خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: رییسان گمرک ایران و افغانستان برای ایجاد مسیر سبز گمرکی با محور ترانزیت توافق کرده اند. این توافق در دیدار احمد رشاد پوپل رییس کل گمرک افغانستان با مسعود کرباسیان، رییس کل گمرک جمهوری اسلامی ایران، در تهران به دست آمد. با اجرای این توافق بندر چابهار به عنوان مرکز (هاب) کالاهای صادراتی و وارداتی افغانستان قلمداد می شود و بازرگانان، فعالان اقتصادی و شرکت های حمل ونقل افغانستانی می توانند در کمترین زمان ممکن و با تسهیلات ویژه کالاهای خود را از طریق بندر چابهار به داخل مرزهای سرزمینی و برعکس ترانزیت کنند. همچنین زمینه ای فراهم می شود که همزمان با رونق بندر چابهار شرایط بهتری برای فعالیت های اقتصادی در مرزهای دو کشور بویژه «میلک»، «ماهیرود» و «دوغارون» در طرف ایران و «هرات»، «نیمروز» و «فراه» در طرف افغانستانی فراهم شود. همچنین شرایط برای فعالیت های اقتصادی در «نیکشهر»، «قصرقند» و «سرباز» بهبود می یابد.
این گزارش می افزاید: گمرک جمهوری اسلامی ایران در این زمینه به نقل از احمد رشاد پوپل، رییس کل گمرک افغانستان نوشته است: "ما باید برای رسیدن به این هدف سهولت های بیشتری ایجاد کنیم و این موضوع به تعامل بیشتر گمرک ها با یکدیگر نیاز دارد. کاهش تقلب ها در تجارت دوجانبه دو کشور بسیار مهم است و می توان از طریق تفاهمنامه این مشکل را برطرف کرد. انجام یک بار تشریفات گمرکی برای هر دو طرف کفایت می کند و طرف دیگر نیز می تواند آن را قبول کند."
ایرنا در این زمینه خبر داده است که پیشتر معاون وزیر راه و شهرسازی درباره اهمیت تاسیس گذرگاه چابهار با حضور ایران، هند و افغانستان گفته بود: افغانستان محصور در خشکی است و به استفاده از ظرفیت های ترانزیتی ایران علاقه دارد تا به آب های آزاد برای صادرات و واردات کالاهای مورد نیاز دسترسی پیدا کند.
یادآور می شود: افغانستان یکی از اعضای اتحادیه همکاری‌های منطقه‌ای جنوب آسیا، سازمان اکو و سازمان کنفرانس اسلامی می‌باشد. افغانستان یکی از کشورهای فقیر و با نرخ توسعه پایین یکی از فقیرترین کشورهای جهان است. با سال ۲۰۰۹، نرخ مبادله تولید ناخالص داخلی در ۱۴ میلیارد دلار قرارداشت و سرانه تولید ناخالص داخلی ۱،۰۰۰ دلار می‌رسید. نرخ بیکاری آن ۳۵ درصد و تقریباً ۳۶ درصد ساکنین آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. مطابق با داده‌های یواس‌اید بیش ۴۲ درصد از جمعیت افغانستان برای کمتر از ۱ دلار در روز زندگی می‌کنند. اقتصاد افغانستان از حوادثی که از سال ۱۹۷۸ تاکنون جریان دارد رنج می‌برد، همراه با آن چندین خشکسالی نیز به مشکلات مردم در طول سال‌های ۱۹۹۸–۲۰۰۱ اضافه شدند. اگرچه بعد از جاری شدن میلیاردها دلار توسط تجارت‌های بین‌المللی و کمک‌های کشورهای دیگر، در طول شش سال پیش، این اقتصاد کمی توانست رشد کند. حدود ۸۱ درصد مردم این کشور کشاورز هستند و بقیه شامل ۱۱ درصد در صنعت (اغلب بافندگی) و ۹ درصد در خدمات مشغول به کار هستند.
نظر شما