ایران ارتباط خوبی بین فرهنگ و مذهب به وجود آورده است

به گزارش خبرنگار شبستان، مراسم بزرگداشت پروفسور افتخار حسین عارف، رییس موسسه فرهنگی اکو در ایران عصر دیروز در سالن سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.

پروفسور افتخار حسین عارف در این مراسم گفت: در شبه قاره از اول محرم تا 8 ربیع الاول اینچنین جلساتی برگزار نمی شود. قرار است این هفته ایران را ترک کنم و به پاکستان بروم. از آقای مومنی شریف که هم مومن و هم شریف هستند تشکر می کنم، از علیرضا قزوه که در گروه من و در مسیر من است تشکر می کنم و می دانم که چه مصیبت هایی است که ایشان باید بگذرانند.

پروفسور عارف با بیان اینکه رفتن از ایران ناراحتم می کند، عنوان کرد: من کار خود را با روابط عمومی شروع کردم و زمانی هم در تلویزیون کار می کردم. زمانی که می خواستم در اکو مشغول شوم به من گفتند اداره کردن چنین نهادی همچون جمع کردن قورباغه ها در یک سبد است که یکی را نگه می داری اما دومی فرار می کند این کاری است که هیچکس راضی نمی شود بخصوص اینکه ادبا عاطفی و حساس هستند. در اینجا محبتی که از مقام معظم رهبری و شاعران دیدم در هیچ کجای دنیا ندیدم.

رییس موسسه فرهنگی اکو اظهار داشت: 4 سال در انگلیس و 2 سال در آمریکا بودم اما هیچ جا به اندازه ایران به من احترام و محبت نشد. همکارانم در اکو آدم های مستعد، کوشا و علاقه مند به کار بودند. هر جا در مجالس ادبی شرکت می کردم یک احساس صمیمیت عجیب داشتم. این را باور دارم که هر نویسنده کارش این است که همه وجودش را در اثرش نشان دهد ادبیاتی که دغدغه زمان خود را نداشته باشد به درد نمی خورد.

وی اظهار کرد: زمستان از راه می رسد و کم کم لباس های گرم به تن می کنیم اگر آب و هوا روی جسم و بدن ما اثر می گذارد چطور آب و هوای سیاسی بر روی افکار و نظرات ما تاثیر نخواهد گذاشت. زمانی که اولین غزلم را نوشتم در آن ذکر کربلا بود. دوستان اعتراض کردند که چطور در غزل کربلا را گنجاندی. غزل صحبت با معشوق است، تو چرا از کربلا گفتی اما من به این کارم افتخار می کنم، شاید به خاطر همین کار بخشیده شوم. بعدها خیلی از شاعران کار مرا ادامه دادند. زمانی که در مدت کربلا شعر گفتم دیکتاتوری بود فکر می کردم کربلا یک نماد است علیه جبر. واقعه ای در کربلا رخ داد و تمام شد اما تاثیر معنوی آن بعد از 1400 سال زنده است و به ما قدرت می دهد که آن را ادامه دهیم.

پروفسور خاطرنشان کرد: زمانی در انگلیس بودم و سفیر ایران هم آنجا بود، در تظاهرات شرکت می کردیم بر دیوارها نوشته بودند مرگ بر شاه این را می فهمیدم اما درود بر خمینی را نمی فهمیدم زیرا ما درود را فقط برای پیامبر به کار می بردیم، 4 سال که در ایران بودم به مکان های زیارتی مختلف رفتم و با شاعران از نزدیک آشنا شدم و هرگز این خاطرات را از یاد نمی برم.

وی با بیان اینکه کار ترجمه در حوزه هنری و انجمن شاعران بسیار خوب است، گفت: در خارج از ایران به جز سعدی و حافظ و مولانا شاعری را نمی شناسند، معدود کسانی صادق هدایت و فروغ را می شناسند و بقیه را نمی شناسند. ترجمه آثار فارسی به سایر زبان ها کار خوبی است که نتایج خوبی خواهد داشت. امروزه شاهدیم که ادبیات دفاع مقدس به زبان های مختلف ترجمه می شود که این مسئله تاثیرات خوبی دارد.