خبرگزاری شبستان- رشت، رمضان، ماهی است که با پیشوند «مبارک» نامیده می شود. ماه مبارک رمضان، ماه مهمانی معبود بر بندگان سراسر تقصیری که یکسال منتظر می مانند تا در این ضیافت حضور یافته و نفس خود را به اندازه «قدر» خود بالا ببرند و شیطان دربند شده را لعنت کنند.
ماه مبارکی که نهمین ماه سال قمری است. در این ماه روزه بر مسلمانان واجب شده است. ماه رمضان در دین اسلام ماه مبارکی است. در قرآن از این ماه به عنوان ماهی که در آن قرآن نازل شده یاد شده است و مسلمانان معتقدند که شب قدر در ماه رمضان واقع است.
اما ماه مبارک رمضان، ماه بخشش و آمرزش نیز هست. ماه کمک و همکاری به فقرا و آزادی دربند شدگان.... ماه مبارک رمضان چنان که گفته شده، برترین ماه‌ها است و هر عملی در این ماه برتر از ماه‌های دیگر حساب می شود.
بسیاری در این ماه زکات و صدقه خود را برای گشودن تار و پود ناامیدی از دل مستمندان و نیازمندان کنار می گذارند تا شادی بخش دل خانواده ای باشند که همنوع و همجنس خودشان است.
طی یک بررسی مشخص شده است که کمک به دیگران باعث تقویت شادی، احساس رضایت‌مندی از زندگی، اعتماد به نفس، سلامت جسمی و باعث کاهش افسردگی می‌شود و ماه مبارک رمضان همه این خصلت های خوب را با هم یکجا نمایش می دهد.
ماه توجه بیشتر به ایتام و اطعام نیازمندان، برپایی سفرهای ساده افطاری در کوچه و خیابان های شهر و روستا و برگزاری جشن های گلریزان برای آزاد سازی زندانیان جرایم غیر عمد.
آری گلریزان، گلریزانی که بخشی از تاریخ بزرگ ایرانیان است و برخی از مورخان ثبت این سنت را از زمان حمله مغول عنوان کرده‌اند. در پس زمان، گلریزان از گود زورخانه‌ها به خانه‌ها کشیده شد به گونه‌ای که زنان نیز در این سنت حسنه حضور یافته و حتی برای انداختن سفره نذر ابوالفضل(ع) که با نذری‌های زنان گسترده می‌شد، نوعی گلریزان کوچک برپا می‌داشتند.
اکنون با گذر زمان آیین سنتی گلریزان و رادی در ایران جلوه‌ای با شکوه‌تر به خویش گرفته و مردان و زنان توانمند و جوانمرد برای آزادی زندانیان غیر عمد در بند، گلریزی می‌کنند.
گرچه امروز گلریزان رواج گذشته را ندارد و تحت تأثیر شرایط گذار اجتماعی، افزایش جمعیت، شهرنشینی و کاهش ارتباطات مبتنی بر محله‌ها باعث افت و به محاق افتادن گلریزان شده است اما ستاد دیه به عنوان یک تشکل مردم نهاد که مشارکت مردمی در آن حرف اول را می‌زند همه ساله در ماه مبارک رمضان و البته در دیگر ماه‌های سال با بهره‌گیری از ظرفیت‌های مردمی به این مقوله مهم یعنی آزادی زندانیان می‌پردازد.
با توجه به ماهيت و فلسفه وجودی جشن های گلريزان باید گفت که اين جشن ها براي كمك به افرادی كه در جريان ارتكاب جرايم غيرعمد مانند تصادفات رانندگی، حوادث كارگاهی و نيز عدم توانايی در پرداخت نفقه و مهريه‌های معقول و محكوميت مالی در پی صدور چك‌بلا‌محل غيركلا‌هبرداري در زندان به سر می‌برند، به اجرا در می‌آيد.
در یکی از این جشن های گلریزان شرکت کردیم و با خیرین در این مراسم به گفتگو نشستیم که در ذیل می خوانید؛
یک معامله شیرین با خدا
جلال چرمساز، خیری است که از سال 81 در جشن گلریزان شرکت می کند تا برای زندانیان جرایم غیر عمد کمکی کرده باشد تا آنها که گرفتار بند هستند هم به آغوش خانواده هایشان برگردند.
