خبرگزاری شبستان- گروه دولت: خبرنگاری تا چند سال گذشته حرفه ای ناشناخته بود اما از زمانی که شبکه های اجتماعی یک رکن اصلی زندگی انسان ها شده هر شهروند هم یک خبرنگار محسوب می شود. اما وقتی شما خبرنگار حوزه های مسئولان باشید وظایفتان با شهروندان متفاوت است. دسترسی آزاد شما به اطلاعات مسئولان باعث می شود تا شما هم مشقت هایی در حرفه تان داشته باشید.
حوزه دولت هم جزو حوزه هایی است که خبرنگارانش مشقت های خاصی را متحمل می شوند. هر 4 سال یک بار که انتخابات ریاست جمهوری برگزار می شود لرزه بر اندام حوزه دولت رسانه ها می اندازد. چرا که تازه مدتی از همراهی و همکاری تیم رسانه ای دولت فعلی با رسانه ها می گذرد و حالا قرار می شود تیم جدیدی بر سر کار بیاید و باز هم بازرسی ها و طبقه بندی های رسانه ها از نو کلید می خورد.
کار خبرنگار دولت این است که بلافاصله بعد از رسمی شدن کاندیداهای ریاست جمهور با تیم رسانه ای کاندیداها ارتباط برقرار کرده و به پوشش رسانه ای برنامه های این افراد بپردازد تا این که با انتخاب هر کدام از کاندیداها خبرنگار دولت هم کارش را به حیطه نهاد ریاست جمهوری بکشاند.
برخی وقت ها همراهی کردن با تیم دولت و همراهان رئیس جمهور در سفرها هم از جمله وظایف خبرنگار این حوزه است. شروع سفر از نیمه های شب و دویدن های پیاپی و ارسال اخبار در گاه و بی گاه و تلاش برای دریافت خبرهای اختصاصی رسانه و بازگشت در نیمه های شب هم از مشقت های سفر با مسئولان حوزه دولت محسوب می شود.
در حرفه خبرنگاری خواب و استراحت معنا ندارد. اگر زمزمه خبری بلند شود مسئول آنی که سریعتر آن خبر را به ثبت برسانی. راضی کردن منابع خبری برای تائید یا تکذیب اخبار هم از جمله دیگر مشقت های خبرنگاری است مخصوصا وقتی در حوزه ای باشی که طرف حسابت تیم رسانه ای دولت باشد که حساسیت در کارشان بیش از سایر حوزه هاست.
حیاط پاستور هم چه آن زمان که آفتاب و باران سقف خبرنگاران بود و چه الان که سالن سخنگویی میزبان آن هاست مرکز ثقل خبرنگاری دولت محسوب می شود چون از آن جا به اکثر وزرا دسترسی داری و می توانی در یک برنامه ۳ ساعته برای بیشتر سوالات مردمی پاسخ بیابی.
در هر صورت مقر شهید مطهری سال هاست که از نیمه های شب یا ساعت های اولیه بامداد میزبان خبرنگاران حوزه دولت است و حسین آقا هم با لبی خندان با لواش های داغ و پنیرهای خامه ای از خبرنگاران پذیرایی می کند تا آن ها را با انرژی راهی برنامه های خبری کند.
یادداشت از پریسا رهنما
نظر شما