به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ساري، چندی پیش بود که شهدای غواص و خط شکن مازنی مسافران تفحص 270شهيد شناسایی شده سال ۱۳۹۴ که با دستان بسته به شهادت رسيدند و در منطقه ابوفلوس، عراق(پشت كارخانه پتروشيمي) کشف شدند بردستان مردمان مازندران سرزمین 10هزار و 400شهید گلگون کفن تشییع و به خاک سپرده شدند.
مراسم استقبال و تشييع 30شهيد غواص و خط شكن استان از 15مرداد ماه 94 با ورود به این دیار آن هم از غربی ترین نقطه«شهرستان رامسر» با حضور حماسی مردمان ولایت مدار و شهید پرور تا شرقی ترین شهرستان استان«گلوگاه» برگزار شد و 20مردادماه همزمان با شهادت امام جعفرصادق(علیه السلام) به خاک سپرده شدند.
آری! این شهدای گرانقدر که یادگاران عمليات كربلاي 4بودند با گذشت 29سال به وطن خویش بازگشتند.
ان روزهای سال 94برخی شهرهای مازندران هوای گرم و دیگر شهرها باران را تجربه می کردند اما این ناپایداری جوی نتوانست جلوی اراده پولادین مردمان دیار عبوری ها، توفبقی ها، هاشمی نژادها، قاسمی ها، معلمی ها، و خیلی های دیگر قد علم کند و پیر، جوان و کودک از هر قشری بدین سان که فرزند برومند خویش را استقبال می نمایند در این مراسم حاضر شدند.
در جلوی اکثر مغازه های شهرها میزهای پذیرایی برای زائران کاروان مقاومت وایثار برقرار بود و زنان بسیاری با درست کردن سینی های مخصوص حنا به استقبال جوانان غیور وطن آمده بودند چراکه این سنتی کهن در دیار علویان است برای داماد کردن پسرانشان.
هرچند که ترافیک روان و مناسبی در مسیر برقرار بود، اما رانندگان و موتورسوارانی که در جهت عکس مسیر کاروان قرار داشتند به نشانه احترام به شهدای غواص، با پیاده شدن از ماشین و موتورهای خود ارادت خود به فرزندان اسلام را نشان می دادند.
امروز در آستانه فرارسیدن سالروز تشییع و تدفین این بزرگ مردان خدایی در سراسر مازندران مراسم های یادبودی درحال برگزاری است و شاعران نیز دست به قم شدند و در این مجال از نظر شما می گذرد.
یادش به خیر
یه سال پیش این روزها چه غوغایی بود تو شهر ما...
پیر و جوان ،
دیروزی و امروزی، _ همه اومده بودن_
یکی بی آلایش و ساده،یکی شیک و اتو کشیده،
یه نفر خرامان خرامان، چند نفر دوان دوان،
زن و مرد و کودک و ...
خلاصه آشوبی بود تو دل همه ی اونایی که اومده بودن،
_همه ی اونایی که اومده بودن_
با تمام تفاوت هایی که در ظاهرشون نسبت به هم می دیدی !؟
تو چشمای همه، یه چیز مشترک بود،
یه حرف واحد،
لحن نگاه همه،سرشار از سلام و قدردانی بود
کسی نمی گفت: _خداحافظ_
همه سلام میدادن و تا نگاهشون به تابوت ها گره میخورد،
نی نی چشماشون می لرزید
و دلشون متوجه آسمونی می شد که حالا شده بود
وقف پرواز این پرنده ماهی ها....
انگار کسی "گمنام" نبود،اصلا گمنامی معنا نداشت ،
وقتی برای هر شهید صدها مادر و پدر اومده بودن،
وقتی برادرای اشکبار و خواهرای مشتاق، صف به صف ،
به حرمت صبوری و ایثار اون بچه ها
(که حالا با چند تکه استخوان و پارچه و پلاک برگشته بودن)
مبهوت حماسه ای بودن که فقط تو افسانه ها می شد دید و باور کرد،
دیگه گمنامی معنایی نداشت!
سلام، خوش اومدید به خاک خودتون، به وطن
سلام فرزندان لایق این سرزمین،
شنیدم بعضی از شماها، هنوز دستاتون بسته بود،
تو عکسها دیدم یه چیز شبیه پیچک، دور دست و پاهاتون حلقه شده بود
و باورش سخت بود وقتی فهمیدم اون حلقه ها پیچک نبودن
_ سیم خاردار_
خوش اومدید بچه ها، قهرمانا،
هنوز هم کوچه خیابونای شهر ما،
پر از حضور شماست،
شیربچه های بیشه ی ایران
غواص ماهی های کربلای چهار،
سلام، خوش اومدید.
..............................
باز معنا کرده اید اعجاز را
محتوای تازه ی آغاز را
با دو دست بسته خوب آموختید
بال در بال خدا، پرواز را
به یاد پیکر های پاک شهدای غواص،
که یک سال پیش،شهرهای ما را،به آسمانها بردند....«یاسر یمینی»
به گزارش شبستان، « عملیات کربلای ۴ نام عملیات نظامی تهاجمی نیروهای ایرانی در جنگ عراق و ايران می‌باشد. این عملیات در محور ابوالخصیب به صورت گسترده در تاریخ ۵ دی ۱۳۶۵ انجام شد و لو رفتن این عملیات شکست سختی برای ایرانی‌ها به همراه آورد بطوریکه آنها پس از حدود یک روز از آغاز عملیات با به جا گذاشتن تلفات فراوان عقب نشینی کردند و بلافاصله با عمليات كربلاي 5 گره خورده و سرانجام بحث پذيرش قطعنامه جنگ مطرح شد.»
نظر شما