گزارشی از یک دیدار/سر ارادت ما و آستان حضرت دوست

خبرگزاری شبستان- خراسان جنوبی: قرارشان ساعت 18 است؛ اما از ساعت‌ها قبل به هوای بوسیدن پرچمی سبز و استشمام عطر حریم امام رئوف آمده‌اند اینجا، در کنار بقعه شهدای باقریه تا بلکه گره بسته باز شود و ولادت را در کنار خودش باشند.

طبق اطلاعیه‌هایی که در شهر پخش شده خدام بارگاه رضوی ساعت 18 قرار است وارد آستان مقدس شهدای باقریه می شوند، اما مردم ولایتمدار بیرجند از ساعت ها قبل به این مکان آمده و منتظر خدام هستند، شور و اشتیاق وصف نشدنی در جمعیت موج می‌زند بیشتر جمعیت را زنانی تشکیل می دهند که بچه های کوچک خود را در بغل گرفته و یا دستشان را گرفته اند و منتظر رسیدن خدام هستند.

وارد امامزاده که می شوی بوی اسپند و عود فضا را پر کرده است، حس خوبی به آدم دست می دهد، به خصوص که اگر با نوای زیبای مداحانی که مولودی می‌خوانند همراه شود، در گوشه ای پیرمردی عصا زنان به سمت سمت خدام می رود و از طرف دیگر مادری را می بینی که فرزند معلولش را در بغل گرفته و با چشمان اشکبار به سمت پرچم حرم می رود، انگار خود حضرت در این فضا حضور دارد، چه معنویتی بر فضا حاکم شده، حال و هوای دل جمعیت ابری است، همین که صدای صلوات خاصه حضرت بلند می‌شود، اشک ها جاری و شانه ها می لرزد، چقدر عمیق است این دل تنگی آقا جان...

سر ارادت ما و آستان حضرت دوست!

این شور و عشق مردم را مجری برنامه که خود سابقه طولانی در اجرای مراسم دینی و مذهبی دارد، تایید می‌کند و معتقد است که افرادی که اینجا حضور دارند با عنایت خود حضرت حضور پیدا کردند.

علیرضا کوچی در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری شبستان با بیان اینکه این همه شور و اشتیاقی که وجود دارد تنها دلیل آن عشق و علاقه و ارادت مردم به اهل بیت(علیه السلام) است، گفت: مردم ما عاشق اهل بیت و معصومین هستند و برایشان مهم نیست که هوا و فضا چطور باشد، هر چطور که شده در این مجالس حضور پیدا می کنند.

وی افزود: تنها چیزی که می تواند مردم را به این مراسم و مجالس بیاورد، عشق به اهل بیت(علیه السلام) است.

کوچی با بیان اینکه باید کم کم تلاش شود تا سبک زندگی و سیره رضوی هم در جامعه نهادینه شود، گفت: حضور خدام رضوی می تواند در تحقق این مهم نیز تاثیرگذار باشد.

کم کم خدام به سمت جایگاه می روند و از بس شلوغ است، مجری مجبور است بارها تذکر دهد که مردم آرام بگیرند تا مراسم شروع شود، اما انگار عشق و محبت، ذهنشان را جای دیگری برده است و هر کسی تلاش می کند تا هر طور شده خود را به سمت پرچم حرم برساند و خود را بدان متبرک کند.

میز نامه‌ها!

آن طرف امامزاده هم میزی را گذاشته اند و بسته ای از کاغذ، هر کسی که می خواهد نامه ای را به آستان قدس بنویسد می‌تواند بنویسد و فردی هم نامه ها را جمع آوری می کند، به گفته یکی از مسئولان گروه این طرح در همه شهرستان های استان که خدام رفتند اجرا شده است و تاکنون مردم تعداد بسیار زیادی نامه برای آستان قدس نوشته اند.

تعدادی از جوانان هم در گوشه سمت چپ محوطه با کوله باری بر دوش ایستاده و برخی هم نشسته اند، اینها قرار است از نیشابور تا مشهد را پیاده سفر کنند و اکنون هم برای دیدار خدام به اینجا آمده و از این مکان قرار است تا ساعتی دیگر اعزام شوند.

حال و هوای خوبی دارند، بر خلاف بقیه که از دلتنگی اشک می ریزند، اینها شور و نشاط دارند و خوشحالند، البته برخی از اینها هم زانو بغل گرفته و در حال خودش به سر می برند.

ابوالفضل رضایی جوان 23 ساله ای که قرار است تا دقایقی دیگر عازم نیشابور شود تا از انجا پیاده به مشهد سفر کنند، گفت:خیلی خوشحال هستم که توفیق پیدا کردم و راهی مشهد هستم.

وی گفت: اکنون بسیار دل تنگ امام  رضا(علیه السلام) شدم و برای دیدن بارگاه حضرت لحظه شماری می کنم.

از قدمگاه تا حرم؛ اینجا تنها عشق حکم فرماست

وی با بیان اینکه پیاده رفتن به مشهد حال و هوا دیگری دارد، گفت: دفعه اول است که پیاده عازم مشهد هستم و این پیاده روی فقط به عشق امام رئوف است.

رضا کیانی نوجوان 15 ساله بیرجندی که دومین مرتبه است پیاده به مشهد می رود،گفت: دفعه قبلی 2 سال قبل بوده که از بیرجند پیاده رفتیم، پیاده روی خیلی بهتر است.

وی با بیان اینکه عاقبت به خیری جوانان، ظهور امام زمان(عج) و قبولی زیارت مهمترین دعاهای من بوده است، گفت: این سفر معنوی با سایر سفرها تفاوت دارد و آن هم اینکه پیاده رفتن به مشهد حال و هوای معنوی خاصی به انسان میدهد.

میثم حسنی، نوجوان 14 ساله که سری اول است پیاده به مشهد می رود، افزود: قبلا به مشهد رفتم با اتوبوس؛ اما الان پیاده می روم و آن هم به عشق خود حضرت.

وی از دل تنگی خود نسبت به حرم می گفت و اینکه آدم دلش می خواهد هر روز داخل حرم باشد، دلش نمی خواهد که برگردد، دفعه قبل که رفتیم بچه‌های داخل اتاق ما نصف بیشتر آنها گریه کردند.

سفری که پیاده‌اش هم خستگی ندارد

امیر حسین بشگزی، نوجوان دیگری که دومین مرتبه است پیاده به زیارت امام رئوف می رود، گفت: دفعه قبلی دو سال قبل رفتم و 11 روز در راه بودم.

وی با بیان اینکه زیارت امام رئوف خستگی ندارد، گفت: الان دو سال شده حرم نرفتیم و دل تنگ هستیم و این سفر هم فرصت خوبی بود تا دوباره به دیدار امام رضا(علیه السلام) بروم.

الوانی 16 ساله هم که دفعه اول است پیاده به مشهد می رود، گفت: حس خیلی خوبی دارم، اینکه در کنار دوستانم به زیارت می روم خیلی خوب است.

وی که دعایش شفای تمام مریض ها است، گفت: در این سه روز پیاده روی علاوه بر طی کردن مسیر با فرستادن صلوات فرستادن می شود برکات بیشتری از سفر برد.

کم کم غروب آفتاب نزدیک می‌شود و جمعیت خود را برای برپایی نماز جماعت آماده می‌کنند، برخی ها با دل شکسته و برخی ها هم خوشحالند که حداقل اگر نتوانستند زیارت حضرت بروند، اینجا و از راه دور بار دیگر سلام دادند و ارادت خودشان را به آقا اثبات کردند.

گزارش: جواد شریفی نیا