خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: اتیلن و پروپیلن در شمار اصلی‌ترین محصولات پایه پتروشیمی قرار می‌گیرند که ارزش افزوده‌ای بیش از مواد اولیه پتروشیمی نظیر گاز و نفتا دارند. اما در این میان پروپیلن به دلیل وضعیت عرضه و تقاضای متفاوت، نیازمند نگاه ویژه‌ای است. در سالهای اخیر توجه زیاد تولیدکنندگان به اتیلن، منجر به گسترش تولید اتیلن در مقابل پروپیلن شده است؛ به خصوص آنکه در مهمترین روش‌های معمول تولید پروپیلن نیز مقدار زیادی اتیلن تولید می‌شود.
پروپیلن یکی از محصولات کلیدی پتروشیمیایی است که به عنوان خوراک برای تولید پلیمرهای مختلف و محصولات میانی به کار می‌رود. مهمترین مشتقات پروپیلن عبارتند از پلی‌پروپیلن، آکریلونیتریل، پروپیلن اکسید، فنول، اکسوالکل، اسید آکریلیک، ایزوپروپیل‌الکل، الیگومرها و دیگر مواد واسط مختلف که در نهایت به صورت مواد مورد نیاز صنایع الکترونیک، خودروسازی، ساختمان‌سازی، بسته‌بندی و نظیر آن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
روش‌های متعارف تولید پروپیلن، عبارتند از ۱- کراکینگ بخار (تولید پروپیلن به صورت محصول جانبی تولید اتیلن) و ۲- بازیافت جریانهای FCC پالایشگاه. معمولاً پروپیلن تولیدی این روش‌ها کم بوده و از بازده کافی برخوردار نمی‌باشد، از این رو بایستی وضعیت تقاضا برای پروپیلن در جهان را مطالعه کرده و پس از آن بررسی شود که آیا با این روش‌های متعارف می‌توان به تقاضای جهانی پاسخ گفت یا راهی جز توسعة تکنولوژی‌ها و یافتن روش‌های جایگزین تولید پروپیلن، به خصوص تولید پروپیلن بدون تولید اتیلن وجود ندارد.
بنابراین گزارش، تقاضای جهانی برای پروپیلن از ۱۶٫۴ میلیون تن در سال ۱۹۸۰ به حدود ۳۰ میلیون تن در سال ۱۹۹۰ رسیده که با رشدی معادل ۶٫۲ درصد روبرو بوده‌است. این میزان تقاضا در سال ۲۰۰۰ به حدود ۵۲ میلیون تن رسیده و پیش‌بینی می‌شود بین سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ با رشدی حدود ۵٫۱ درصد به میزان حدود ۸۲ میلیون تن در سال برسد.
افزایش رشد تقاضای پروپیلن در سطح جهان به دلیل افزایش تقاضا برای مشتقات آن، بویژه پلی‌پروپیلن می‌باشد؛ به نحوی که در همان بازه سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۰ میزان تقاضا برای پلی‌پروپیلن با ۷٫۳ درصد رشد مواجه خواهد بود. از این‌رو اغلب کارشناسان بر این نکته که تقاضا و نیاز بازار به پروپیلن نسبت به تولید آن رشد سریع‌تری دارد، متفق‌القول می‌باشند. با وجود چنین رشدی، امروزه بیش از ۲۵ درصد طرح‌های جدید کراکینگ در پتروشیمی جهان که در سالهای ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۶ مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرند، محصولات بر پایه اتان تولید کرده و مقدار کمی پروپیلن تولید خواهند نمود. در نتیجه، افزایش تقاضا برای مشتقات کلیدی پروپیلن نظیر پلی‌پروپیلن‌ها و محدودیت تولید، پتانسیل افزایش بیشتر قیمت پروپیلن را به دنبال خواهد داشت.
این گزارش می افزاید: کشورمان در حوزه پتروشیمی به تکنولوژی دست یافته که به عنوان صادرکننده بزرگ این محصولات در دنیا شناخته می شود؛ در زمینه تولید پروپیلن به عنوان یکی از محصولات کلیدی پتروشیمیایی امروز به گفته معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی با مجوز شورای اقتصاد برای سرمایه گذاری و احداث واحد ١٢٠ هزار تنی تولید پروپیلن از متانول؛ ظرفیت این واحد با همکاری شرکت لرگی آلمان به ٥٠٠ هزار تن افزایش می یابد. شانا در این باره به نقل از مرضیه شاهدایی، مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی نوشته است: "با اجرایی شدن برجام، روابط بین الملل رو به بهبود است و آثار آن را می توان در صنعت نفت و پتروشیمی مشاهده کرد؛ به طوری که شرکتهای صاحب نام جهانی برای تجارت، سرمایه گذاری و انتقال فناوری به سمت ایران روی آورده اند.هم اکنون با شرکتهای خارجی در حال مذاکره برای جذب سرمایه گذاری و انتقال فناوری هستیم و ما به عنوان حامی و متولی این صنعت فرصتهای سرمایه گذاری را به شرکتهای خارجی معرفی و متعاقباً درخواستهای این شرکت را به وزارت نفت و دولت منتقل می کنیم."
نظر شما