بوستون گلوب:‌ بحرین کوچک، دردسر بزرگ آمریکا

به گزارش خبرگزاری شبستان؛ "مرآة البحرین" در مقاله ای از "استفان سیجی" -نويسنده روزنامه "بوستن گلوپ"- آورد: خطاب به کسانی که خیال می کنند چون آمریکا تنها ابرقدرت جهان است، باید قادر به اعمال نفوذ  بر رفتار دیگر کشورها حتی دوستان خود باشد؛ اکنون با کشور بحرین آشنا شوید:

بحرین از مدتها پیش، شریک وفادار آمریکا و متحد اصلی ناتو است و از زمان وقوع انقلاب بحرین در سال 2011، که منجر به سرکوب گسترده اکثریت شیعه شد، «بحرین» همیشه یادآور قدرت اقناع «آمریکا» بوده است.

اوضاع بسیار بد شده است؛ به گونه ای که دولت «اوباما» در سال 2011 فروش خودروهای نظامی و موشک های  پیشی جینتائو به بحرین را در پاسخ به نگرانی های کنگره و دیگران، با توجه به امکان استفاده از خودروهای نظامی هاموی، حداقل توسط نیروهای امنیتی داخلی در برابر شهروندان بحرینی که به طور مسالمت آمیز نارضایتی خود را از دولت ابراز می کنند، به حالت تعلیق درآورد.

فروش سلاح هایی که برای دفاع خارجی در سال بعد لازم به نظر می رسید، از سر گرفته شد و این اقدام بر پیشرفت ناچیزدولت «بحرین» در رفع خلل های کشف شده .توسط یک تحقیق مستقل در پی خشونت سال 2011 و در حمایت های انجام شده از تلاش های اصلاحی ولی عهد «بحرین» تکیه کرد.

با این حال، دولت بحرین تلاش های خود را برای سرکوب مخالفان سیاسی به کار گرفت. در ماه ژوئن، اقدام به تعلیق بزرگترین و برجسته ترین انجمن سیاسی شیعه مخالفت کرد.  دادگاه تجدید نظر بنا به درخواست دولت، حکم دبیر کل انجمن وفاق را به دنبال اتهامات «ترویج تغییر نظام سیاسی با زور» به بیش از دو برابر افزایش داد، «نبیل رجب» مدافع برجسته حقوق بشر به دلیل ابراز اظهاراتی در مورد دولت بازداشت شد و تابعیت «شیخ عیسی قاسم»، رهبر دینی «بحرین» لغو شد.

ممکن است همان گونه که پادشاه بحرین گفت:«هر دولتی که نیمی از ملت خود را سرکوب کند، نمی تواند در جهان مدرن امروز فعالیت داشته باشد» شما نیز چنین تصور کنید که آمریکا تاثیر بزرگی بر تغییر مسیر این کشور داشته باشد. این گفته به نوعی درست است، اما در صورتی که معتقد باشید اظهارات سخنگوی دولت خارج از اتاق کنفرانس مفهوم دیگری داشته باشد. سخنگوی وزارت امور خارجه نیز در پی لغو تابعیت «شیخ عیسی قاسم» و انحلال انجمن الوفاق گفت: «ما نسبت به سرکوب گروههای فعال در جامعه شهروندی به شدت نگران هستیم."

با این حال، ما به دور از ابراز نارضایتی، هم اکنون چه اقدامی می توانیم انجام دهیم؟ تعلیق دوباره فروش اسلحه برای ابراز عمق نگرانی خود؟ ترجیحا خیر! چرا که  نیروهای امنیتی جمعیت تظاهرکنندگان را در خیابان نمی یابند. یا اینکه گزینه دیگر، ناوگان پنجم امریکا را به مکان جدید انتقال دهیم؟ بر این گزینه نیز اعتماد نکنید، این موضوع نیز با توجه به همبستگی فراوان با کشورهای حوزه خلیج، موضوعی بسیار سخت و پیچیده است. هیچ تضمینی وجود ندارد که کسی از 700 عنصر آمریکایی و خانواده های آنان و زیر ساخت های بزرگ برای حمایت از آنها استقبال کند.

این یک منبع سرخوردگی برای بسیاری از مردم چه داخل و یا خارج از محدوده حکومت است: این جزیره کوچک چگونه می تواند خواسته های ما را برای تجدید نظر در سیاست های تفرقه انگیز و بی ثبات نادیده بگیرد اما همزمان انتظار دارد که در برابر تهدیدهای خارجی از آن حمایت کنیم؟ یکی از دلایل آن «عربستان سعودی» است. 

«تام مالینوسکی» در سال 2012، ،  قبل از آنکه به عنوان معاون وزیر خارجه در امور دموکراسی، حقوق بشر و کار تعیین شود، گفت: «آمریکا باید دریافت ویزا و دسترسی به نظام بانکی آمریکا را بر تمام مقامات بحرینی مسئول در نقض حقوق بشر مانند شکنجه فعالان مخالف ممنوع کند. طبیعتا در این دوره هیچ گزارشی در مورد شکنجه وجود ندارد، در حقیقت، دولت بحرین برخی اقدامات خشونت آمیز خود را در غلاف قانون از خلال اشاره به اجرای قانون مصوب مجلس، برای از بین بردن تمام آثار دین از فعالیت های سیاسی دولت مرتکب می شود و این اقدامی است که به طور مستقیم به انجمن وفاق ضربه می زند.

«آمریکا» منافع بی شماری در «بحرین» دارد به گونه ای که برخی را بر برخی دیگر دراولویت قرار می دهد. در این حالت، باید به این باور برسیم که مشارکت سیاسی و احترام به حقوق اساسی دو اصل برای ایجاد ثبات هستند و نقش بحرین به عنوان یک شریک امنیتی در مبارزه با تروریسم حائز اهمیت بوده و بر آن تکیه می شود. چگونگی تعادل و توازن مناسب میان ارزش ها و منافع خود- در بحرین و دیگر نقاط جهان- موضوع پیچیده ای است همان گونه که هیچ رئیسی و یا جانشین او از این امر استقبال نمی کند.