فرانسه بدنبال همکاری شیلاتی با ایران

خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: آبزی پروری از شاخه‌های صنعت است و هدف از آن پرورش دادن آبزیان نظیر ماهیان، میگوها، گیاهان آبزی و جلبکها جهت مصارف خوراکی و صنعتی است. این صنعت می‌تواند سود خوبی برای سرمایه‌گذاران ایجاد کند اما توسعه این بخش و درآمدزایی ارزی آن نیازمند برنامه‌ریزی‌ مدون و مدیریت صحیح بر عملیاتی شدن طرح ها است. کشورمان دارای منابع بکری برای پرورش آبزیان است و در حوزه صادرات این محصولات نیز حرفهایی در عرصه جهانی دارد.

 بنابراین گزارش، از جمله آبزیانی که در کشورمان پرورش داده می شود؛ قزل آلا است. معمولاً ماهی قزل‌آلا را به دو روش در حوضچه‌های آب‌سرد پرورش می‌دهند. در حوضچه‌های آب‌سرد که مخصوص پرورش ماهی هستند و معمولاً این حوضچه‌ها در کنار چشمه‌ها یا رودخانه‌های آب شیرین واقع شده‌اند و در شمال کشور گاهی ماهی قزل‌آلا را در مزرعه‌های برنج نیز رشد می‌دهند تا علاوه بر تغذیه از آفت‌های برنج ماهی در آب دائمی موجود در مزرعه نیز استفاده می‌کند که به گفته رئیس سازمان شیلات هم اکنون ایران اولین تولیدکننده ماهی قزل آلا در دنیا از نظر میزان ظرفیت تولید محسوب می شود و کشورهای اروپایی مانند فرانسه خواهان همکاری با کشورمان در این حوزه هستند.

این گزارش می افزاید: ایرنا در این زمنیه به نقل از حسن صالحی، رییس سازمان شیلات ایران نوشته است: "فرانسه از دیرباز در حوزه شیلات همکای های خوبی با ایران داشته است. تامین تخم چشم زده سالم و باکیفیت، تامین تجهیزات بهبود کیفیت آب و پساب و توسعه بازار مصرف آن، از الزام های اصلی ادامه روند توسعه این فعالیت است که بخشی از آن در حال حاضر از شرکت های اروپایی و از جمله شرکت های فرانسوی تامین می شود. باتوجه به برنامه سازمان شیلات برای توسعه پرورش آبزیان در قفس در دریاها و جایگاه ویژه ای که آزادماهیان و ماهیان خاویاری می توانند به ویژه در دریای خزر داشته باشند، جایگاه شرکت های فرانسوی در این توسعه غیرقابل انکار است."

یادآور می شود: تولید آبزیان پرورشی از 125 هزار تن در سال 1383 به 415 هزارتن در سال 1394 رسید که به معنی بیش از سه برابر شدن میزان تولید است و با افزودن آبزیان صید شده در آب های تحت حاکمیت و آب های فراسرزمینی و بین المللی، مجموع تولید آبزیان کشور در سال 1394 به بیش از یک میلیون تن می رسد. میزان مصرف سرانه آبزیان کشور در سال 1394 بیش از 10 کیلوگرم برآورد شده است که هنوز با میانگین مصرف سرانه در جهان تفاوت فاحشی دارد.