به گزارش گروه مهدویت خبرگزاری شبستان، دعا برای امام مهدی علیه السلام در تمام ایام ماه مبارک توصیه شده و شاهد بر آن دعاهایی است که از ائمه معصومین علیهم السلام در ماه مبارک رمضان در این باره وارد شده است. مولف کتاب گرانقدر مکیال المکارم در کتاب خود به نقل از «اقبال» و «زاد المعاد» دعاهای ویژه ای را در این باره نقل می کند که هر یک در شب ها و روزهای خاصی از ماه مبارک رمضان قرائت می شوند.
پیش از این دعای خاص حضرت حجت علیه السلام در ششم، هشتم، دوازدهم، سیزدهم و... ماه مبارک رمضان ذکر شد. و اینک دعا برای آن حضرت (عج) در روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان مرور می شود:
روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان
به ویژه پس از انجام نماز صبح، و بر این معنی دلالت می‌کند آنچه سید أجل علی بن طاووس در کتاب اقبال به سند خود از حمّاد بن عثمان آورده که گفت: شب بیست و یکم ماه رمضان بر حضرت ابی عبدالله امام صادق علیه السلام وارد شدم، آن حضرت به من فرمود: ای حمّاد غسل کرده‌ای؟ عرض کردم: آری فدایت شوم، پس حصیری خواست سپس فرمود: نزدیک من بیا و نماز بگزار، و پیوسته نماز می‌خواند و من در کنارش نماز می‌گزاردم تا این که از همه‌ی نمازهایمان فراغت یافتیم، آن گاه به دعا کردن پرداخت و من بر دعایش آمین می‌گفتم تا این که سپیده دم فرا رسید.
پس آن جناب اذان و اقامه گفت و بعضی از غلامان خود را فرا خواند، ما پشت سرش قرار گرفتیم، جلو ایستاد و نماز صبح را به جای آورد، در رکعت اول سوره فاتحه الکتاب و انا انزلناه فی لیله القدر، و در رکعت دوم فاتحه الکتاب و قل هو الله احد را قرائت کرد.
و چون از تسبیح و تحمید و تقدیس و ثنای خدای تعالی فراغت یافتیم، و بر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درود فرستادیم و برای تمام مؤمنین و مؤمنات و مسلمین و مسلمات اولین و آخرین دعا کردیم،
آن حضرت به سجاده افتاد ساعتی طولانی جز نفس کشیدن چیزی از او نمی‌شنیدیم، سپس شنیدم که می‌گفت: «لا اله الا أنت مقلّب القلوب و الأبصار، لا اله إلا انت خالق الخلق بلا حاجه فیک إلیهم، لا اله إلا انت مبدیء الخلق لا ینقص من ملکک شیء ، لا اله إلا انت باعث من فی القبور، لا اله إلا انت مدبّر الأمور لا اله إلا انت دیّان الدّین و جبّار الجبابره ، لا اله إلاّ انت مجری الماء فی الصخره الصّمّاء ، لا اله إلاّ انت مجری الماء فی النّبات ،
لا اله إلا انت مکوّن طعم الثّمار، لا اله إلا انت محصی عدد القطر و ما تحمله السّحاب ، لا اله إلا انت محصی عدد ما تجری به الرّیاح فی الهواء ، لا اله إلا انت محصی ما فی البحار من رطب و یابس، لا اله إلا انت محصی ما یدبّ فی ظلمات البحار و فی أطباق الثّری ، أسألک باسمک الذی سمّیت به نفسک، او استأثرت به فی علم الغیب عندک و أسألک بکل اسم سمّاک به أحد من خلقک من نبیّ أو صدًیق أو شهید أو أحد من ملائکتک
و أسئلک باسمک الذی إذا دعیت به أجبت و إذا سئلت به أعطیت و أسئلک بحقک علی محمد و أهل بیته صلواتک علیهم و برکاتک و بحقهم الذی أوجبته علی نفسک و أنلتهم به فضلک أن تصلی علی محمد عبدک و رسولک الداعی إلیک بإذنک و سراجک الساطع بین عبادک فی أرضک و سمائک و جعلته رحمه للعالمین و نورا إستضاء به المؤمنین فبشّرنا بجزیل ثوابک و أنذرنا الألیم من عذابک
