به گزارش خبرنگار سینمایی شبستان، ششمین کارگاه انتقال تجربه جشنواره فیلم مقاومت با حضور ابولقاسم طالبی در پردیس ملت برگزار شد.
طالبی که با فیلم «یتیم خانه ایران» در جشنواره حضور دارد و در سه بخش بهترین کارگردانی، بهترین فیلم و بهترین فیلمنامه نامزد دریافت جایزه شده است، با بیان اینکه ایده هایم را از دفاع مقدس می گیرم، درباره این نوع سینما گفت: خودم را در جبهه حق می دانم، اما این که چقدر در کارم خالصانه رفتار می کنم را دیگران باید قضاوت کنند. از خدا می خواهم به من اخلاص بدهد تا کارم را در جبهه ایستادگی و حق پیش ببرم. سینماگر باید بداند در کدام جبهه قرار دارد و اگر در هیچ جبهه ای نیست، از خود بپرسد که با بی طرفی اش به کدام جبهه ضرر و به کدام منفعت می رساند.
وی خاطرنشان کرد: من نیز به اندازه توانم در عرصه دفاع مقدس فعالیت کرده ام و ما همیشه دست مان برای رو کردن شیطان خالی بوده، در واقع برای رو کردن دست شیطان دست هنرمندانه ای لازم است.
طالبی تصریح کرد: در سینمای هالیوود به محض خالی بودن دست کارگردان از قصه، یک صحنه غیراخلاقی یا بسیار خشن به فیلم اضافه می شود، اما ما که چنین صحنه هایی نداریم، باید جایگزین های اخلاقی برای این تصاویر در سینما پیدا کنیم.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه هنر باید در راستای مطالبات حکومتی باشد یا خیر، توضیح داد: روزی که «قلاده های طلا» را ساختم به من گفتند که آدم حکومتم! اما انقلاب و حکومت مال من است نه من برای حکومت. من طالب اندیشه های حاکمیت هستم و خودم را یک فیلمساز انقلابی می دانم و در این راستا حرف خودم را در فیلمی که می سازم، بیان می کنم. من یک بسیجی ام. این که شبکه های معاند و «من و تو»، من را مسخره می کنند و درباره من چند نقد منفی در مطبوعات چاپ شود، برایم اهمیتی ندارد و به فیلمسازی خودم علیه دیکتاتورها ادامه می دهم؛ همچنان که «یتیم خانه ایران» هم یکی از آثار سه گانه ای است که علیه انگلیس به دنبال سریال «به کجا چنین شتابان» و فیلم «قلاده های طلا» ساخته ام.
کارگردان «یتیم خانه ایران» درباره اینکه پس از ساخت «قلاده های طلا» مورد فشار و تهدید واقع شده، بیان کرد: طبیعی است که وقتی سیاست های انگلیس و آمریکا در یک فیلم زیر سوال می رود، نمی توان انتظار داشت که مورد ستایش و تمجید آنها قرار بگیریم.
وی در ادامه با بیان اینکه کار در سینما بسیار سخت است و برای ساخت اولین فیلمش راهی بیمارستان شده است، درباره داشتن ایدئولوژی در کارگردانی تاکید کرد: وقتی قرار است صدها نفر تو را در سینما تخریب کنند باید تلاش بیشتری کرد و البته تبدیل کردن تکنیک سینما به یک گفتمان، با ایدئولوژی شخصی کار سختی است.
ابولقاسم طالبی در بخش دیگری از نشست، با انتقاد از وضعیت فیلم های اجتماعی امروز در سینمای ایران، توضیح داد: متاسفانه مواردی را در فیلم های اجتماعی امروز شاهدیم که در غرب هم چنین مفاهیم و بی اخلاقی ها را سراغ ندارم. متاسفانه در فیلم های اجتماعی امروز آدم بدهای فیلم ها، چادری ها، دینداران و مذهبی ها هستند و آدم خوب های فیلم ها کسانی که اجازه می دهند ناموس شان بی حجاب بگردد یا آزادانه رفتار کند! سینمای اجتماعی امروز ما امروز داستان مثلث های عشقی است و دعوا بر سر یک معشوقه که در این میان باید یک آدم هم برای نظارت در فیلم باشد و اتفاقا بد نشان داده شود.
وی خاطرنشان کرد: این نوع فیلم های اجتماعی اتفاقا از بنیاد فارابی و برخی نهادهای دولتی و حکومتی هم کمک مالی می گیرند! و دست آخر به سینما انتقاد هم کنند.
کارگردان «قلاده های طلا» در پایان در پاسخ به اینکه چرا درباره چهره های تاریخی ایران کمتر فیلم ساخته می شود، گفت: فیلمساز یک فرد مختار در جامعه است و نمی توان گفت که برای فیلمسازی درباره این شخصیت ها با ممنوعیت روبرو است، اما با وجود این که با وزارت ارشاد فعلی و برخی مسئولان دولتی همسویی فکری ندارم، معتقدم هرکس بخواهد درباره هر شخصیت برجسته ای فیلم خوب بسازد، ممنوع الکار نخواهد شد.
نظر شما