آذربایجان غربی قطب سطح زیر کشت و تولید سیب درختی در کشور

به گزارش خبرگزاری شبستان از ارومیه، فصل پائیز در آذربایجان غربی فصل برداشت سیب های درختی است.

آذربایجان غربی نخستین رتبه سطح زیر کشت سیب درختی در کشور را به خود اختصاص داده و رتبه نخست تولید این نوع محصول نیز برای آذربایجان غربی ثبت شده است.

سیب خواص مفیدی برای انسان دارد و از جمله آنها می توان به شادابی، سالم نگهداشتن دندان ها و لثه ها، از بین بردن درد مفاصل، کمک به تقویت حافظه و مغز و خواص مفیدی برای قلب اشاره کرد‌.

سیب از جمله میوه های است که به هضم راحت تر غذا کمک می‌کند و خاصیت ضد سرطانی دارد و به دفع عفونت ها از بدن کمک می کند.

سیب درختی یکی از مهمترین محصولات باغی آذربایجان غربی است و باغ های سیب در همه شهرهای استان وجود دارد اما ارومیه با اختصاص حدود ۴۵ درصد از این باغ ها در رتبه اول و شهرهای سلماس ،مهاباد ،اشنویه ،نقده و میاندوآب در ردیف های بعدی هستند.

۹۵ درصد از ارقام تولیدی این محصول سیب های زرد و قرمز لبنانی موسوم به «گُلدِن و رِد دِلیشز» است و  مابقی ارقام تابستانه و بومی استانی است.

به گفته رئیس جهاد کشاورزی آذربایجان غربی امسال پیش بینی شده است که ۶۸۸ هزار تن انواع سیب از باغات این استان برداشت شود و ظرفیت سردخانه های استان برای نگهداری آنها ۷۰۰ هزار تن است.

۳۰ درصد از محصولات برای صنایع تبدیلی و کنسانتره و آب میوه مصرف می شود و مابقی برای صادرات و ارسال به بازار مصرف استان های دیگر بسته بندی می‌ شوند.

آذربایجان غربی علاوه بر تامین نیاز بازار داخلی کشور سالانه ۲۰۰ هزار تن صادرات دارد به کشور های حاشیه خلیج فارس، آسیای میانه و شرق آسیا که از این صادرات ۱۵۰ میلیون دلار ارز آید کشور می شود‌.

گفته می شود، آذربایجان غربی به طور متوسط چیزی حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد آب میوه کشور را تولید می کند.

اما در این میان مشکل بازار پس از تولید بزرگ ترین و اساسی ترین مشکل کشاورزان منطقه است و هم در فصل برداشت گندم و هم در فصل برداشت انگور و سیب شاهد آن هستیم.

پائین بودن قیمت خرید محصولات از کشاورزان آنها را دل سرد می کند و دیگر رمقی برای کشت و رسیدگی به محصول برای آنها نمی ماند.

سطح قیمت خرید محصولات از هزینه های تولید و رسیدگی به آن پائین تر است و کشاورزان از مشخص نبودن وضعیت فروش محصولاتشان و دریافت پول هایشان می نالند و مسئولان استانی این وضعیت را گره به وضعیت صادرات می زنند و از توان مالی کم کشاورزان و خوب نبودن وضعیت زندگی آنان بی خبرند.