به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام‌والمسلمین، علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه شامگاه پنج‌شنبه در مسجد امام صادق (ع) واقع در میدان فلسطین به مناسبت ماه مبارک رمضان به سخنرانی پرداخت و گفت: انسان‌ها برخلاف حیوانات این قدرت را دارند که برخلاف میل خود عمل کند اگرچه انسان به‌صورت مطلق نمی‌تواند برخلاف تمایلات خود عمل کند.
وی با اشاره به اینکه انسان تنها موجودی است که می‌تواند برخلاف میل خود عمل کند، ابراز کرد: اینکه برخی می‌گویند اگر انسان برخلاف میل خود رفتار کند عقده‌ای می‌شود درست نیست چراکه زمانی انسان برخلاف میل خود عمل کند عقده‌ای می‌شود که به‌اجبار باشد.
استاد حوزه و دانشگاه با اشاره به اینکه مبارزه با هوای نفس یعنی مبارزه کردن با میل پایین‌تر، بیان کرد: کسی که گناه می‌کند معمولاً با تمایلات برتر خود مبارزه می‌کند که اثر خردکننده زیادی برای او خواهد داشت، همه انسان‌ها به‌نوعی با تمایلات خود درگیری دارند چه دین‌دار باشد چه نباشد اما غرب با فریب به مردم طوری وانمود کرده که هر چه می‌خواهند می‌توانند انجام دهند.
حجت‌الاسلام پناهیان افزود: ما باید به کودکان خود چگونگی مبارزه با تمایلات پست را آموزش دهیم، این ساده‌لوحی است که برخی به فرزندان خود نمی‌گویند که زندگی در دنیا تلخی دارد، چراکه انسان موجودی انتخاب‌گر است و در این انتخاب تلخی وجود دارد اگر به فرزندانمان آموزش ندهیم که زندگی دنیا تلخی دارد یک‌عمر در خیالات زندگی خواهند کرد و نخواهد فهمید که تلخی‌ها ذات زندگی انسان در دنیا است.
دین به انسان برنامه می‌دهد تا بهتر از تلخی‌ها عبور کند
وی با اشاره به اینکه دین به انسان برنامه می‌دهد تا بهتر از این تلخی‌ها عبور کرده و این تلخی را کمتر حس کند، در گذشته مردم برای تهیه حداقل‌های زندگی خود تلخی‌های طبیعی زیادی را تحمل می‌کردند و اما راحتی‌های امروز بیشتر ما را فریب می‌دهند در حالیکه دنیا هیچ زمانی بدون تلخی نخواهد بود.
استاد حوزه و دانشگاه ضمن تأکید بر اینکه دین پاسخی برای عبور بهتر انسان از تلخی‌ها و رنج ها است، تصریح کرد: دین به انسان‌ها پیشنهاد می‌دهد که خود از تلخی‌ها استقبال کنند به‌عنوان‌مثال روزه که اگر فرد آن را بگیرد سلامتی را دریافت می‌کند تحمل این تلخی برای کم کردن تلخی عدم سلامت است.
حجت‌الاسلام پناهیان با اشاره به جایگاه محبت و راز معنویت، ابراز کرد: معنویت همان شریعت یا برنامه‌ای برای عبور انسان از رنج است، اگر انسان این برنامه را نپذیرد نمی‌تواند با دین کنار آید، انسان باید فلسفه سختی و رنج را با خود روشن کند سپس سراغ دین برود.
دین برنامه مدیریت علاقه‌ها است تا انسان گرمای محبت الهی را بچشد
وی افزود: دین برنامه‌ای برای مدیریت رنج یا بهتر لذت بردن، مبارزه باعلاقه‌های بی‌ارزش و به دست آوردن علاقه‌های بهتر است، دین برنامه‌ای برای تقویت علاقه‌های برتر است تا انسان گرمای محبت خدا را بچشد.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: زندگی کسی که درست دین‌داری نکرده یا اصلاً دین‌داری نکرده هیچ‌وقت نمی‌تواند با گرمایی که در وجود انسان دین‌دار شعله‌ور شده است همراه باشد.
حجت‌الاسلام پناهیان گفت: محال است کسی که علاقه‌های خود را مدیریت نکرده بتواند به علاقه‌های درست دست یابد، دین برنامه رنج و علاقه انسان را مدیریت می‌کند علاقه‌های بد را تضعیف کرده و علاقه‌های باارزش را تقویت می‌کند.
وی اظهار کرد: امام رضا (ع) می‌فرمایند: «کسی که به ذکر خداوند بپردازد اما مشتاق ملاقات خدا نشده نشود خود را مسخره کرده است،» دین قوانین راهنمایی و رانندگی نیست، دین باید انسان را عاشق خدا کند.
عاشق خدا شدن برای انسان ضروری است
استاد حوزه و دانشگاه ضمن بیان اینکه اگر جامعه دینی صحبتی از محبت نباشد وحشتناک است، چراکه سرد و تحریف می‌شود، اظهار کرد: عاشق خدا شدن ضرورت است اینجاست که انسان نه‌تنها برای گناهان بلکه برای ثواب‌های خود نیز استغفار می‌کند، بسیاری از کارهای خوب جزء غریزه او می‌شود.
حجت‌الاسلام پناهیان افزود: دین انسان را به‌جایی می‌رساند که حتی می‌تواند از رنج‌ها نیز لذت ببرد، انسان‌های عاشق خوب می‌توانند صبر کنند، از بی‌دین انتظار نمی‌رود که ظلم نکند اما از دین‌داران این انتظار نمی‌رود که دلسوزی نکنند، عاشق بشریت حاج‌آقا بهجت است که وقتی در عراق یک بمب‌گذاری را می‌شود تا چند وعده نمی‌توانست غذا بخورد.
دین انسان را به اوج محبت می‌رساند
وی با اشاره به اینکه دین انسان را به اوج محبت می‌رساند، ابراز کرد: کار دین این است که انسان به اوج محبت برسد، دین علاقه‌های کمتر را کنار می‌زند تا انسان را علاقه‌های باارزش برساند، دین‌داران بر اساس عشق به دین سنجیده می‌شوند.
استاد حوزه و دانشگاه در پایان خاطرنشان کرد: معنویت ناب که همان دین است وقتی در وجود انسان رشد پیدا می‌کند که علاقه‌های بد کاهش‌یافته و علاقه‌های خوب افزایش یابد، ما باید دوست داشتن را دوست بداریم و دغدغه این را داشته باشیم که چرا عاشق نشدیم.
نظر شما