به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اهواز، حجت الاسلام سید محسن شفیعی، رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های خوزستان، در جلسه هم اندیشی اساتید دانشگاه آزاد واحد اهواز، با موضوع عوامل جاودانگی قیام اباعبدالله(ع) گفت: گذشت زمان مسئله کربلا را کهنه نکرده و این امری عادی نیست چراکه حوادث و مصائب هرچه هم که بزرگ باشند، با گذشت زمان به نسیان و فراموشی سپرده خواهند شد و به مرور گرد شکیبایی و صبر و جامه بردباری، آنها را کم رمق خواهد کرد.
وی ادامه داد: در روایات معصومین(ع) آمده «إنَّ لِقَتلِ الحُسَينِ حَرارَةً في قُلوبِ المُؤمِنينَ لاتَبرُدُ أبَدا»؛ آتشی فروزان که خاموش نخواهد شد، اینکه کربلا کهنه نشده و به فراموشی سپرده نشده است مؤید این است که یک اراده ی حاکم نمی خواهد کربلا فراموش شود.
حجت الاسلام شفیعی، با بیان اینکه نگاه جامع، لازمه تحلیل هر حادثه است، اضافه کرد: بر هر حادثه روحی حاکم است که جهت به دست آمدن یک تحلیل صحیح باید مورد توجه قرار گیرد، کربلا حادثه جامعی است و روحی بر آن حاکم می باشد لذا اگر اینگونه دیده نشود ای بسا برداشت های ناتمام گاهی در مسیری خلاف کلیت حرکت دیده شوند.
وی ابراز کرد: تاریخ معرض تفاوت نگاه هاست، چراکه تاریخ برداشت از حادثه برای کسانی است که در صحنه حاضر نبوده اند؛ اما اگر نگاه برشی و گزینشی شد این نگرانی وجود دارد که فهم و دریافت از حادثه بر اساس برداشت ناتمام، خلاف مسیر اصلی حادثه باشد.
رئیس دفتر استانی نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه های خوزستان، اظهار کرد: بنابراین اگر در تبیین مسئله کربلا در بخشی نگاه عزتمندانه و حریت و آزادگی نبود قطعا اشکالی در کار وجود دارد؛ اگر روح حماسه کربلا را دریافت کنیم طبیعتا اشرافی پیدا خواهد شد که اجزا را بهتر ببینیم.
وی تصریح کرد: در بعضی از مسائل به دلیل نقطه اوج از شئون پیرامونی غفلت می شود، لکن نیل به قله بدون طی مسیر امکان پذیر نیست؛ بدون تردید سعود به قله مراتبی داشته و فهم بزرگی واقعه قطعا مبتنی بر این است که مقدمات دیده شود.
این استاد حوزه و دانشگاه، افزود: در کربلا قله فاجعه روز عاشورا بود اما فهم این مطلب و اینکه چرا حادثه پیش آمد مبتنی بر این است که مجموعه خطبه ها، نامه ها، پرسش ها و پاسخ های حضرت امام حسین(ع) از مدینه تا روز عاشورا بررسی شود تا بدانیم که صحبت های روز عاشورا همه ارجا به مطالب تبیینی گذشته هستند.
وی با اشاره به شبهه افکنی ها در جامعه گفت: امروز در دنیای ارتباطات به همان سرعت که برخی از زیبایی ها منتشر می شود، نابسامانی ها و شبهه ها هم منتشر می شود؛ فناوری ابزار است تا در جهت منویات چه کسی به کار گرفته شود. انکار نمی کنیم که در پس این شبهه آفرینی ها دست توطئه گری در کار است، اما به هر حال باید شبهه را پاسخ داد و دست ما هم برای پاسخ پر است، باید با روحیه کار جهادی وارد میدان شود.
وی در ادامه در پاسخ به این پرسش که چرا امام حسین(ع) روشی مانند امام حسن(ع) را اتخاذ نکرد، گفت: بین آنچه معاویه از امام حسن(ع) درخواست کرد و آنچه یزید از امام حسین(ع) خواست کاملا تفاوت وجود داشته است؛ معاویه با امام حسن(ع) توافق نامه امضا کرد اما یزید خواستار بیعت و تسلیم محض امام حسین(ع) بود.
حجت الاسلام شفیعی، خاطر نشان کرد: هیچ جا از طرف یزید پیشنهاد گفتگو و مذاکره وجود ندارد؛ یزید می خواست امام حسین(ع) او را به عنوان جانشین پیامبر(ص) بپذیرد و با او بیعت کند و امام حسین(ع) این را ذلت می داند.
وی با بیان اینکه شیعه معتقد است بعد از نبوت مدیریت جامعه با امامت است و اهل سنت اعتقاد به خلافت دارند، لکن معاویه به دنبال تبدیل مدیریت جامعه به سلطنت بود، اذعان داشت: کار معاویه آغاز یک بدعت خطرناک در جامعه اسلامی و مسیرش منحرف کردن مدیریت جامعه اسلامی به سمت سلطنت بود لذا هیچ جا یزید پیشنهاد گفتگو و مذاکره به امام حسین(ع) نمی دهد.
این استاد حوزه و دانشگاه، تاکید کرد: در دوره امام حسن(ع) یک پیشنهاد و توافق دو طرفه به امام(ع) تحمیل شد و از آنجا که جامعه با ایشان همراهی نکرد و مصلحت اسلام اقتضا می کرد، پذیرفتند، اما در خصوص امام حسین(ع) یزید بیعت می خواهد لذا امام حسین(ع) می فرمایند این به معنای فاتحه اسلام است.
وی عنوان کرد: امام مجتبی(ع) با امضا مصالحه با معاویه هسته اصلی اسلام را حفظ کرد و امام حسین(ع) می فرماید اگر بیعت را بپذیرم فاتحه اسلام خوانده است، یعنی مسئله حفظ اسلام است؛ بنابراین می بینیم شرایط بین امام حسن(ع) و معاویه و امام حسین(ع) و یزید یکسان نبوده که تصمیم مشابه گرفته شود.
وی در ادامه راز جاودانگی قیام اباعبدالله(ع) را بازگشت به فطرت الهی و حقیقت دانست و بیان کرد: امام حسین(ع) در مسائل کربلا شخصی صحبت نمی کند بلکه مفهومی و قاعده ای بحث می کنند؛ مثلا می فرمایند: «مثل من با مثل یزید بیعت نمی کند». یا «اگر من بیعت کنم فاتحه اسلام خوانده است» یا «مرا سر دوراهی قرار داده اند یا کشته شوم یا بیعت کنم و هیهات منا الذله – بعد در ادامه امام(ع) می فرمایند: ذلت را خدا برای ما نمی پذیرد و رسول خدا و مومنان و آزادگان تاریخ و دامن های پاک بر ما ذلت را نپذیرفته اند».
حجت الاسلام شفیعی، یاد آور شد: بحث امام حسین(ع) کاملا مفهومی، منطقی، اسلوبی و استراتژیک است، لذا اگر نخواهیم نگاه کلامی داشته باشیم که قول و فعل امام معصوم سند است و صرف نظر از اراده الهی که چون امام(ع) همه چیزش را در راه خدا داده، خدا اینگونه اراده کرده، می گوییم مطابق با معیارهای قابل فهم، رمز جاودانگی قیام اباعبدالله(ع) این است که ندای امام حسین(ع) بازگشت به فطرت است.
نظر شما