خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: به دليل نقش و جايگاه ويژه كارآفرينان در روند توسعه و رشد اقتصادي، بسياري از دولتها در كشورهاي توسعه يافته و درحال توسعه تلاش ميكنند با حداكثر امكانات و بهرهبرداري از دستاوردهاي تحقيقاتي، شمار هر چه بيشتري از جامعه را كهداراي ويژگيهاي كارآفريني هستند به آموزش در جهت كارآفريني و فعاليتهاي كارآفرينانه تشويق و هدايت كنند.
بنابراین گزارش، كارآفرينان با مهارتي كه در تشخيص فرصتها و موقعيتها و ايجاد حركت در جهت توسعه اين موقعيتها دارند، پيشگامانحقيقي تغيير در اقتصاد و تحولات اجتماعي محسوب ميشوند. آنها تصديق ميكنند كه موفقيت و بقاء در چشماندازهايبرخواسته از فردا، نيازمند چالاكي، قوه ابتكار و خلاقيت است. علاوه بر اين كارآفريني به ريسكپذيري، نوآوري و كنشكارآفرينانه هم نياز دارد. بر اساس نظريات اقتصادي و تجارب حاصله در اقتصادهاي رو به رشد، كارآفرينان موتور محركهتوسعه و رشد اقتصادي محسوب ميشوند و بالطبع اشتغالزايي يكي از رهآوردهاي مهم كارآفريني ميباشد.
این گزارش می افزاید: با توجه به تاثیرات کارآفرینی در رشد اقتصادی کشورمان نیز هم راستا با تلاش سایر کشورها در این زمینه به اقدامات متنوعی دست زده است و تا جایی در این حوزه پیشرفت کرده که رتبه کارآفرینی ایران در دو سال گذشته 20 پله ارتقا یافته است. ایرنا در این زمینه به نقل از حمیدرضا غزنوی، دبیرکل مجمع کارآفرینان ایران نوشته است: "ایران در سال 2014 در رتبه 100 کارآفرینی قرار داشت که براساس آخرین آمارها در سال 2016 به 80 ارتقا پیدا کرد. امروز شرایط متفاوت تری نسبت به گذشته در حوزه کارآفرینی نیاز داریم. نبود مرجع منسجم یکی از موانع پیش روی توسعه کارآفرینی در کشور است. در بیشتر کشورها، همه مسایل مربوط به کارآفرینی در یک نهاد و دستگاه انجام می شود اما در ایران، کارآفرینان باید برای فعالیت خود به دستگاه های مختلفی رجوع کنند. تامین منابع مالی از دیگر موانع پیش روی کارآفرینان است. صندوق های مخاطره پذیر که اکنون نیز در کشور فعالیت می کنند، باید با قوت بیشتری از کارآفرینان حمایت کنند؛ کارآفرینان باید به تسهیلات ارزان قیمت و با فرآیندی ساده تر از تسهیلات واحدهای صنعتی برخوردار شوند."
یادآور می شود: در اوایل سده شانزدهم میلادی کسانی را که در کار ماموریت نظامی بودند کارآفرین خواندند و پس از آن نیز برای مخاطرات دیگر نیز همین واژه با محدودیتهایی مورد استفاده قرار گرفت. از حدود سال 1700 م به بعد درباره پیمانکاران دولت که دست اندرکار امور عمرانی بودند، از لفظ کارآفرین زیاد استفاده شده است.
کارآفرینی و کارآفرین اولین بار مورد توجه اقتصاددانان قرار گرفت و همه مکاتب اقتصادی از قرن شانزدهم م تاکنون به نحوی کارآفرینی را در نظریه های خود تشریح کرده اند. جوزف شومپیتر با ارائه نظریه توسعه اقتصادی خود در سال 1934 که همزمان با داوران رکور بزرگ اقتصادی بود، موجب شد تا نظر او در خصوص نقش محوری کارآفرینان در ایجاد سود، مورد توجه قرار گیرد و به همین دلیل وی را ((پدر کارآفرینی)) لقب داده اند. از نظر وی ، کارآفرین نیروی محرکه اصلی در توسعه اقتصادی است و نقش کارآفرینی عبارت است از " نوآوری با ایجاد ترکیب های تازه از مواد".
نظر شما