عبادتى که مهم‏ترین کار در لحظه نباشد، عبودیت نیست

عبادتى که مهم‏ترین کار در لحظه نباشد، عبودیت نیست و امر ندارد و اطاعت نیست و نور نخواهد داد.

خبرگزاری شبستان//کرمان
 

 

دعای پرفیض ابوحمزه ثمالی از جمله ادعیه ای است که با برخورداری از مضامین بسیار والا در همه سحرهای ماه مبارک رمضان از لسان مبارک زینت عبادت کنندگان، امام سجاد (ع) ساری و جاری بوده است.


نگارنده کتاب"بشنو از نی"مروری بر دعای ابوحمزه ثمالی پس از ذکر 'عبودیت و ربوبیت'و 'مراتب دعا' دعای 'ابوحمزه ثمالی 'را تفسیر می‌کند .وی این دعا را متضمن دواده موضوع می‌داند؛ بدین ترتیب او در دو فصل مختلف، موضوعاتی مانند حیرت، امن، حمد، قصد، اقرار، اعتذار، طلب، ایمان و توحید را توضیح می‌دهد. کتاب با نثری شاعرانه و استدلال ـ روایی نوشته شده است که در بخشی از آن آمده است:


... این قله‏هاى بلند، عبودیت مى‏خواهد و این عبودیت چیزى جز عبادت است. عبادتى که مهم‏ترین کار در لحظه نباشد، عبودیت نیست و امر ندارد و اطاعت نیست و نور نخواهد داد.


عبودیت یعنى این که محرک‏ها و حرکت‏هاى تو کنترل شده باشند. محرکى جز اللَّه نباشد، که دیگران نسیم‏هاى بى‏رمقى بیش نیستند و نمى‏توانند عظمت ما را بچرخانند و به بازى بگیرند و از این گذشته با این که محرک اللَّه است در حرکت‏هایى که بخاطر اوست، حرکت‏ها بدون سنجش و از دم دست نباشد، که او حرکتى را مى‏خواهد که مهم‏ترین است و ضرورى‏ترین.


عبودیت یعنى این نظارت بر محرک‏ها و حرکت‏ها، و چنین عبودیتى است که پایه‏ رسالت‏هاى سنگین است. و این عبودیت است که به دو چشمه‏ى سرشار قرآن و پیوند و دعا، نیاز دارد.


این دو چشمه براى آنهایى معنى دارد که تشنه هستند و عطش راه، آنها را سوزانده است.

 

و اینک فرازهای از دعای ابو حمزه ثمالی:
 

 

حمد از خدایی که است که بخوانمش و اجابت کند، گرچه من کندی کنم

 

 

حمد از آن خدایی است که بخواهم از او و به من بدهد، گرچه من بخل ورزم چون وامی از من خواهد

 

 

حمد از خدایی که فریادش کنم هرگاه خواهم برای حاجتم و خلوت کنم با او هرجا خواهم برای راز دلم و حاجتم را برآورد

 

 

ای بردبار کریم زنده پایدار، ای آمرزنده گناه، پذیرنده توبه، بزرگ منت قدیم، کجاست پرده پوشی نیکت؟ کجاست گذشت والایت؟ کجاست گشایش نزدیکت؟ کجاست دادرسی شتابانت؟ کجاست رحمت واسعت؟ کجاست عطاهای خوبت؟ کجاست بخشش های گوارایت؟کجاست جایزه های شایانت؟ کجاست فضل عظیم و من بزرگت؟ کجاست احسان دیرینت و کجاست کرمت؟ ای کریم بدان مرا دریاب و به مهرت خلاصم کن.

 

 

خدایا تو بکنی هرچه خواهی، عذاب کنی هرکه خواهی به هرچه خواهی و هر طور خواهی و مهرورزی به هرکه خواهی به هرچه خواهی و هرطور خواهی، مسئول کار خود نباشی و ضدیتی در کارت نیست و احدی بر تو اعتراض ندارد ولی توئی بخشنده ای که تنگ نیست عفوت، و کم نیست فضلت و کاستی ندارد مهرتو ما اطمینان و وثوق داریم به گذشت دیرین و فضل عظیم و و رحمت واسعت، آیا تو کسی هستی که برخلاف خوش بینی ما باشی یا آرزوهای ما را دور اندازی؟ نه...هرگزچنین گمانی به تو نداریم و به تو امید داریم تا نافرمانیت را بر ما بپوشی و دعا نمودیم و امیدواریم که مستجاب کنی.

 

خدایا پاسم دار به پاسداریت و نگهدار مرا به نگهداریت و در امانم دار به امان خود و روزی کن مرا حج خانه محترمت در این سال و هرسال و زیارت قبر پیغمبرت و امامان (ع)و برکنارم مدار از آنها!

 

خدایا مرا توبه ده نافرمانیت نکنم و الهام کن بمن کار خیر را و عمل به آن را و ترس از تو را در شب و روز و تا زنده ام داری

 

ای پروردگار جهانیان، بارخدایا من هروقت گفتم که آماده و مهیا شدم و ایستادم برای نماز در برابرت و ترا راز گفتم، بر من چرتی افکندی در وقت نماز و از دلم حال مناجات را ربودی، چرا هروقت بگویم درونم خوب شده و نزدیک و همنشین توبه کاران گردم برایم گرفتاری ای رخ دهد که قدمم را بلغزاند و حائلی میان من و خدمت تو گردد.

 

ای آقایم شاید از درگاهت مرا راندی و از خدمتت به دور کردی، یا شاید مرا دیدی که حقت را سبک شمارم و پرتابم کردی، و یا شاید دیدی از تو روی گردانم و بدم داشتی و شاید مرا دروغگو شناختی و دورم انداختی، یا شاید دیدی شکرگذار نعمت هایت نیستم پس محرومم ساختی، یاشاید دیدی از غافلانم و از رحمتت محرومم کردی یا هم انس مجالس بیهودگانم و مرا به آنها واگذاشتی یا شاید دوست نداشتی دعایم را بشنوی و دورم کردی ولی پروردگارا کرمت برتر از مکافات مقصران است، پس پناهنده ام به فضلت و گریزانم از تو بسویت و وفا جویم به آنچه وعده کردی، خدایا به آبرویت از سرزنشم بگذر و مرا بیامرز و بپوش بدیم را با پرده پوشیت...

 

معبودا و سیدا، سوگند به عزتت و به جلالت، اگر بازخواستم کنی به گناهانم، باز خواهمت به عفوت

 

واگر بازخواستم کنی به پستیم، بازخواهمت به کرمت

 

و اگر درآوری مرا در آتش، گزارش میدهم دوزخیان را که دوستت دارم

 

معبودا، اگر تو نیامرزی دوستان و فرمان برانت را، به چه کسی رو کنند گنه کاران

 

خدایا من از تو خواهم که پرکنی دلم را از دوستی خودت و ترس خودت و باور قرآنت و عقیده به خودت و لرزش از خودت و اشتیاق به درگاهت

 

خدایا من از تو خواهم ایمانی دلچسب و یقینی روشن تا بدانم که بمن نرسد جزآنچه تو برای من نوشتی و راضی دار مرا به همان زندگانی که قسمتم کردی ای ارحم الراحمین.

 

پایان پیام/

کد خبر 57889

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha