خبرگزاری شبستان – مازندران
بامداد جمعه (12 شهریور)، بادی با سرعت 130 کیلومتر در ساعت، قائمشهر را درنوردید و طوفان به همراه رگبارهای شدید بر سر سقف خانه های مردم این شهر، فرو ریخت.
شوک و ترسی در دل مردم به وجود آمد که چنین طوفانی را برای سالیان متمادی به یاد نداشتند و برخی سقف های منازل کنده شد و در خیابان ها بر زمین افتاد.
حال تصور شود زیر بارش شدید و سهمگین باران، سقفی هم بر خانه نباشد و تمام لوازم منزل در آب، غوطه ور شود اما از کاستن باران، خبری نشد.
اینجاست که شعر معروف سعدی که
«بنی آدم از اعضای یک پیکرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
چو دردی به درد آورد
روزگار دگر عضوها را نماند قرار»
در این شهر، حکمفرما شد و همسایه ها در اولین فرصت ممکن به کمک همسایه های طوفان زده خود شتافتند.
افتادن درخت ها و تیر برق های سیم نیز داغی بر دل های قائمشهری ها گذاشت که دیوار منازل، مغازه ها و حتی جوی های آب، شکسته شد و بسیاری از پیاده رو ها هم نیز به ویرانه ای، تبدیل گشت.
برق و آب آشامیدنی نیز قطع شد که با خرید بطری های آب معدنی و شمع، اندک مرحمی بر دل مردم این شهرستان، نهاده شد اما با طولانی شدن این مشکلات و رسیدن غروب خورشید، آب و برق برخی مناطق وصل شد اما تعدادی از روستاها و حتی نواحی از شهرها همچنان براي تامین منابع اولیه زندگی با مشكل مواجه هستند.
حال که روز یک شنبه(14 شهریور) است با گذشت 48 ساعت، مردم همچنان متعجب هستند که چرا اینچنین باید بشود و تاکنون نیز آب و برق برخی مناطق در قائمشهر، قطع باشد به راستی طوفان در قائمشهر فروکش کرد اما چرا مشکلات همچنان باقی است!
یادداشت: معصومه علیزاده
نظر شما