وی در جواب اینکه این وسعت قلب را از کجا آورده اید، گفت: هر چه در این راه تلاش کردم بازگشتش را در امور زندگی به وفور دیده ام.
چرمساز با تاکید به اینکه اینگونه حرکت ها یک معامله شیرین با خداست، اظهار کرد: کمک به نیازمندان کار خدا پسندانه ای است که هم در این دنیا و هم در آخرت نتیجه اش را می بینیم.
وی خاطر نشان کرد: کسانی که وسعشان کم است اما تمایل به شرکت در چنین حرکت های پر خیر و معنوی دارند نیز می توانند با همین قطرات کم هم، پیش قدم شوند.
چرمساز تصریح کرد: کسانی حتی با ۱۰هزار تومان مشارکت می کنند و این گوشه ای از آزادی یک زندانی را شامل خواهد شد.
وی در ادامه با بیان اینکه هر ساله چند روز قبل از آغاز ماه مبارک رمضان با جمعی از دوستان کارهای تبلیغ و دعوت از کسانی را که از جشن گلریزان خبری ندارند و می‌توانند در این جشن شرکت کنند را انجام می دهیم، افزود: همین قدم برای حضور افراد بیشتر برای شرکت در چنین مراسمی می تواند کمک خوبی برای آزادی یک زندانی باشد.
وی گفت: تلاش ما این است که با تبلیغات حضوری، از کسانی که مشاغل پر درآمدتری دارند و دستشان به نوعی بیشتر در جیبشان هست و دلشان نیز بزرگ برای اینگونه نیکوورزی است، کمک بگیریم.
چرمساز با توجه به اینکه تمرکز اینگونه جشن ها و دستگیری از نیازمندان و زندانیان بیشتر در ماه مبارک رمضان است، بیان کرد: ماه مبارک رمضان ماه خاص برای نزدیکی دلها با معبود است و بی شک در این ماه بندگان خداوند سعی می کنند خودشان را به هر وسیله ای که می توانند به خدا نزدیکتر کنند و قدردان نعمت هایی که دارند، باشند.
«مال از بخشش کم نمی شود»
خدیجه خورامه، خیریی که چندین سال است برای آزادسازی زندانیان جرایم غیر عمد، از مال خود انفاق می کند. مادری که فرزندانش در خارج از کشور زندگی می کنند اما میل به وطن و عشق به نیکوکاری او را پایبند سرزمین خویش کرده است.
خدیجه خورامه نه تنها در ستاد دیه بلکه در امور خیر دیگر نیز مشارکت می کند چرا که معتقد است خیر و برکت کمک به دیگران را در بازگشت به زندگیش بسیار دیده است.
وی با اشاره به آیات قرآن اذعان کرد: «مال از بخشش کم نمی شود» و این ایمان را همیشه از دستی که داده ام و دستی که پس گرفته ام، بدست آورده ام.
خورامه با بیان اینکه قطره قطره جمع گردد وانگهی دریا شود، گفت: اگر کسانی هستند که چیز زیادی برای بخشش ندارند باید بدانند که برای احسان و ایثار باید دل خود را طوری آماده کنند که بتوانند از همان چیزهای کوچکی که دارند بگذرند و این قطرات کوچک در کنار هم دریایی از مهر و محبت را برای کسانی که نیازمند واقعی و چشم انتظار یاری هستند، به وجود بیاورد.
وی بزرگی در احسان و بخشش را توفیق خداوند دانست که نصیب هر کس نمی شود و افزود: این سعادت را خداوند در دل انسان ها می گذارد که مال و جانشان را در چه راهی استفاده کنند.
خورامه اظهار کرد: خدا در مقابل مال دنیا که گذشت می شود، معنویاتی را به انسان می دهد که قابل گفتن نیست.
وی با تاکید بر اینکه من امروز مطمئن بر وجود خدا هستم، گفت: آرامش قلبی را در این سال ها به دست آورده ام برایم بسیار ارزشمندتر از هر چیز دیگری است.
خورامه خاطر نشان کرد: بی شک این روند و خصوصیت در فرزندان من نیز شکل خواهد گرفت تا این راه را ادامه دهند.
باشد که دلمان از بند تعلقات دنیوی خارج و متصل به آزادگی باشد/
نوشین کریمی
نظر شما