به گزارش سرویس مهدویت خبرگزاری شبستان، از روایات فهمیده می شود که در روزگار آخرالزمان از اسلام و قرآن جز نامی برجا نمی ماند، مسلمانان تنها به نام، مسلمان هستند. مساجد دیگر جای ارشاد و موعظه مردم نیست. دین با کالای کم ارزش و بهای اندکی معاوضه می شود و ....
اسلام به معنای تسلیم بودن در برابر دستورات الهی است. اسلام برترین و بهترین ادیان است که خوشبختی بشر را در دنیا و آخرت تضمین می کند؛ دلی آنچه ارزش دارد عمل کردن به دستورات قرآن و اسلام است. در آخرالزمان همه چیز برعکس می شود، یعنی از اسلام جز نامی بر جای نمی ماند. قرآن در جامعه حضور دارد ولی تنها خطوطی است که بر برگ ها نقش بسته و مسلمانان تنها از نام مسلمانی برخوردارند و از اسلام نشانی ندارند.
پیامبرگرامی اسلام صل الله علیه وآله می فرمایند: «دورانی بر امت من می آید که در آن از اسلام جز نامی نماند و از قرآن جز نقش و تصویری نباشد. مسلمانان به نام، مسلمان خوانده می شوند ولی نسبت به اسلام از هر کس بیگانه ترند.» (1)
امام صادق علیه السلام می فرمایند: «به زودی دورانی فرا رسد که مردم خدا را نشناسند و معنای توحید را ندانند تا این که دجال خروج کند. »(2)
مسجد جای پرستش خداوند و تبلیغات دینی و ارشاد و هدایت مردم است. در صدر اسلام حتی کارهای مهم حکومتی در مساجد انجام می شد. جهاد در مساجد برنامه ریزی می شد و انسان از مسجد به معراج می رفت؛ ولی در آخرالزمان مساجد ماهیت خود را زا دست می دهند و به جای آموزش و تبلیغات و ارشاد دینی، بر تعداد مساجد و تجملات آن افزوده می شود در صورتی که مساجد از مومنان تهی است. پیامبر خدا صل الله علیه وآله می فرماید: «مسجدهای آن زمان آباد و زیباست ولی از هدایت و ارشاد در آن خبری نیست.»
یکی دیگر از علایم آخرالزمان این است که مردم از دین خارج می شوند. روزی امام حسین علیه السلام به نزد امیرالمومنین علیه السلام آمد، گروهی گرداگرد آن حضرت (ع) نشسته بودند. حضرت (ع) به آنان فرمودند: «حسین علیه السلام پیشوای شماست چنانکه رسول خدا صل الله علیه وآله او را سید و سرور نامیده است. از نسل او مردی ظهور خواهد کرد که در اخلاق و چهره شبیه من است. او دنیا را پر از عدل و داد می کند چنان که (پیش از آن) پر از ستم و جور شده است.» سوال شد: این قیام در چه زمان خواهد بود؟ فرمودند: «افسوس! هنگامی که از دین خارج شوید...» (3)
پی نوشت ها:
1- ثوب الاعمال صفحه 129؛ بحارالانوار جلد 52 صفحه 190
2- تفسیر فرات صفحه 139
3- ملاحم ابن طاووس صفحه 144
نظر شما