خبرگزاری شبستان// قزوین
ماه مبارک رمضان، یک فرصت آشنایی است برای ما غریبه هایی که از عالم حضور و تقرب دوریم.
مایی که پس از هر غفلت و معصیتی، اولین ضربه ای که می خوریم این است که فکر می کنیم از نظر خدا افتاده ایم و او دیگر ما را دوست ندارد و به ما نگاه نمی کند و کسی هم نمی تواند به سادگی ما را متقاعد کند که همیشه خدا نگران ماست و ما را دوست دارد و ما او را هنوز از دست نداده ایم.
شاید فضای مهمانی ماه مبارک رمضان بتواند ما را نسبت به خدا بهتر کند و امید ما را به بهتر شدن بیشتر نماید.
در ماه ضیافت الهی، بدون کسب لیاقت هم می توانیم به یک پذیرایی خوب «امیدوار» باشیم و از اکرام خدا احساس گرامی بودن بکنیم که همین مایه کسب بسیاری از فضائل است و سرمایه بسی از فوائد می شود.
آثار ماه رمضان، نشان می دهد که روزه رمضان تربیت کننده و انسان ساز است، پختگی می آورد. تنها گرم نمی کند بلکه تغییر می دهد و اساسا این ماه، مربی است.
اما چگونه یک روزه گرفتن ساده، کار تربیتی می کند و انسان را تغییر می دهد و تکامل می بخشد؟
روزه، روح انسان را «تلطیف» و اراده انسان را «قوی» و غرایز او را «تعدیل» می کند.
روزه انسان را از عالم حیوانیت ترقی داده و به جهان فرشتگان صعود می دهد. آثاری که برای روزه واجب ماه رمضان در قرآن و روایات ذکر شده است بسیار عمیق و ماندگار است.
آثاری نیست که یکی دو روزه از دست برود. به سادگی هم به دست نمی آید. خیلی ها فکر می کنند روزه ماه مبارک رمضان صرفا یک «حال» خوش معنوی ایجاد می کند و می رود؛ «حال» هم که پایدار نیست. در حالی که قرآن کریم، تقوا را اثر روزه اعلام فرموده: «ای مومنان،روزه بر شما واجب شد،همان گونه که کسانی که قبل از شما بودند واجب شد، باشد که پرهیزکار شوید». 1
در ماه رمضان زمینه خاصی که به وسیله روزه برای تربیت و جهت گیری معنوی فراهم می شود، این است که قوای جسمانی انسان، در اثر روزه تا حدودی ضعیف می شود و همین ضعف، موجب می شود بسیاری از هواها از بین بروند و رمق و حال خیلی زیادی برای هوس هایش باقی نماند.
از جمله تاثیرات روزه داری می توان به تزکیه روح، خودشناسی، تهذیب نفس، به دست گرفتن زمام نفس سرکش، تسلط بر شهوات و هوس ها، یک درس مساوات و برابری مبان افراد اجتماع، اثر معجزه آسای «امساک» در درمان انواع بیماری ها، تمرین برای عبور از سختی های زندگی و کاهش محبت انسان به دنیا اشاره کرد.
کمک گرفتن از یک عمل شدنی به یک امر نشدنی، تضعیف ریشه تمام رفتارهای غیر مخلصانه، جایزه بزرگ خدا برای صرف نظر کردن بنده از نیازهای اولیه اش، فاصله گرفتن از آثار زیانبار شکم بارگی و اقدام به خاطر خدا را می توان برای رسیدن به اخلاص با روزه گرفتن در ماه مبارک رمضان تحقق بخشید.
ثمره روزه ثتبیت اخلاص در جان آدمی است، انسان به یک باره با عظمت رمضان روبرو می شود و در مقابل روزه سر تعظیم فرود می آورد.
اگر باید رمضان را به خاطر آثارش دوست داشت و اگر روزه اثرش اخلاص است، پس باید خیلی به رمضان که ظرف وجوب روزه قرار گرفته است، عشق ورزید. نه تنها، در گران بها و نایاب اخلاص آورنده چنین محبتی برای روزه است، بلکه وقتی به توانایی روزه در این آورندگی اخلاص نگاه می کنیم باید به خاطر آن همه قدرت و مهربانی صیام، در برابرش به احترام قیام کنیم و او را ستایش کنیم.
یکی از آداب مهم رمضان این است که در این ماه، خوبی ها را افزایش دهیم و بیش از پیش به کارهای خوب اقدام کنیم.
اگر خدای مهربان در ماه رمضان، قدم های فراوانی به سمت ما برداشته است، ما هم نیم قدمی به سوی او برداریم.
این در حالی است که هم حسنات در این ماه مضاعف می شوند و هم توفیقات افزایش پیدا می کنند. به عنوان مثال امام سجاد (ع)در دعای رمضان به تقاضای توفیق برای خوب نماز خواندن و به وقت و به جا آوردن آن در این ماه تصریح دارند: «خدایا در این ماه،ما را بر خواندن نمازهای پنج گانه که توخواسته ای،ودر همان اوقاتی که تو معین کرده ای و با رعایت واجباتی که در آن مشخص فرموده ای و وظایفی که در آن تعیین کرده ای موفق بدار»2
از دعای امام معلوم می شود خداوند متعال از بندگان خود انتظار دارد لااقل در ماه مبارک رمضان به انجام درست عبادات و فرامین الهی اقدام کنند واین گونه احترام ماه خدا را نگاه دارند.
ماه خدا فرصتی است که وقتی نسیم ملایمش می آید و تو را در برمی گیرد، فکر می کنی برای همیشه با تو خواهد بود، ولی به ناگاه مانند یک رویا تو را تنها می گذارد و می رود. تنها خیال روی ماهش باقی می ماند و در روزمرگی ها پنهان می شود. شب وصالش بسیار کوتاه است و روز فراقش بس طولانی ...
پس از خدا بخواهیم که در این ماه عزیز به ما توفیق ترک گناه، خودسازی و انجام واجبات را بدهد و با آمرزش گناهانمان و بهترین سرنوشت ها را در شبه ای قدر برای ما رقم بزند.
منابع:
1.سوره مبارکه بقره آیه183
2.صحیفه سجادیه دعای 44دعای ورود به ماه مبارک رمضان
کتاب برگزیده تفسیر نمونه، آیت الله مکارم شیرازی
کتاب:شهر خدا (رمضان ورازهای روزه داری ) حجت الاسلام علیرضا پناهیان
پایان پیام/
نظر شما