همایون ارشادی: در تلویزیون عزمی جدی برای ساخت سریال درباره ایدز وجود ندارد

به گزارش خبرگزاری شبستان به نقل از ستاد خبری کمپین "هنر+ایدز"، همایون ارشادی بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون درباره علل کمتر توجه کردن سینما و تلویزیون در خصوص ساخت آثاری درباره ایدز و بیماران آن گفت: به نظر می رسد به دلایل مختلف که اصلی ترین آن مصلحت اندیشی و نوعی محافظه کاری تنیده شده با مدیریت فرهنگی ما باشد پرداخت دراماتیک به ایدز نه در سینما و نه در تلویزیون وجود ندارد.

این بازیگر با اشاره به تجربه ای که خودش از حضور در محصولی نمایشی با محوریت ایدز داشته است خاطرنشان ساخت: همیشه به عنوان یک بازیگر وظیفه خودم می دانم در کارهایی بازی کنم که به معضلات مهم اجتماعی نظیر همین بیماری ایدز می‌پردازد و شک نکنید که اگر پیشنهاد بازی در نقش یک بیمار ایدزی وجود داشته باشد با کمال میل قبول می کنم.

وی ادامه داد: دو سال قبل به همراه فرخ نعمتی در نمایش "دو مرد در یک اتاق" به کارگردانی مسعود رایگان در ارتباط با بیماری ایدز بازی کردیم. خوشبختانه همزمان با اجرای نمایش اغلب رسانه‌های تخصصی حیطه های هنر و سلامت درباره این نمایش و بیماری ایدز مطالبی منتشر کردند و به نظر کار ما توانست حداقل برای برخی ها جنبه آگاهی بخشی داشته باشد.

بازیگر"درخت گلابی" و "طعم گیلاس" افزود: وقتی یک نمایش می تواند تا این اندازه در آگاهی بخشی موثر باشد قطعا ساخت فیلمهای سینمایی و سریالهای تلویزیونی به مراتب کارکرد بهتری خواهد داشت.

ارشادی تأکید کرد: ارگان هایی نظیر وزارت آموزش و پرورش، وزارت بهداشت و صداوسیما و وزارت ارشاد باید در این خصوص با هم هماهنگ باشند و بکوشند با همکاری همدیگر شرایط آگاهی بخشی به مخاطبان درباره اچ.آی.وی را فراهم کنند اما در تلویزیون عزمی جدی برای ساخت سریال درباره بیماری ایدز وجود ندارد. واقعا چرا؟


بازیگر "آل" و "30 دقیقه پس از نیمه شب" با تاکید بر این مسئله که تلویزیون علیرغم رسالتش کمتر به این بیماری پرداخته است گفت: به نظر می رسد با توجه به مصلحت اندیشی ها و خط قرمزهای بیهوده، مدیران تلویزیون برای طرح این موضوع در قالب سریال عزم و برنامه ای جدی ندارند.

گفتنی است کمپین "هنر+ایدز" که از نوروز ۹۵ آغاز به کار کرده، کمپینی مردم‌نهاد است که می‌کوشد به نوبه خود زمینه ارتباط بیشتر میان اهالی هنر و مردمان در زمینه آگاهی بخشی پیرامون این بیماری را فراهم کند و به بررسی دلایل عدم استفاده کافی هنرهای نمایشی از سوژه های مرتبط با بیماران اچ.آی.وی بپردازد.