أشهد أنّه قد جاء بالحق من عند الحقّ و صدّق المرسلین و أشهد أنّ الذین کذّبوه ذائقوا العذاب الألیم أسئلک یا الله یا الله یا الله یا ربّاه یا ربّاه یا ربّاه یا سیّدی یا سیّدی یا سیّدی یا مولای یا مولای یا مولای أسئلک فی هذه الغداه أن تصلّی علی محمد و آله و آل محمد و أن تجعلنی من أوفر عبادک و سائلیک نصیباً و أن تمنّ علیّ بفکاک رقبتی من النار یا أرحم الراحمین
و أسئلک بجمیع ما سألتک و مالم أسئلک من عظیم جلالک ما لو علمته لسئلتک به أن تصلی علی محمد و أهل بیته و أن تأذن لفرج من بفرجه فرج أولیائک و أصفیائک من خلقک و به تبید الظالمین و تهلکمهم عجل ذلک یا ربّ العالمین و اعطنی سؤلی یا ذا الجلال و الاکرام فی جمیع ما سئلتک لعاجل الدّنیا واجل الآخره یا من هو أقرب إلیّ من حبل الورید أقلنی عثرتی و أقلبنی بقضاء حوائجی یا خالقی و یا رازقی و یا باعثی و یا محیی عظامی و هی رمیم صل علی محمد و آل محمد و استجب لی دعائی یا أرحم الراحمین»؛
هیچ معبود حقی جز تو نیست دگرگون کننده دلها و دیده‌هایی، هیچ خدایی جز تو نیست آفریننده‌ی خلق بی‌آنکه نیازی در تو به آنها باشد، هیچ خدایی جز تو نیست آغازگر آفرینش، از ملک تو چیزی کاسته نمی‌شود، هیچ معبود حقی جز تو نیست برانگیزنده‌ی هر آن که در گورها است، هیچ معبود حقی جز تو نیست تدبیر کننده‌ی امور (هستی)، هیچ معبود حقی جز تو نیست جزا دهنده و درهم کوبنده‌ی ستمگران،
هیچ معبود حقی جز تو نیست روان کننده‌ی آب در سنگ سخت، هیچ معبود حقی جز تو نیست جاری کننده‌ی آب در (میان) گیاهان، هیچ معبود حقی جز تو نیست چگونگی دهنده‌ی مزه‌ی میوه‌ها، هیچ معبود حقی جز تو نیست آگاه به تعداد قطره‌ها و آنچه ابرها حمل می‌کنند، هیچ معبود حقی جز تو نیست آگاه به شماره‌ی آنچه بادها در هوا می‌پراکنند، هیچ معبود حقی جز تو نیست دانای به شماره‌ی آنچه در دریاها از تر و خشک هست، هیچ معبود حقی جز تو نیست شمارش کننده‌ی هر جنبنده‌ای که در تاریکی‌های دریاها و در طبقات خاک هست. از تو می‌خواهم به اسم تو که خودت را به آن نامیده‌ای یا در عمل غیب خویش آن را به خود اختصاص داده‌ای،
و تو را می‌خوانم به هر اسمی که احدی از خلقت تو را به آن نامید پیغمبر یا صدیق یا شهیدی یا کسی از فرشتگانت، و تو را می‌خوانم به آن نامی که هرگاه به آن خوانده شوی اجابت می‌کنی و چون به آن سئوال گردی می‌بخشی و از تو می‌خواهم به حق تو بر محمد و اهل بیت او ـ که درودها و برکاتت بر آنها باد ـ و به حق آنها که بر خودت آن را واجب ساخته‌ای، و به سبب آن ایشان را به فضل خویش نایل فرموده‌ای، این که درود فرستی بر محمد بنده‌ات و فرستاده‌ات دعوت کننده به فرمان تو به سوی تو، و چراغ درخشان تو در بین بندگانت در زمن و آسمانت، و او را رحمت برای عالمیان، و نوری برای روشنایی گرفتن مؤمنان قرار دادی،
پس به پاداش فراوانت ما را مژده داد، و از عذاب دردناکت ما را ترسانید، گواهی می‌دهم که او حق را از طرف حق آورد و فرستادگانت را تصدیق نمود، و شهادت می‌دهم که آنهایی که او را تکذیب کردند عذاب دردناک را خواهند چشید.
