عبادت بدون خشوع کامل نیست و قبول نمی شود

به گزارش خبرنگار قرآن و معارف خبرگزاری شبستان، حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین قرنی استاد حوزه علمیه شامگاه پنج‌شنبه 20 خرداد طی مراسمی به مناسبت ماه مبارک رمضان که در مهدیه تهران برگزارشده بود، با اشاره به‌مراتب کمال عبادت، گفت: عبادت سه مرتبه صحت، مقبولیت توسط خداوند و کمال را می‌تواند داشته باشد.

وی افزود: عبادت افراد می‌تواند صحیح باشد اما موردقبول الهی قرار نگیرد یا عبادتی می‌تواند صحیح و مقبول باشد اما کامل نباشد، موارد زیادی برای کمال عبادت وجود دارد که یکی از آنها خشوع بنده است.

این استاد حوزه علمیه ضمن تصریح مسئله خشوع در عبادت بیان کرد: به عبادتی کامل گفته می‌شود که دارای شرط خشوع باشد، مفهوم خشوع به این معنا نیست که شخص حتماً باید آیت‌الله باشد تا خاشع شود بلکه شخص بی‌سواد هم می‌تواند در عبادت خود خاشع باشد.

حجت‌الاسلام قرنی تصریح کرد: اگر کسی باوجود صحت و مقبولیت عبادتش در نزد خدا درباره عبادت خود احساس شرم و گناه کند یا احساس کند که حق پرستش خداوند را به‌جا نیاورده است او خاشع است، همان‌گونه که پیامبر (ص) خطاب به خداوند می‌فرمایند: «پروردگارا آن‌گونه که شایسته عبادت هستی من تو را پرستش نکردم»، این عبادت خاشعانه است.

وی گفت: نماز و روزه خاشعان به عبادتی گفته می‌شود که عابد ضمن عبادت خود را بیشتر بدهکار به خدا احساس کند، عبادتی که در آن خشوع نباشد صحیح است و قبول می‌شود اما شرط کمال را ندارد.

استاد حوزه علمیه ضمن تصریح مفهوم خشوع مبنی بر این عابد خاشع باید با عبادت خود احساس شرمندگی کند، ابراز کرد: خشوع در قلب انسان رخ می‌دهد صرفاً به این معنا نیست که انسان سر نماز یا هنگام عبادت سر و گردن خود را کج کرده باشد یا صوتش حزین شود.

حجت‌الاسلام قرنی با اشاره به اینکه عابدان از گناه توبه کنند و عارفان از عبادت ناقص خود استغفار کنند، تاکید کرد: اینکه شخصیت بزرگی همچون پیامبر اکرم (ص) هرروز 70 مرتبه استغفار می‌کردند به این دلیل نیست که ایشان نیز مانند ما دچار گناه می‌شده است بلکه آنها همین‌که از عالم توحید به عالم کثرت توجه می‌کردند آن را گناه محسوب کرده و استغفار می‌کردند و خطاب به پروردگار می‌فرمودند: «من عبادت را آن‌چنان‌که شایسته تو است به‌جا نیاوردم»، این همان خشوع در عبادت است.

وی افزود: اگرچه عبادت پیامبر (ص) و امیرمومنان امام علی (ع) با عبادت سایر بندگان به‌هیچ‌وجه قابل‌مقایسه نیست اما اگر آنها عبادت خود را در مقابل خدا ناقابل می‌بیند به‌این‌علت است که کرامت الهی را به‌خوبی درک کرده و به این حقیقت رسیدند که همه حول و قوه به دست خداوند است و همین امر سبب خشوع در عبادت آنها بود.

استاد حوزه علمیه در پایان خاطرنشان کرد: اینکه امام راحل می‌فرمایند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد» تعارف نکرده بلکه اعتقاد عمیق داشتند که حول و قوه خدا خرمشهر آزاد کرد نتیجه چنین اعتقاداتی سبب خشوع در عبادت می‌شود، بنابراین ما هرچه بیشتر باور کنیم که عبادات ما ناقابل‌تر است نزد خدا کامل‌تر خواهد شد.