به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از کتابخانه مجلس شورای اسلامی، کتاب حاضر سیری از مطالعات و بررسی ها، از نقطه نظر شناخت جایگاه ما ایرانیان و شیعیان در مباحث گفتگوی ادیان و این که چه مراحلی را پشت سر گذاشته‌ایم؛ صورت گرفته است. در واقع بخشی از ذهنیت ما ایرانیها و جزو تاریخ ماست که باید روشن شود. از نظر سابقه در این باره کارهای زیادی در ایران و میان ایرانشناسان فرنگی و امریکایی صورت گرفته که فهرست بخشی از آنها در مباحث اولیه کتاب گنجانده شده است.
در دنیای امروز، ادبیات گفتگوی ادیان علاقمندان زیادی دارد؛ بخشی از این علاقه اقتضای فرهنگ جدید بشری برای یافتن راه ها و راهبردهای زندگی مشترک است. و بخشی دیگر از این توجه بدلیل ترسی است که در اثر اختلافات دینی و تمدنی پدید آمده و سبب جنگهای طولانی شده است. گمان بر این است که شاید با این گفتگوها بتوان راهی برای تفاهم بدست آورد. آنچه به اسم ادبیات گفتگو از دوره‌های قدیمی بر جای مانده است، نه برای تفاهم، بلکه برای ردیه نویسی و اثبات حقانیت یک طرف علیه مخالفانش بوده است.
تحقیقات تاریخی درباره اناجیل و دیگر کتب مقدس نیز تبدیل به حوزه‌های پژوهشی قابل تأملی شده و دیگر مثل سابق نیست که لازم باشد در برخی از این مسائل بدون شاهد و دلیل سخن گفت. به علاوه خود غربی‌ها اکنون می‌دانند که این اناجیل در دوره‌های متاخر درست شده و لازم نیست نقادان مسلمان تلاش زیادی برای این قبیل امور داشته باشند.
در قسمتی از مقدمه می‌خوانیم :« در دهه سوم قرن نوزدهم، مبلغان مسیحی در دربند، چاپخانه‌ای دایر کرده و رساله‌هایی به فارسی و عربی در نقد اسلام و تبلیغ مسیحیت منتشر کردند. در ایران، شماری از علما به پاسخگویی به آن نقد پرداخته و علاوه بر آن یک عالم شیعه در قطیف، نقدی بسیار زیبا بر رساله عربی چاپ شده در دربند نوشت.» همین امر سبب گردیده تا عنوان «از دربند تا قطیف» برای این اثر انتخاب شود.
بررسی ادبیات گفتگوی مسیحی ـ اسلامی، فی المثل در دوره صفوی یا قاجار، با عصر جدید متفاوت است، اما جنبه‌های اشتراک فراوانی هم دارد. یک امتیاز این کتاب نشر پنج رساله است که پیش از این یا اصلاً چاپ نشده یا چاپ سنگی شده و یا اگر چاپ شده، اساساً ناقص عرضه شده است.
این اثر مشتمل بر 752 صفحه، در سال 1395 به همت نشر علم به چاپ رسیده است.
نظر شما