به گزارش خبرگزاری شبستان؛ "اسپوتنیک" در مقاله ای به قلم "أشرف کمال" نوشت: تحولات مرتبط با پرونده حل و فصل بحران «سوریه» دربردارنده مواضع بسیار مهم و قابل توجه است، به ویژه مواضع طرف های درگیر در بحران و یا طرف های به اصطلاح مؤثر بر وضعیت میدانی و سیاسی «سوریه» که از طریق تلاش های فراوان در پی رسیدن به توافق صلح آمیز به منظور حفظ تمامیت ارضی «سوریه» و ایجاد فضای مذاکره سوری- سوری جهت برگزاری انتخابات آزاد و مستقل برای آینده «سوریه» هستند.
جنبش سیاسی و نظامی در صحنه فعلی «سوریه» نشان دهنده حضور گروههای مختلفی است از جمله گروههایی که می توان آنها را بخشی از راه حل به شمار آورد، همچنین گروههایی که خالصانه برای حفظ وطن از توطئه گران تلاش می کنند و گروههای دیگری که برای ادامه حالت جنگ و بی ثباتی، مواضعی عکس دارند. در این میان شخصیت هایی نیز هستند که فقط کینه به دل داشته و با ائتلاف با نیروهای شر به دنبال نابودی مردم و تاریخ و فرهنگ سوریه هستند.
تمام گروههای مؤثر در بحران «سوریه» بر این نکته اتفاق نظر دارند که حل بحران «سوریه» فقط از طریق راهکار سیاسی امکان پذیر است و عملیات نظامی هیچ نتیجه مثبتی را که بتواند امنیت و ثبات را به «سوریه» بازگرداند، همراه نخواهد داشت. برای رسیدن به یک راه حل سیاسی نیز باید از طریق گفت و گوی جامع که شامل تمام گروههای منطقه ای و بین المللی است، اقدام کرد تا بدین وسیله دیدگاههای گروههای سوری را به یکدیگر نزدیک گردانند و در نهایت هم حق انتخاب نظام حکومتی را به دور از مداخلات خارجی که موجب پیچیدگی بحران و رسیدن به شرایط فعلی شدند، به مردم «سوریه» واگذار کنند. توافق بر سر ضرورت رهایی از شر گروههای تروریستی، قطع تمام حمایت های مالی و عدم ارسال سلاح و نیرو به این گروههای تروریستی و رهایی جناح های مخالف از شر عناصر افراطی که تهدیدی برای فرصت های حل سیاسی هستند، فقط از طریق متحد کردن نیروهای مخالف امکان پذیر است. همچنین باید هر گونه نقش نیروهای مرتبط با گروههای تروریستی محو شود.
در حقیقت جناح های مخالف پر سر و صدا و کنفرانس هایی که اینجا و آنجا برگزار می شود، در هیچ یک قلب احدی برای خیر و صلاح مردم «سوریه» نمی تپد و هیچ کدام در مسیر منافع شهروندان سوری که اکنون آواره و پناهنده هستند، حرکت نمی کنند. گروههای مخالف پس از پذیرش نیروهای خارجی و قرار دادن «سوریه» در کوره درگیری های فرقه ای، جنگ داخلی و جلب عناصر تروریستی افراطی، این کشور را به دامن نیروهای شر انداختند. با وجود تلاش های فراوان دولت های منطقه ای و بین المللی به ویژه «مصر» و «روسیه» برای متحد کردن نیروهای مخالف با این هدف که مخالفان جهت گیری سوری و اراده سیاسی داشته و به گروههای تروریستی و افراطی اجازه دخالت ندهند، اما باز این نیروها هنوز هم به دلیل دخالت قدرت های بیگانه در راستای طولانی کردن جنگ، طرح واحدی برای آینده کشور ندارند. نکته جالب توجه اینکه تقسیم گروههای مخالف سوری فرم جدیدی به خود گرفته است به گونه ای که برخی رهبران از این جناح به جناح دیگری منتقل شده و در نتیجه فرایند تقسیم برخی گروههای سیاسی، گروه های جدیدی ظهور پیدا کرده اند که در اصل نتیجه برنامه ها و ایده های غیر سوری هستند. این موضوع، بدون تردید نگرانی جدی را نسبت به عینیت و جدیت جناح های مخالف در مورد یافتن راه حل سیاسی بحران به دنبال دارد. امکان پذیرش وضعیت کنونی «سوریه» وجود ندارد و همگان در قبال آن مسئولیت سیاسی دارند، از جمله اینکه باید برای متحد کردن نیروهای مخالف که قادر به شرکت در گفتو گوی ساسی بوده و به توقف خونریزی و حفظ تمامیت ارضی «سوریه» تمایل واقعی دارند، تلاش شود. همچنین باید بر سر موضوع انتقال قدرت و سپس رسیدن به راه حل نهایی برای بحران تلاش حقیقی شود. اما پرسش اساسی امروز این است که آیا گروه های مخالف حضور قدرت های خارجی قادر به رد برنامه های خارجی پشتیبان منافع قدرت های خارجی هستند وآیا رهبران این گروهها اراده اجتناب از جاه طلبی های شخصی خود به نفع وطن را دارند؟
نتیجه
سناریوهای قبلی منطقه در «سوریه» و تلاش های به اصطلاح «گروه های مخالف» با حمایت نیروهای خارجی شناخته شده تکرار می شود و کشور همچنان زمینه مناسبی برای افکار افراطی و تغییر بالقوه نظام خواهد بود. کشورهای قدرتمند منطقه ای و بین المللی نیز از هر گونه تلاشی برای سرنگونی نظام «سوریه» توسط گروه های تروریستی و افراطی و فرقه گرایی دریغ نمی کنند.
نظر شما