داود فتحعلی‌بیگی، هنرمند و پیشکسوت تئاتر و هنرهای آیینی و مدرس دانشگاه در پاسخ به این سوال که برای حفظ و احیای نقالی و پرده خوانی چه اقداماتی باید صورت گیرد به خبرنگار شبستان گفت: دایر کردن کارگاه های آموزشی، فراهم کردن فرصت های اجرای عمومی و دایر کردن مکانی که ویژه اجرای نمایش های آیینی سنتی باشد از جمله عواملی است که به حفظ و احیای نقالی و پرده خوانی کمک می کند.
فتحعلی‌بیگی با تأکید بر لزوم تاسیس رشته تخصصی نمایش های آیینی سنتی اظهار داشت: نمایش های آیینی سنتی باید جزو دروس دانشگاهی شود. این امر می تواند بازیگر خلاق تربیت کند. یک رشته تخصصی نه به عنوان نقالی بلکه به عنوان نمایش های آیینی سنتی باید داشته باشیم که ابتدای آموزش آن و شیوه بازیگری اش از نقالی شروع شود.
وی که نگارش و کارگردانی نمایش هایی همچون " انسانم آرزوست "، " چشم تنگ "، " نمایش ممنوع "، " زلیخانامه "، " رام کردن زن سرکش " و " این غرفه از بهشت " را در کارنامه کاری خود دارد، تصریح کرد: جاهایی مانند حوزه هنری می توانند کارگاه های آموزشی نمایش های آیینی سنتی دایر کنند به شرط اینکه هم کتاب آموزشی تهیه کنند و هم کسی که می خواهد آموزش دهد، خودش کار کرده باشد و بلد و مسلط به کار باشد.
این مدرس دانشگاه در پاسخ به این سوال که وظیفه پیشکسوتان برای حفظ و احیای پرده خوانی و نقالی چیست، به شبستان عنوان کرد: متاسفانه الان دیگر پیشکسوتی نمانده است. آنهایی که بودند به سهم خود با اجراهایشان این میراث را به ما رساندند. در حال حاضر تعداد کمی از پیشکسوتان هنرهای آیینی نمایشی باقی مانده اند.
این پژوهشگر و هنرمند و پیشکسوت تئاتر و هنرهای آیینی خاطر نشان کرد: ما در سال قبل یک فیلم آموزشی به مناسبت جشنواره نمایش های آیینی سنتی تهیه کردیم اما این کافی نیست. مطمئنا برگزاری کارگاه های آموزشی در حفظ و احیای نمایش های آیینی سنتی خیلی موثر خواهد بود.
گفتگو از مریم داوری
نظر شما