حضرت ابراهیم(ع) پدر پیامبران توحیدی است

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از رشت، آیت الله زین العابدین قربانی، نماینده ولی فقیه در گیلان و امام جمعه رشت در دوازدهمین جلسه تفسیر سوره عنکبوت با بیان اینکه سنت آزمایش در اسلام یک اصل است با اشاره به آزمایشات الهی از حضرت ابراهیم(علیه السلام) گفت: حضرت ابراهیم پدر پیامبران توحیدی است و از جایگاه ویژه ایی در میان پیامبران برخوردار است.

وی با بیان اینکه غیر از حضرت محمد(صلی الله علیه و اله) هیچ پیامبری جایگاه حضرت ابراهیم(علیه السلام) را ندارد افزود: وی حدود 2 هزار سال قبل از میلاد حضرت مسیح در بابل به دنیا آمد ولی هنوز برخی از سنت های وی در میان ما ساری و جاری است.

آیت الله قربانی با تصریح اینکه حضرت ابراهیم(علیه السلام) تا 13 سالگی در غار برای محافظت از دشمنی نمرود، پادشاه زمان حضرت ابراهیم نگهداری شد افزود: نمرود بر اساس پیشگویی کاهنان و ستاره شناسان که از به دنیا آمدن کودکی که تاج و تخت او را در هم می‌کوبد خبر داده بودند، دستور داد از زنان باردار مراقبت بسیار شود از این رو مادر حضرت ابراهیم، به هنگام درد زایمان به صحرا رفته و ابراهیم را در غاری در بالای کوهی به دنیا آورد و تا سال‌ها او را در همان مکان مخفی نگه داشت.

وی با اشاره به اینکه مردم بابل خدای یکتا و بزرگ را نمی شناختند و بت پرست بودند، اظهارکرد: ابراهیم در 16 سالگی به نبوت رسید و در محیطی زندگی می‌کرد که بتکده های فراوان وجود داشت. شبی که اهالی شهر برای انجام مراسمی به خارج از شهر رفته بودند، حضرت ابراهیم (علیه السلام) به بهانه بیماری در شهر ماند و به امر خدا وارد بت خانه شده و همه بت ها را شکست و تبری راخود را بر دوش بت بزرگ گذاشت.مردم هنگام بازگشت متوجه شکستن بت ها شدند و به نمرود اطلاع دادند. ابراهیم را نزد نمرود بردند وعلت شکستن بت ها و اهانت به خدایان را سوال کردند.حضرت فرمود: که کار بت بزرگ است، نمرود در جواب گفت: بت ها قادر به حرکت نیستند و توانایی انجام کاری را ندارند. حضرت ابراهیم (ع) گفت: چگونه خدایانی رامی پرستید که قادر به انجام هیچ کاری نیستند. نمرود که از این پاسخ عصبانی شده بود دستور داد تا آن حضرت را به درون آتشی به بلندی افلاک در میدان شهر بیندازند تا درسی برای عبرت دیگران باشد.

آیت الله قربانی ادامه داد: در آن شب در میان انبوه مردم حضرت ابراهیم (ع) را در آتش انداختند ولی به اذن خداوند آتش بر وی سرد شد و هیزم ها به گلستان تبدیل شد. ابراهیم را به شام تبعید کردند  بعد به مصر رفت و از آنجا به فلسطین وبا دختر خاله خود، ساره ازدواج کرد.

وی افزود: پس از گذشت سال ها از ازدواج حضرت ابراهیم (علیه السلام) با ساره و بچه دار نشدن آنها،  حضرت ابراهیم (علیه السلام) به اصرار ساره با حاجر که کنیزشان بود ازدواج کرد و صاحب فرزند پسری به نام اسماعیل شد. ساره از حسادت، حاجر و فرزندش را از خانه بیرون کرد و از طرف خداوند بر حضرت ابراهیم (علیه السلام) وحی نازل شد که آن ها را به منطقه بیابانی ای بین دو کوه صفا و مروه برده و رها سازد و ابراهیم این کار را کرد. پس از تمام شدن ذخیره آب حاجر، اسماعیل از تشنگی بی قراری می کرد، حاجر به دنبال آب بر قله دو کوه صفا و مروه سراب آب می دید و برای آوردن آب هفت مرتبه مسافت بین دو کوه را طی کرد. در آن لحظه به اذن خدا توانا و مهربان از ضربه پای اسماعیل (علیه السلام) بر زمین چشمه ای جوشید و خروشان شد که امروز بدان آب زمزم گفته می شود.

نماینده ولی فقیه در گیلان با بیان اینکه حضرت ابراهیم آزمایشات سختی را پشت سر گذاشت و قربانی کردن فرزندش اسماعیل یکی دیگر از این آزمایشات بود تصریح کرد: ابراهیم در خواب دید که فرزندش برومندش اسماعیل را به درگاه خداوند قربانی کرده ماجرا را با پسرش در میان گذاشت و اسماعیل فرمان خدا را پذیرفت و به همراه پدرش راهی قربانگاه شد. حضرت ابراهیم (علیه السلام) چاقو را بر گردن اسماعیل (علیه السلام) نهاد ولی چاقو نبرید. ناگهان حضرت جبرائیل (علیه السلام) خوانده شد و فرمود: ابراهیم، تو از امتحان خداوند سربلند بیرون آمدی و اینک این گوسفند را به جای فرزندت، در راه خدا قربانی کن..

وی با بیان اینکه حضرت ابراهیم خانه خدا را احداث نکرد بلکه تعمیر کرد اذعان کرد: حضرت ابراهیم خانه ایی را که حضرت آدم ساخته و حضرت نوح و پیامبران پیشین در آنجا زیارت و طواف می کردند و بر اثر مرور زمان خراب شده بود را تجدید بنا و تعمیر کرد.

آیت الله قربانی تاکید کرد: کعبه همین خانه‌ایی است که توسط ابراهیم تعمیر شد که در اختیار دنیای بشریت است و خانه توحید بوده و همه مسلمانان به سمت آن نماز می خوانند.