درآمدزایی نفتکش های ایرانی در پساتحریم/ میانگین درآمد؛ ٥٠ هزار دلار

خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: کشتی نفت‌کش شناور ویژه‌ای است که برای حمل مقادیر بالای نفت طراحی شده‌است. به طور کلی سه نوع تانکر نفت وجود دارد، تانکر نفت خام و تانکر فراورده‌های نفتی و تانکر گاز. به نفت‌کش بزرگی که ظرفیت آن از ۱۶۰ تا۳۲۰ هزار تن باشد اصطلاحاً نفت‌کش غول‌پیکر:(VLCC:VERY LARGE CARGO CARRIER) گفته می‌شود. به نفت‌کش بسیار بزرگی که ظرفیت آن بیش از ۳۲۰ هزار تن باشد نفت‌کش کوه‌پیکر (ULCC: ULTRA LARGE CARGO CARRIER ) می‌گویند. کشتی نفتکش مخصوص حمل نفت خام به صورت فله طراحی و ساخته شده است. این کشتی ها در ابعاد مختلف وجود دارند. سطح عرشه این کشتی ها از لوله ها و پمپ ها پوشیده شده است که مخصوص حمل و انتقال نفت خام هستند. نفتکش جدید دارای پوشش های خاص برای جلوگیری از نشت نفت به آب دریا هستند. ظرفیت و اندازه این نفتکش ها متفاوت است ولی برای طبقه بندی آنها حدودی را تعریف کرده اند که بر حسب گنجایش نفت خام تقسیم بندی شده است.

بنابراین گزارش، با توجه به جایگاه کشورمان در زمینه تولید نفت و گاز در دنیا؛ نفتکش های ایرانی دارای قابلیت های مناسبی برای حمل این کالا به اقصی نقاط دنیا هستند و بعد از لغو تحریم ها با ارتباط با بیمه های صادراتی؛ امنیت بهتر سفر آنها نیز تامین شده است. فعالیت این نفتکشها منبع درآمدی برای کشور است بطوری که به گفته مدیر بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران، میانگین درآمد نفتکشهای غول پیکر ایرانی؛ ٥٠ هزار دلار است.

این گزارش می افزاید: نصر الله سردشتی، معاون بازرگانی شرکت ملی نفتکش ایران درباره نفتکش های ایران به شانا گفته است: "تقریبا پنج ماهی از اجرایی شدن برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) می گذرد، سوای برخی کج خلقیها برای اجرای این برنامه، این برنامه جان تازه ای به نفتکشهای ایرانی داده است. وضع این شرکت در پسابرجام عالی است. مشکلات پرچم، موسسه های رده بندی و بیمه حل شده است و بزودی به سیستم پیشین و پیش از تحریمها که می توانستیم با بازار بین المللی کار کنیم، برمی گردیم.

یادآور می شود: شرکت ملی نفت ایران از سال ۱۳۳۰ تاکنون عهده دار سامان بخشیدن و سیاستگذاری فعالیت های صنعت نفت اعم از اکتشاف، حفاری، تولید، پژوهش و توسعه، پالایش و توزیع نفت، گاز و فرآورده های نفتی و صادرات آن بوده است. این شرکت با در اختیار داشتن ذخیره های عظیم هیدروکربوری، یکی از بزرگترین شرکت های نفتی جهان به شمار می آید. با پیشرفت دانش و فنآوری صنعت نفت و پیچیده تر شدن مناسبت های اقتصادی و سیاسی، جایگاه شرکت ملی نفت ایران نیز ارتقا یافته است. از این رو سیاست های ملی، منطقه ای و همکاری با کشورهای مهم صنعتی در زمینه تامین انرژی و ایجاد ثبات در بازارهای جهانی نفت در دستور کار این شرکت قرار دارد.

شرکت ملی نفت ایران بر اساس اصل ۴۴ قانون اساسی با تفویض اختیار به بخش های گوناگون، ضمن نظارت عالی بر فعالیت صنعت نفت، اقدام موثر در زمینه تاسیس بنگاه های اقتصادی به انجام رسانده است. همچنین با تامین منابع مالی و اقلام مورد نیاز توسعه و رشد در راستای به روز رسانی دانش و فنآوری در زمینه اکتشاف، حفاری و بهره برداری با اعتماد به متخصصان و کارکنان ایرانی، گام های بلندی در این راه برداشته است.

شرکت ملی نفت ایران مجموعه ای سازمان یافته از واحدهای مدیریتی (مدیریت امور بین الملل، مدیریت پژوهش و فناوری، مدیریت برنامه ریزی تلفیقی، مدیریت هماهنگی و نظارت بر تولید نفت و گاز، مدیریت فناوری اطلاعات و ارتباطات، مدیریت توسعه منابع انسانی، مدیریت امور مالی، مدیریت امور حقوقی، مدیریت اکتشاف، مدیریت بهداشت، ایمنی و محیط زیست، طرح کمک به عمران مناطق نفت خیز)، واحد های ستادی(روابط عمومی، هسته گزینش، حراست،امور بازرسی و پاسخگویی به شکایات،حسابرسی داخلی)، سازمانی ( پژوهشگاه صنعت نفت،سازمان بهداشت و درمان ،شرکت ملی صادرات گاز ایران، سازمان بهینه سازی مصرف سوخت کشور، صندوق های بازنشستگی، پس انداز و رفاه کارکنان)، شرکت های تولیدی (شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب، شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، شرکت نفت و گاز پارس، شرکت نفت فلات قاره ایران، شرکت نفت و گاز اروندان، شرکت نفت خزر) و شرکت های خدمات فنی (شرکت ملی حفاری ایران، شرکت مهندسی و توسعه نفت، شرکت پشتیبانی ساخت و تهیه کالای نفت تهران، شرکت پایانه های نفتی ایران، سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس) است .