ماه رمضان؛ ماه خدا، ماهی که روزهایش را پروردگار میزبانی می کند، ماهی که میزبان آن با پذیرایی ساده اما عمیق آرامش و معنویت را به میهمانانش ارمغان می دهد. ماهی پر از معنویت که میهمانان از این ماه آغاز یک سال معنوی و تولدی دیگر نام می برند.
ماه رمضان که می شود میهمانی ها و دیدارها نیز قوت می گیرد. خانواده ها دوست دارند در این ماه معنوی ثوابی را از آن خود کنند و به روزه داران افطار دهند. فامیل ها در ماه رمضان بیشتر همدیگر را دیدار می کنند و همانند عید نوروز که دید و بازدید صورت می گیرد در این ماه نیز مراسم های افطاری رونق دارد.
افطاری ماه رمضان جدا از ثواب و صله رحمی که در دل خود دارد اما چند نکته نیز در خود پنهان کرده است که جای تامل دارد. برخی از میهمانی ها و افطاری های ماه رمضان رنگ تجمل و چشم و همچشمی به خود گرفته است.
افطاری هایی که رنگ تجمل و چشم و هم چشمی دارند با انواع و اقسام غذاها و دسرهای مختلف و رنگی سفره ها تزیین شده اند. برخی از خانواده ها راضی به دادن یک نوع غذا یا یک نوع افطاری ساده نیستند حتما باید سفره آنان دارای چندین نوع غذا باشد که از دیدگاه خود افطاری آبرومندی داده باشند.
روزه داران از اذان صبح تا اذان مغرب به میهمانی خداوند رفته اند. پس از اذان مغرب نیز خیلی اشتها ندارند که با غذاهای آنچنانی خود را سیر کنند و آنان با یک لقمه نان، سبزی و پنیر نیز سیر می شوند اما میزبانان افطاری های امروزی اینگونه فکر نمی کنند. سفره هرچه رنگین تر باشد افطاری نیز آبرومندتر است و غذا و پول هایی که اسراف می شود به دید آنان نمی آید در صورتی که با این حرکت فلسفه روزه را نیز زیر سوال می برند.
نظرسنجی ها نشان می دهد در ماه رمضان مصرف گوشت و مرغ بیش از ماه های دیگر است و شاید یکی از دلایل آن برگزاری مراسم های افطار با رنگ تجمل باشد. میهمانان نیز برای آبروداری در مقابل این میزبان هنگامی که میهمانی می خواهند بدهند سفره هایشان را رنگین تر می کند و واژه های تجمل و اسراف به آبروداری تغییر نام می دهد.
خیلی از این میزبانان نیز به دلیل نداشتن هزینه کافی برای برگزاری یک افطاری که رنگ و بوی تجمل دارد از دادن افطاری حتی به شکل ساده نیز صرف نظر می کنند یا در برخی موارد مقروض می شوند یا اگر افطاری ساده بدهند از دیدگاه خود آبروداری نکرده و شرمنده شده اند.
ماه رمضان؛ سال معنوی خدا تمام شده است. سفره های افطاری نیز دیگر پهن نمی شوند و انسان ها در این روزها برای سفره های افطاری ساده و دورهمی های خانوادگی دلشان تنگ می شود. در این هنگام می توانیم تاملی کنیم در افطاری هایی که تجمل و اسراف در آن زیاد است.
تجمل در افطاری ها نه تنها آبروداری نیست بلکه فلسفه روزه داری را نیز زیر سوال می بریم و تنها با تجمل و چشم و همچشمی رنگ میهمانی ها را تلخ می کنیم در صورتی که می توان هزینه های این افطاری ها را برای نیازمندان صرف کرد تا ثواب دنیوی و اخروی را از آن خود کنیم.
نظر شما