دکتر صلاحی، رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی درباره اهداف کارگاه های آموزشی ثبت حافظه ملی در استان ها به خبرنگار شبستان، گفت: عده ای فکر می‌کنند که شخصا باید حافظ و نگهبان میراثی باشند که از گذشته به ما رسیده است، اما این شدنی نیست، چون امروز نگهداری یک میراث مکتوب مستند تخصص، علم و ابزار می‌خواهد و همین ها کار بسیار پرهزینه ای است،
وی افزود: ما آمادگی خود را اعلام می کنیم تا در صورتی که کسی اسنادی در اختیار دارد، برایشان بازسازی و مرمت کنیم، حتی اگر وقف کردند برایشان نگهداری می‌کنیم و اگر امانت بدهند، به بخش امانات ارجاع می دهیم.
صلاحی تصریح کرد: ما سپاس گذار کسانی هستیم که این اسناد را به ما هدیه کنند، و اگر این موارد نشد در نهایت سند را می‌خریم تا از آن صیانت کنیم.
وی افزود: نگهداری میراث مکتوب و مستند در منازل و در کتابخانه‌های غیراستاندارد در مخازن و جاهایی که امروز شاخص‌های اصلی و اولیه نگهداری سند را ندارند کار بسیار خطرناکی است که با آن این سند از بین خواهد رفت.
رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی همچنین گفت: ما با برگزاری کارگاه های آموزشی ثبت حافظه ملی در استانها به دنبال این هستیم که این فرهنگ را از یک کتابخانه ملی به همه استانها ببریم تا بر اساس آن جوانان جامعه در حفظ و صیانت از میراث گذشته این مرز و بوم مشارکت داشته باشند، زیرا اگر جوانان از مسئولان اجرایی استانی، نهادها و سازمان‌های فرهنگی مطالبه کنند، یک بسیج همگانی ملی در کشور برای صیانت از این آثار و میراث گرانبهای گذشته شکل خواهد گرفت.
وی تصریح کرد: البته آنچه که مهم است، صرف جمع‌آوری و نگهداری اسناد نیست، بلکه بهره‌برداری از این آثار گرانبها نیز مهم است، اگر ما این کارگاه‌های آموزشی را در همه استانها تسری بدهیم، نتیجه این خواهد شد که شیوع تفکر استفاده از میراث گرانبهای گذشته نتیجه بهره‌گیری بیشتر از نسل جدید است، ما دنبال هدف بزرگ‌تر هستیم و آن میراث‌سازی برای آینده است زیرا شیوع و اطلاع‌رسانی سبب می‌شود که نسل امروز ما با دسترسی سهل‌الوصول و آسان نسبت به آثار گذشته قطعا می توانند در خلق آثار برای آینده موفق‌تر باشند.
دکتر صلاحی در پاسخ به این سئوال که آیا اسنادی که درحافظه ملی ثبت می شوندآثار مربوط به گذشته است یا آثار معاصر را دربر می‌گیرد، گفت: یونسکو یک شرایطی دارد که آن شرایط را اعلام کرده است، در کار کارگروه اولیه ما این آمده است که هر سندی صرف‌نظر از اینکه محتوایش چیست، باید دارای شرایطی از قدمت تاریخی، دست نخورده بودن و اصلی بودن سند را داشته باشد، کارگروه همه این موارد را بررسی می‌کند و نتیجه را به کمیته ثبت حافظه ملی ارجاع داده می‌شود، اگر کمیته تأیید کرد به کمیسیون ارجاع می‌شود، اگر کمیسیون تأیید کرد، فرم تکمیل می‌شود و به زبان انگلیسی ترجمه می‌شود و برای یونسکو ارسال می‌شود و اجلاس یونسکو هر دو سال یک بار برگزار می‌شود و در این اجلاس آثار مکتوب و مستند کشورها بررسی می شوند و در نهایت انتخاب می شوند.
رییس سازمان اسناد و کتابخانه ملی درباره میزبانی سازمان اسناد از کشورهای ایران فرهنگی نیز گفت: سازمان اسناد و کتابخانه ملی به عنوان رییس هماهنگی کتابخانه‌های کشورهای اکو است و هم اکنون به عنوان رییس کمیته ملی حافظه جهانی انتخاب شده است، از آنجا که کشورهای عضو اکو همان ایرانی فرهنگی هستند که به دلیل داشتن زبان مشترک و دین مشترک و از آن طرف دارای یک جغرافیای واحدی در گذشته بودند، سازمان اسناد با داشتن مسئولیت ریاست کتابخانه های کشورهای عضو اکو و همچنین کمیته ملی حافظه جهانی می تواند تعاملات زیادی را با کشورهای عضو اکو داشته باشد تا بتواند آثار ملی آنها را حداقل با کمک کردن به آنها با آموزش استانداردهای واحد از این آثار نگهداری و حفاظت کند.
پایان پیام/
نظر شما