به گزارش خبرگزاری شبستان از گیلان، آیین های قدیمی هر شهر نمایان گر فرهنگ و تمدن آن منطقه در یک دوره از زمان می باشد که بازگو کردن آن می تواند علاوه بر زنده کردن آیین های گذشته، الگویی برای نسل امروزی به ویژه نوجوانان و جوانان باشد. زندگی امروزی با وجود تکنولوژی های نوین در مقایسه با دوران قدیم همراه با رفاه و آسایش است و آن سختی دوران گذشته را ندارد، اما در حال حاضر مردم با حسرت، رسوم و آیین های قدیمی ماه پربرکت رمضان را که امروز کمرنگ تر شده برای نسل امروزی بیان می کنند.
اهالی دیندار و مومن شهرستان آستارا در سال های گذشته با آیین ها و سنت های خاصی به استقبال ماه ضیافت الهی می رفتند که امروزه این رسوم کمرنگ تر شده و آثار کوچکی از آن به چشم می خورد. مردم غربی ترین شهر گیلان در سالیان گذشته با آیین های محلی مطابق با فرهنگ اسلامی و ایرانی به پیشواز ماه پر خیر و برکت رمضان می رفتند که یاد آوری و تکرار آن برای نسل امروزی می تواند آنها را در برابر فرهنگ پوچ کشورهای غربی بیمه کند.
مردم ولایی آستارا در طول سده های گذشته برای نشستن سر سفره سحری و افطار از غذاهای محلی استفاده می کردند و در طول روز نیز با انجام کارهای مختلف و حضور در مراسمات معنوی از جمله محفل انس با قرآن حال و هوای خاصی را به چهره معنوی شهر می بخشیدند. در سالیان گذشته بچه های این شهرستان با حلول ماه مبارک رمضان حال و هوای خاصی پیدا می کردند، که این شور و شوق تا پایان این ماه پر فضیلت در آنان به چشم می خورد. در طول آن دوران کوچک تر ها زودتر سر بر بالین می گذاشتند تا قبل از اذان صبح بیدار شده و از سحری جا نمانند، غذاهای کشمش پلو، رشته پلو، کوکو سبزی و شیر برنج از جمله غذاهایی بود که در سر سفره سحری دیده می شد.
در آن زمان که امکانات مخابراتی و ارتباطات جمعی وجود نداشت هر کسی که زودتر از دیگران هنگام سحری بیدار می شد زنگ خانه های دیگر همسایه ها را به صدا در می آورد تا آنها نیز برای صرف سحری از خواب بیدار شده و پس از صرف سحری به راز ونیاز با خداوند در این ماه پر برکت بپردازند، در آن سالیان مادران آستارایی نیمه شب برای آماده کردن غذای سحری از چراغ های فیتیله ای استفاده می کردند و 3 الی 4 ساعت مانده به اذان صبح این غذا ها را تهیه می کردند اما در حال حاضر آثاری از چنین رسومی کمتر دیده می شود.
در هنگام افطار نیز غذا هایی چون حلوا، کشمش پلو، رشته پلو، کاکا وفیرنی بر سر سفره افطاری دیده می شد که در زمان افطار تمام اعضای خانواده سر سفره جمع می شدند و اگر کسی هم که نمی توانست روزه بگیرد به احترام این ماه پر فضیلت سر سفره می نشست که این گویای فرهنگ و تمدن والای این خطه سرسبز استان گیلان است، در آن سالیان بازاریان و کسبه شهرستان آستارا به هنگام افطار مغازه های خود را می بستند تا در کنار سفره مهمانی خداوند در کنار خانواده باشند و پس از نماز مغرب وعشاء مغازه های خود را تا نیمه شب باز می کردند که این رسم هم چنان پابرجاست، در سالیان اخیر نیز والدین بچه ها را به مساجد برای شرکت در محافل قرآنی وک لاس های احکام می بردند که این رسم هم چنان به قوت پا برجاست و اساتید و قاریان قرآنی با حضور در مساجد و هئیت های مذهبی رونق معنوی خاصی را به این شهر مرزی بخشیده اند.
پایان پیام/
نظر شما