به گزارش خبرنگار کتاب شبستان ، کتاب حاضر که به قلم «نایجل راجرز» و «مل تامپسون» نگارش شده، فلسفه را مجموعهای از فیلسوف و فلسفهپردازی دانسته و با کنکاشی در زندگی خصوصی و اجتماعی هشت فیلسوف برجسته یعنی ؛ «ژان ژاک روسو»،« آرتور شوپنهاور»،« فردریش نیچه»، «برتراند راسل»، «لودویگ ویتگنشتاین»، «مارتین هایدگر»، «ژان پل سارتر »و« میشل فوکو »، نشان میدهد که آنچه فیلسوفان به عنوان چهارچوبهای ذهنی و نظری ارائه میکنند تا حدود زیادی واکنش به پیچیدگیهای روانی و شخصیتی آنها دارد.
این کتاب در هشت فصل تنظیم شده و هر یک از فصول به یکی از فیلسوفان اختصاص یافته است و استدلال اصلی کتاب این است که برخلاف ادراک رایج در حلقههای فلسفه و اندیشه، تفکررا به هیچ عنوان نمیتوان از زندگی شخصی جدا کرد و با بررسی شواهدی از زندگی خصوصی آنها نشان میدهند که فلسفهی آنها واکنشی به مسائل و مشکلات در زندگی شخصی آنها بوده است و با برجسته سازی تناقضهای موجود در رفتار و گفتار فیلسوفان موافقان و مخالفان بسیاری را نسبت به آن اندیشه برمی انگیزند.
در قسمتی از این کتاب می خوانیم:
«در میانه قرن بیستم برتراند راسل به عنوان یک فیلسوف برای بسیاری از مردم جهان همان جایگاهی را داشت که انشتین به عنوان دانشمند. ظاهر راسل با موهای سفید و ویژگی های خشک اما اشرافی اش هنگامی که دود پیپ را بیرون می داد واقعا به شغلش می آمد و وقتی در مورد مسائل اجتماعی و سیاسی بحث می کرد، واقعا جذابیت خردمندانه ای داشت.....»
گفتنی است کتاب « فیلسوفان بدکردار» را انتشارات «امیرکبیر» با ترجمه ی «احسان شاه قاسمی» برای دومین بار چاپ کرده به بازار کتاب فرستاده است.
نظر شما