آیت الله سبحانی: گویندگان مراقب اعمال خود باشند

به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، آیت­الله سبحانی در دومین جلسه از سلسله مباحث تفسیر سوره صف در مجتمع آموزش عالی فقه (حجتیه) قم با اشاره به آیه اول این سوره، اظهار داشت: در نخستین آیه از سوره صف آمده است: "سبَّحَ للَّهِ مَا فی السمَوَتِ وَ مَا فی الأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الحَْکِیمُ"‏ «آنچه در آسمانها و در زمین است برای خدا تسبیح می‏گوید و او خدایی عزیز و حکیم است». این آیه بیانگر تسبیح سراسری عالم هستی است و این تسبیح، تسبیح تکوینی آگاهانه است.

وی به دو صفت آخر آیه اشاره کرده و ابراز داشت: خداوند متعال در پایان این آیه، صفات عزیز و حکیم را آورده است؛ در حالی که می­توانست کلماتی نظیر غفور و رحیم را جایگزین آن کند؛ حکمت این مسئله آن است که این دو صفت دارای معانی زیبا و جامعی هستند و نمی‌توان جایگزینی را برای آن تصور کرد.

این مرجع تقلید ادامه داد: کلمه «عزیز» در این آیه به معنای قدرتمند است و مفهوم آن این است، خداوندی که این چنین عالمی را آفریده است؛ قدرتمند بوده و توانسته چنین مخلوقی را خلق کند.
 

وی به معنای صفت «حکیم» پرداخته و اذعان داشت: «حکیم» به کسی اطلاق می­شود که کار متقنی را انجام داده باشد، بر این اساس، خدای متعال حکیم است؛ چون کار او متزلزل نمی­شود و حکیمانه مخلوقات را آفریده است.

آیت­الله سبحانی با بیان این­که، آخر آیات همیشه با مضمون آن متناسب است، خاطرنشان ساخت: به آخر آیات «الفواصل» می­گویند و تمام فواصل با مضمون آن آیه مناسب است.

وی با اشاره به آیه دوم سوره صف، تصریح کرد: در دومین آیه از سوره صف آمده است: "یَأَیهَا الَّذِینَ ءَامَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لا تَفْعَلُونَ‏" «هان ای کسانی که ایمان آورده‏اید، چرا چیزهایی که خود عمل نمی‏کنید به مردم می‏گویید». خداوند متعال در این آیه شریفه واعظانی را که به سخنان خود عمل نمی­کنند، مورد نکوهش قرار می­دهد؛ بر این اساس منبری­ها باید مراقب باشند به گفته­های خود لباس عمل بپوشانند تا بتوانند تبلیغ درستی انجام دهند.

این مرجع تقلید در ادامه به آیه سوم اشاره کرد و گفت: در سومین آیه از این سوره آمده است: "کبُرَ مَقْتاً عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لا تَفْعَلُونَ"‏ «خشم بزرگی نزد خدا منتظر شما است اگر بگویید آنچه را که عمل نمی‏کنید». این عمل واعظان که به سخنان خود عمل نمی­کنند، در پیشگاه خداوند بسیار مبغوض است و خدای متعال وعده خشم بزرگی به آنها داده است.
 

وی به شأن نزول این آیه پرداخته و اظهار داشت: برخی می­نویسند؛ این آیه در جنگ احد وارد شده در این جنگ کسانی بودند که رجز می­خواندند و می­گفتند ما چنین و چنان می­کنیم؛ اما در عمل هنگامی که با دشمن روبرو می­شدند، پا به فرار می­گذاشتند.

آیت­الله سبحانی با تأکید بر این­که عمل نکردن به سخنان، سستی عقیده مردم را در پی دارد، ابراز داشت: اگر مردم مشاهده کنند، شخصی که آنها را به افعال خوب دعوت می­کند، خود به آن سخنان عمل نمی­کند، غیر از عدم توجه به سخنان او عمل باعث می‌شود عقیده افراد نیز سست ­شود که در این صورت گناهش بر گردن گوینده است.

وی با بیان این­که قرآن کریم، شاعران را نکوهش می­کند، خاطرنشان ساخت: چطور می­شود قرآن کریم شاعران را نکوهش کند؛ در حالی که اولیاء الهی همواره از آنها تقدیر می­کردند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت، خدای متعال شاعرانی را نکوهش می­کند که مردم را در اشعار خود دعوت به کاری می­کنند که خود در عمل آن را انجام نمی­دهند.
 

به گزارش مرکز خبر حوزه، این مرجع تقلید، قدم اول برای مبلغین را عمل آنها دانست و اذعان داشت: قدم اول برای تبلیغ دین، عمل روحانی است؛ زیرا مردم به اعمال مبلغ توجه خاصی دارند و مبلغین باید مراقبت ویژه‌ای داشته باشند.

وی در پایان به روایتی از امام صادق(ع) اشاره کرد و گفت: امام صادق(ع) می­فرمایند: "العالم من صدق قوله فعله فمن لم یصدق قوله فعله فلیس بعالم" «عالم کسی است که با فعلش، قولش را تصدیق کند؛ پس کسی که قولش با فعلش تصدیق نشود، عالم نیست».
 

پایان پیام/