌نگار اسکندر، ۱۲ اوت سال ۳۳۰ پیش از میلاد، نیروهای اسکندر مقدونی در پیشروی به سوی پرسپولیس پایتخت آن زمان ایران، در یک منطقه دربند پارس که منطقه‌ای کوهستانی و سخت‌گذر است متوقف شدند و در این منطقه درگیری میان اسکندر و آریو برزن رخ داد. به گفته اسکندر بعد از ورود به سرزمین ایذج خورشید را به مدت سه شبانه روز بچشم ندیدم بعلت انبوه درختان و ازدیاد باران. اسکندر با یک هنگ ارتش ایران که شامل ۵۰۴۰تا ۵۰۰۰ نفر بود به فرماندهی آریو برزن رو به رو شد. این هنگ چندین روز مانع ادامه پیشروی ارتش ده‌ها هزار نفری اسکندر شده بود که مصر، بابل و شوش را پیشتر گرفته بود و در سه جنگ، داریوش سوم را شکست و فراری داده بود. سرانجام این هنگ با محاصره کوهها و حمله به افراد آن از ارتفاعات بالاتر از پای درآمد و فرمانده آن آریوبرزن نیز کشته افتاد. داریوش سوم پادشاه هخامنشی در جنگ با اسکندر شکست خورد و از برابر او گریخت. اما آریو برزن در کوهستانهای منطقه پارس به سختی در برابر اسکندر مقاومت کرد و افتخارات بسیاری آفرید.
گفتنی است چاپ سوم این اثر تالیف مهدی کیای با جلد شومیز و قطع وزیری توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده است.
نظر شما