«شاه اوبو» اقتباس آزاد از نمایشنامه آلفرد ژاری است

خبرگزاری شبستان: احسان زیور عالم نویسنده نمایشنامه شاه اوبو که به کارگردانی آناهیتا قرچه در تئاتر باران روی صحنه می رود، ایده اصلی خود در اقتباس از این اثر را مزمت قدرت طلبی دانست.

احسان زیور عالم نمایشنامه نویس درباره اقتباس از نمایشنامه شاه اوبو به خبرنگار تئاتر شبستان گفت: متن انتخاب من نبود و آناهیتا قرچه کارگردان تئاتر، این نمایشنامه را برای اجرا انتخاب کرده بود. او از من خواست بر اساس شاه اوبو نوشته آلفرد ژاری نمایشنامه تازه ای بنویسم، وقتی متن را خواندم، احساس کردم برای اجرای صحنه ای طراحی و نوشته نشده است. در واقع جزییات صحنه ای که نویسنده ذکر کرده و شلوغی روی صحنه، دست کم با توجه به تالارهایی که ما در ایران داریم قابل اجرا نیست.

 

وی اضافه کرد: ابتدا قرار بود تغییراتی در متن اصلی ایجاد شود اما در تغییرات متن به این نتیجه رسیدیم که داستان را هم تغییر بدهیم. فکر کردیم شخصیت شاه اوبو با دیوانه بازی هایش، برای مخاطب ایرانی جذابیت نداشته باشد. در نهایت با صحبت هایی که با کارگردان نمایش داشتیم، موضوع قدرت طلبی و مزمت قدرت طلبی را برای نمایش انتخاب کردیم. شخصیت های نمایشنامه ما مثل شاه اوبو و تزار روسیه کسانی هستند که قدرت طلبند و تلاش می کنند قدرت خود را بسط بدهند که ما ایده اثر را پرداخت به مزمت این ماجرا قرار دادیم.

 

این دانش آموخته ادبیات نمایشی با بیان اینکه 90 درصد نمایشنامه تغییر کرده است، توضیح داد: در نشخه ای که من از شاه اوبو نوشته ام، دیالوگ های متن اصلی کاملا عوض شده اند و قصه تغییر کرده است. در حقیقت از متن اصلی تنها یکی از رویدادها به علاوه توالی صحنه ها از لحاظ زمانی و مکانی، حفظ شده است.

 

زیور عالم افزود: اگرچه پایان و آغاز متن کاملا با متن اصلی متفاوت شده اما وقتی من اسم شخصیت ها را برداشته ام، طبیعتا گوشه هایی از شخصیت پردازی شان را هم وام گرفته ام که می شود این کار را اقتباس آزاد از اثر اصلی دانست.

 

وی با بیان اینکه حضور نویسنده در متن دیده می شود و گریزی از ان نیست؛ درباره علاقه اش به اقتباس تصریح کرد: من به اقتباس از اثار نمایشی  علاقه دارم. ایده ام در اقتباس هم تغییر فضا و داستان است و تنها از آدم های اثر استفاده می کنم. در اقتباس آزمایش می کنم که اگر رویدادی را با رویداد متن اصلی جا به جا کنیم، برای کل نمایش چه اتفاقی میفتد. مثلا فرض کنید در اودیپ شهریار، اودیپ خودش را کور نکند چه اتفاقی میفتد و چه حادثه ای رخ می دهد؟ آیا در این شکل تازه باز هم بار دراماتیک خواهیم داشت یا نه؟ یک جور کار ازمایشگاهی و تجربی است، چرا که به اعتقاد من اکثر اثار نمایشی که نوشته می شود، اقتباس از متون گذشته هستند و در نتیجه دارند تکثیر می شوند.

 

شاه اوبو به کارگردانی آناهیتا قرچه تا بیست و هشتم مرداد هر روز ساعت ۱۷ در تئاتر باران روی صحنه می رود.

کد خبر 562738

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha