به گزارش خبرگزاری شبستان، اورهان ولى کانیک ۱۳ نیسان (فروردین ) ۱۹۱۴ در استامبول متولد شد.
او از کسانى بود که شعرِ آزاد را در کشور ترکیه رواج داد. نشریه‌یى به نامِ یاپراک (برگ ) منتشر کرد که به سکوى پروازِ شاعرانِ تازه نفس بدل شد. اولین مجموعه‌ى اورهان با نامِ غریب در سالِ ۱۹۴۱ منتشرشد و در آن مجموعه دو شاعر دیگر او را هم‌راهى مى‌کردند: اکتاى رفعت و ملیح جودت. این سه تن بعدها به شاعرانِ نسلِ غریب مشهور شدند. اورهان در مقدمه‌ى همان کتاب مى‌گوید: «تمامِ ویژ‌گى هاى شعر، نوعِ استفاده از آن است. شعر هنرى‌ست متکى به زبان که نه پنج حسِ آدمى، بل که تنها مغزِ او را تحریک مى‌کند. شعر مخصوصِ اقلیتِ طبقه‌ى مرفه نیست، باید بتواند اکثریت را به خود جذب کند! باید شعر را از چنگِ صنایعِ لفظى، تصوراتِ شاعرانه و قالب‌هاى بى‌خاصیت نجات داد و به زبانِ عامه‌ى مردم نزدیک کرد!
اورهان ولى در سالِ ۱۹۴۵ مجموعه شعرِ چیزى که نتونستم ازش بگذرم، سالِ ۱۹۴۶ مجموعه شعرِ مثلِ حماسه، سالِ ۱۹۴۷ مجموعه شعرِ یه جورِ دیگه و سالِ ۱۹۴۹ مجموعه شعرِ رودر روى… را منتشر کرد. مدت‌ها در اعتراض به زندانى بودنِ ناظم‌حکمت دست به اعتصابِ غذا زد. شعرها و داستان‌هاى بسیارى از نویسنده‌گانِ اروپایى را به تُرکى ترجمه کرد. او از اولین کسانى بود که هایکوهاى ژاپن را به جامعه‌ى تُرک زبان شناساند. ناظم حکمت در مصاحبه‌یى اورهان ولى را بزرگترین و زیباترین شاعرِ تُرک خطاب کرده است.
یک شب وقتى اورهان از مى‌خانه به خانه بازمى‌گشت، در چاله‌یى که شهردارىِ استامبول براى کابل‌کشى کنده بود اُفتاد و دچارِ ضربه‌ى مغزى شُد و دو روزِ بعد در چهاردهمِ کاسیمِ ۱۹۵۰ از دنیا رفت. بعد از مرگِ او مجموعه‌ى کاملِ اشعارش به نامِ تمامِ شعرهاى اورهان ولى و چندین کتابِ دیگر از مقاله‌ها و داستان‌هاى کوتاهش منتشر شد.
نمونه ای ازشعرهای اورهان ولی:
اگه تو اون دنیا،
غروبا که کارخونه تعطیل می شه
راهِ برگشتن به خونه این قدر سربالا نباشه،مُردن چیزِ بَدی نیست!
نشر نگاه اثر حاضر را با ترجمه یغما گلرویی چاپ کرده است.
نظر شما