مادران باید از بازی با کودک خود لذت ببرند و در سنین بالا این اتفاق نمی افتد

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، زهرا شجاعی، استاد حوزه و دانشگاه صبح امروز(23 اردیبهشت) در نشست ویژه جمعیت افزایی در موسسه آموزش عالی مجتهده امین اصفهان بیان کرد: انواع نقش های انسانی شامل بندگی، فرزندی، خواهری، همسری، مادری و نقش های اجتماعی است.

وی پس از بیان انواع نقش های انسانی و اجتماعی که زنان می توانند داشته باشند عنوان کرد: فقط با وجود شرایطی حضور زن در عرصه های اجتماعی بازدهی مطلوبی را خواهد داشت، اولا که  مسأله حضور زنان در عرصه های اجتماعی فوق الذکر، جهت ارائه کارهای آموزشی و فرهنگی واجب کفایی است و متناسب با نیاز جامعه و استعداد و توانایی زنانه جایگاه خود را خواهد یافت.

وی افزود: برای موفقیت در عرصه های چند گانه  نقشهای زنانه دو امر هدفگذاری و برنامه ریزی مهم است.

شجاعی در مورد هدفگذاری گفت: اهداف بین راهی ایستگاه هایی برای تجدید قوا و بازیابی هستند ولی مکانی برای توقف دائم نخواهند بود و اهداف نهایی و برتر انسان در تعریف همان نقش بندگی که در رأس نقش های دیگر است تعریف می شود.

وی در مورد نقش دوم زنانه –برنامه ریزی– تصریح کرد: با این بعد، از آشفتگی های در طول مسیر و هرز رفتن انرژی های مفید کاسته خواهد شد و اگر برنامه ریزی با اصول صحیح آن اجرا شود در تسهیل طی طریق به سوی هدف موثر خواهد بود.

استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه در تعیین هدف و یک برنامه ریزی صحیح اولویت بندی بسیار مهم است اظهار داشت: انتخاب و تشخیص خوب و بد، کار دشواری نیست، لیکن هنر زندگی انتخاب و تشخیص خوب تر از خوب و بد از بدتر است و زمان مفید هر برنامه ای نیز در تعیین اولویت آن نقش بسزایی دارد.

وی خاطر نشان کرد: تعیین هدف و اولویت ها غیر از آرزوها و خواسته های دل است، حتی اگر موفقیت در عرصه های علمی باشد.

شجاعی در ادامه به عوارض تأخیر ازدواج و به تبع آن فرزند آوری اشاره کرد و گفت: تأخیر در ازدواج و  فرزند آوری باعث کاهش انرژی روانی در لذت بردن از مراحل رشد فرزند خویش خواهد شد.

وی گفت: انرژی داشتن حتی در همبازی شدن با کودک یکی از روش های بسیار کارآمد برای رشد و تربیت بچه است، چرا که خود مادران هم باید از بازی با کودک خود لذت ببرند و از این طریق نشاط پیدا کنند و در سنین بالا این اتفاق نخواهد افتاد.

وی خاطر نشان کرد: همچنین ازدواج دیر هنگام، باعث فاصله سنی زیاد بین مادر و کودک است و این فاصله زیاد، شکاف عمیقی در فهم و درک متقابل در پی خواهد داشت.