حجت السلام حسین فلاحی اصل، استادیار دانشگاه لرستان به خبرنگار شبستان در خرم آباد گفت: بیگانگی و عدم تعامل بین حوزه و دانشگاه که اساس علمی یک مملکت از لحاظ دینی، علوم انسانی و علوم مختلف بر آنها استوار می باشد، عین فساد است.
وی با بیان اینکه بیگانگی بین حوزه و دانشگاه موجب بروز بدبینی و سوء تفاهم می شود، افزود: با بروز این مسئله حوزویان، دانشگاهیان را بی دین و دانشگاهیان حوزویان را تهی از دانش تلقی می کنند و این مفسده است.
حجت الاسلام فلاحی با بیان اینکه به نظر می آید که مبانی تصوری و تصدیقی وحدت حوزه و دانشگاه بعد از 30 سال محل اختلاف بوده، ادامه داد: این مسئله به درستی تبیین نشده است که مراد از وحدت بین حوزه و دانشگاه چیست، آیا این وحدت همکاری است یا وحدت در روش است و یا وحدت متون.
این استادیار دانشگاه لرستان اظهار کرد: وحدت متون و وحدت روش، نه مفید است و نه مطلوب، بلکه باید اقتباس از همدیگر باشد، یعنی دانشگاه از روش های حوزه و حوزه از روش های متناسب دانشگاه اقتباس کند.
فلاحی اصل تصریح کرد: برای تحقق وحدت بین حوزه و دانشگاه، دانشگاه باید متولی تشخیص موضوعات گوناگون علمی و اجتماعی و حوزه متولی احکام مربوط باشد که با این روش هم حوزه و هم دانشگاه استقلال خود را حفظ کرده و از طرفی وحدت عملی بین آنها برقرار می شود.
وی اظهار داشت: نکته دیگری که حائز اهمیت است نوع نگرش دانشگاه به علوم تجربی و علوم طبیعی است که در این بخش دانشگاه با نگرش الهی و موضوع شناسی به حوزه نزدیک می شود و حوزه نیز باید از متد و شیوه های نو دانشگاه بهره مند شود و سهم خود را از موضوعات با بهره گیری از این شیوه ها گسترش دهد، بنابراین حوزه و دانشگاه در روش های پژوهشی باید با هم تعامل و تفاعل داشته باشند.
پایان پیام/
نظر شما