به گزارش خبرنگار کتاب شبستان ، ناصرخسرو قبادیانی در سال 394 ق در قبادیان بلخ زاده شد. وی از شاعران برجسته ی ایران است که با دانش های روزگار خود نیز آشنا بود.
ناصرخسرو در جوانی به دربار امیران راه یافت و دربارهای محمود و مسعود غزنوی را دید و تا 43 سالگی شغل دیوانی و دبیری داشت. در این سن دچار انقلاب روحی گشت و عزم سفر کرد.او طی سفری هفت ساله از سرزمین های گوناگونی دیدن کرد و گزارش آن را در سفرنامه ای به یادگار گذاشت.
ناصرخسرو پس از بازگشت از سفر، یادداشت های خود را گردآوری کرده و سفرنامه اش را با بی نظری حیرت آوری تنظیم کرد به گونه ای که امروزه از بهترین نمونه های نوشتن مشاهدات و عینیت گرایی به شمار می رود. او در این سفرنامه، از شغل خود و علّت کناره گیری از آن و خواب بیدار کننده اش شروع کرده و راهی را که رفته، شهرهایی را که دیده و حوادثی را که شنیده است یکایک تـوضیح مـی دهد و در انتها با شرح بازگشت از سفر به بلخ در سال 444ق گزارش خود را پایان می دهد.
در قسمتی از «سفرنامه ناصرخسرو» می خوانیم:
«شبی در خواب دیدم که یکی مرا گفتی: چند خواهی خوردن از این شراب که خرد از مردم زایل کند. اگر بهوش باشی بهتر است. من جواب گفتم که: حکیمان جز این چیزی نتوانستند ساخت که اندوه دنیا کم کند. جواب دادی: در بی خودی و بی هوشی راحتی نباشد. حکیم نتوان گفت کسی را که مردم را به بی هوشی رهنمون باشد، بلکه چیزی باید طلبید که خرد و هوش را بیفزاید. گفتم که: من این از کجا آرم؟ گفت: جوینده یابنده باشد. سپس، به سوی قبله اشاره کرد و دیگر سخن نگفت....»
گفتنی است کتاب حاضر را انتشارات امیرکبیر در قطع وزیری و جلد شومیز 9 هزار و 500 تومان چاپ و روانه ی بازار کتاب کرده است.
نظر شما