به گزارش خبرگزاری شبستان، محسن پيرهادي، عضو هيات رئيسه شوراي شهر تهران در یادداشتی به مناسبت بزرگداشت روز پاسدار آورده است: يادش بخير ... «به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا، شهدایی که با خون خود درخت اسلام را آبیاری کردند.» این مقدمه خیلی از انشاها بود؛ از همان زمان وقتي اسم پاسدار را مي شنيديم همه وجودمان مملو از عشق به حضرت اباعبدالله(ع) مي شد و چه نيكو كه روز ولادت او، روز پاسدار نام گرفته است.
اما من نگرانم؛ در التهاب هزار نگراني ناتمام و بي وصف از دمشق تا كربلا و تا همين تهران؛ چند روز پيش داشتم به عكس تعدادي از مجاهدين و پاسداران ايراني نگاه مي كردم. پاسداراني كه در دفاع از حريم حضرت زينب(س) با گلوله هاي آمريكايي، اروپايي و سعودي، جان باخته بودند.
در عين حال كه به نبودن در كنارشان حسرت مي خوردم نگراني مضاعفي سراسر وجودم را فرا مي گرفت كه نكند فردا ساير رفقاي پاسدارم نباشند كه اگر اصرارهاي اسماعيل، حسین، محمد، علی و ... به فرمانده نيروي قدس، كارگر بيفتد و آنها نيز به جرگه مدافعان حرم بپيوندند شايد ديگر آن چهره هاي مومن و طرب انگيز را نبينم. دوستان نابي كه افتخار پوشيدن لباس سبز پاسداري از انقلاب را دارند و بوي بهشت را از همين تهران، مي توان از آنها استشمام كرد و عزيزتر ازجانِ شيرين، دوستشان مي دارم.
اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست/ حرامم باد اگر من جان به جای دوست بگزینم
به هر دليل، مسير زندگي برایم طوری رقم خورد که افتخار پاسداری در تشكيلات سپاه نداشتم (همان سپاهي كه به فرموده راحل اگر نبود کشور هم نبود)؛ اما دوستان پاسداري دارم بهتر و سبكبال تر از باد بهار؛ كه از بهترين هاي روزگار ما هستند؛ برخي بازمانده هاي 8 سال دفاع مقدس و برخي هم در آرزوي جبهه هاي دفاع از حرم اهل بيت(ع) هستند.
همانها كه اگر نبودند امروز براي سفر به خوزستان، كردستان و كرمانشاه بايد ويزا مي گرفتيم.
همانهايي كه اگر نبودند امروز زير چكمه هاي «ابوبكر بغدادي»، «عبدالمالک ریگی»، «مسعود رجوي»، «صدام حسين» يا يكي از همين حكام تن پرور عربستان و قطر و ...، گردن كج كرده بوديم و معلوم نبود رئيس جمهورمان را امروز كدام رئيس جمهور اسرائيل تعيين مي كرد؟
همانهايي كه در بزنگاه های این انقلاب سی و چند ساله، كشتي انقلاب را به خوبي از بحران خارج كردند و امنيت و آرامش را به اين مردم بازگرداندند.
شما را صرفا نظامی نمی دانم؛ شما را مجاهدانی می شناسم که مصداق این فراز از آیه 54 سوره مائده هستید:
.... و لا یخافون لومة لائم ... از سرزنش و ملامت هیچ سرزنش کننده ای خوفی ندارید و این به خاطر خلوص و عاشق پیشگی شماست و الحق نمونه های فراوانی از اخلاق مداری و ایثار، در ذهن ما به یادگار نهادید.
بگذار در رسانه ها و تريبون هايشان به سپاه و «پاسداران انقلاب اسلامي» بتازند كه همين ها براي من كافيست تا به اين دوستان خود با افتخار ببالم و سلامتي شان را هر روزه از حضرت اباعبدالله(ع) خواستار باشم كه اين درخت تناور و پر بار كه به دست خميني كبير (ره) كاشته شد هر زمان با جلوه اي زيباتر به چشم مي آيد و چه دقيق فرمودند: «روزی که جنگ تمام شد ما تعداد شهدای سپاه را شمارش کردیم، تعداد آنها با تعداد پاسدارانی که تا زمان آغاز جنگ به عضویت سپاه درآمده بودند، برابری می کرد گویا یک بار کل سپاه شهید شده و دیگر بار سر بر آورده بود.»
حال منصفانه به صحنه نگاه كنيم كه اگر پاسداران عزیز و غیور نبودند در كجا ايستاده بوديم؟
نظر شما