از تو می‌خواهم ای الله ای الله ای الله، ای پروردگار ای پروردگار ای پروردگار ای آقای من ای آقای من ای آقای من ای مولای من ای مولای من ای مولای من، در این صبحگاه از تو می‌خواهم که بر محمد و آل او درود فرستی و مرا از پر قسمت‌ترین بندگان و درخواست کنندگانت قرار دهی، و بر من منت نهی که گردنم را از آتش دوزخ برهانی ای مهربان‌ترین مهربانان.
از تو می‌خواهم به تمام آنچه از تو سئوال نمودم و آنچه از تو نپرسیدم از جلالت عظیم تو که اگر آن را می‌دانستم به آن از تو درخواست می‌کردم این که بر محمد و خاندان او درود فرستی، فرج کسی را که به فرج او دوستان و برگزیدگان از خلقت گشایش یابند را اجازه فرمایی، و به (دست) او ستمگران را نابود و هلاک گردانی، زودتر آن را برسان ای پروردگار عالمیان، و درخواستم را به من عطا کن ای صاحب جلال و بزرگواری، آن چه را درخواست نمودم برای دنیای نزدیک و آخرت پس از این به من عنایت کن،
ای آن که از رگ گردن به من نزدیکتری، لغزشم را جبران کن، و با برآورده شدن حاجاتم مرا از درگاهت باز گردان، ای آفریدگار من ای روزی دهنده به من. ای برانگیزاننده‌ی من ای آنکه استخوان‌های پوسیده‌ام را زنده خواهی کرد بر محمد و آل محمد درود فرست و دعایم را به اجابت برسان ای مهربان‌ترین مهربانان.
هنگامی که از دعا فراغت یافت سر برداشت، عرضه داشتم: فدایت گردم تو دعا می‌کنی برای فرج کسی که به فرج او برگزیدگان و اولیای خداوند گشایش یابند آیا تو خود آن کس نیستی؟ فرمود: نه. آن شخص قائم آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
گفتم: آیا برای خروج او نشانه‌ای هست؟ فرمود: آری؛ کسوف خورشید هنگام بر آمدنش دو سوم ساعت از روز گذشته، و خسوف ماه شب بیست و سوم، و فتنه‌ای که بر اهل مصر سایه‌ی بلا افکند و قطع شدن رود نیل، به آنچه برایت بیان نموده بسنده کن، و شب و روزت را در انتظار مولایت باش، که خداوند هر روز در کاری است، و هیچ کاری از کار دیگر او را باز ندارد. او الله پروردگار عالمیان است، و نگهداری دوستانش به او می‌باشد و آنها نسبت به او بیمناکند.[۹]
پی نوشت ها:
[۱] . مرحوم سید محمد تقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج۲، ص۷۸ ـ ۸۹.
[۲] . بحارالانوار، ج۹۶، ص۳۴۱.
[۳] . الکافی، ج۴، ص۱۶۲.
[۴] . اصول کافی، ج۲، ص۶۲۹.
[۵] . قدر / ۱.
[۶] . اقبال الاعمال، ص۱۲۸.
[۷] اقبال الاعمال، ص۱۳۳.
[۸] . اقبال الاعمال، ص۱۴۱.
[۹] . اقبال الاعمال، ص۳۰۰ ـ ۲۰۱.
منبع : مهدی یاوران، ص۲۵۵.
نظر شما