به گزارش خبرگزاری شبستان بر اساس آموزه های قرآن و عترت (ع)، مراجعه به طاغوت و حاکمان جور در فرهنگ سیاسی جامعه اسلامی جایی ندارد و حرام است. قرآن و عترت (ع) می گویند که در هر زمان و مکانی و در هر گونه نزاع و اختلاف در جامعه، تنها مرجع پذیرفته شده برای حل نزاع، وحی الهی است چه نزاع در مسائل اقتصادی باشد یا در مسائل فرهنگی و اعتقادی. اگر کسی برای قضاوت در مسائل و مشکلات، نزاع با دیگران و سایر مسائل انسانی، قانونی غیر از قوانین الهی را بپذیرد، هر چند اسماً مسلمان است، در حقیقت از مرز ایمان خارج شده است.
امام صادق (ع): «... بر اثر پذیرش ولایت حاکم ستمگر، هر چه حق باشد، پایمال می شود و از یاد می رود و هر چه باطل باشد، زنده می شود، ستم و تباهی و جور ظهور پیدا می کند، کتاب های آسمانی کنار گذارده می شود، پیامبران و مومنان به قتل می رسند، مساجد ویران می شود، سنت های الهی و شرایع او دگرگون می شود؛ به همین جهت است که کار کردن با حاکمان جائر، کمک رساندن به آنان و کسب درآمد با ایشان حرام است مگر به مقدار ضرورت، همچون ضرورتی که خوردن خون و مردار را حلال می سازد.» (تحف العقول، ص 332)
یکی از اصحاب امام صادق (ع) به محضر ایشان عرض کرد: من در میان عموم مردم به سر می برم و بسیار تعجب می کنم از آنهایی که اهل امانتداری، صداقت و وفاداری هستند و اهل ولایت شما نیستند و تحت ولایت این و آن به سر می برند و از آن هایی که این ویژگی ها را ندارند اما اهل ولایت شما هستند. حضرت (ع) با حالتی شبیه عصبانیت برخاستند و فرمودند: «کسی که به حکومت حاکمان ظالم رضا دهد، دین ندارد و بر کسی که حکومت حاکم عادل از جانب خدا را بپذیرد، نکوهشی وارد نیست.» راوی گوید: گفتم: آیا آنان دین ندارند و اینان را ملامتی نیست؟ فرمودند: «آری آنان دین ندارند و اینان ملامت نمی شوند. آیا سخن خداوند در آیه 257 سوره بقره را نشنیده ای که فرموده: «خدا سرپرست اهل ایمان است و آنان را از تاریکی ها به نور بیرون می آورد؟ یعنی آنان را از تاریکی گناهان به روشنی توبه و آمرزش بیرون می آورد زیرا حکومت پیشوای عادلی که از جانب خدا باشد، را پذیرفته اند. همچنین خداوند در ادامه همان آیه فرموده: اهل کفر چون تحت ولایت طاغوت رفته اند، طاغوت ها ایشان را از نور به تاریکی ها بیرون می برند.»
راوی پرسید: آیا در این آیه آنجا که خدا گفته است: آنان که کافر شدند؛ آیا منظورش منکران خدا نیست؟ حضرت(ع) فرمودند: «کافر چه نوری می تواند داشته باشد تا از آن به تاریکی ها بیرون شود؟ بلکه منظور خدا این است که ایشان بر نور اسلام بودند و چون دوستدار و پیرو و پیشوای ستمگری شدند که خدا آن را تعیین نکرده بود از نور اسلام به ظلمات کفر در آمدند. پس همانند کفار شایسته آتش دوزخ شدند و به همین دلیل خداوند فرموده: آنان همدم آتش خواهند بود و جاودانه در آن خواهند ماند.» (کافی، ج 1، ص 375)
*برگرفته از کتاب شرح موضوعی قرآن کریم؛ اثر محمد علی دولت
نظر شما