خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: فیچ ریتینگز(Fitch Ratings) شرکت خدمات مالی آمریکایی است، که در سال ۱۹۱۳ توسط جان نولز فیچ راه‌اندازی شد و هم‌اکنون شرکت‌های هرست کورپوریشن و فیمالاک، هر یک ۵۰ درصد از سهام آن را در اختیار دارند. شرکت فیچ ریتینگز یکی از سه سازمان ملی آماری بود، که بهمراه استاندارد اند پورز و مودیز، در سال ۱۹۷۵ توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا به‌عنوان سه موسسه بزرگ رتبه‌بندی اعتباری شناخته شد. دفاتر مرکزی این شرکت در شهرهای لندن و نیویورک قرار دارد.
بنابراین گزارش، ارتباط ایران و شرکت های ایران به ویژه شرکت ملی نفت ایران با موسسه اعتبارسنجی فیچ به دلیل تحریم ها قطع شده بود و حال به واسطه لغو این تحریم ها شرکت ملی نفت ایران با افزودن اوراق قرضه بین المللی به روشهای تامین منابع مالی نفت به دنبال احیای رتبه اعتبارسنجی در موسسه فیچ است.
این گزارش می افزاید: علی کاردر، معاون سرمایه گذاری و تامین منابع مالی شرکت ملی نفت ایران در این رابطه به شانا گفته است: "ارتباط شرکت ملی نفت ایران با موسسه اعتبارسنجی فیچ (Fitch)، حدود هشت سال پیش قطع شد و اکنون برای احیای رتبه اعتبارسنجی و فراهم شدن امکان انتشار اوراق قرضه بین المللی، نیازمند برقراری ارتباط دوباره و ثبت عضویت در این موسسه هستیم که حداقل به هشت ماه زمان نیاز دارد. اتکای شرکت ملی نفت ایران به منابع داخلی مانند بانک مرکزی، اوراق مشارکت ریالی، صندوق توسعه ملی و ... در دولت گذشته به اوج رسید که در تاریخ صنعت نفت بی سابقه بوده است. ناگزیر این روند تاکنون نیز ادامه یافته؛ اما شرکت ملی نفت ایران در تلاش است با استفاده از روشهای متنوع جذب سرمایه گذاری، تا حد ممکن از اتکا به منابع مالی داخلی بکاهد. شرکت ملی نفت ایران با تنگناهای مالی بسیاری روبروست و برای رسیدگی به طرحهای توسعه ای در چنین شرائطی، باید هنر جذب سرمایه گذاری خارجی داشته باشیم و از روشهای خلاقانه بهره گیریم. اخذ تسهیلات از بانکهای خارجی یکی از راهکارهای جذب منابع مالی از خارج از کشور است. با راهکارهایی که مدنظر قرار داده ایم، امکان جذب سرمایه گذاریهای خارجی به تدریج فراهم می شود و امیدواریم با تمهیدات اندیشیده شده که البته ناگزیر زمانبر است، از سال ٩٦ به بعد، استفاده از منابع داخل کشور مانند تسهیلات بانک مرکزی یا منابع صندوق توسعه ملی به حداقل ممکن کاهش یابد."
یادآور می شود: شرکت ملی نفت ایران (NIOC) مسئول برنامه‌ریزی و مدیریت بر تولید، بهره‌برداری، استخراج، پالایش، پخش و صادرات منابع نفت و گاز ایران و از بزرگترین شرکت‌های نفتی جهان است و در شهر تهران مرکزیت دارد. این شرکت در سال ۱۳۲۷ پس از ملی شدن نفت ایران تأسیس و جایگزین شرکت نفت ایران و انگلیس شد. شرکت ملی نفت ایران در حال حاضر کاملاً دولتی است و مدیرعامل آن توسط وزیر نفت تعیین می‌شود. این شرکت در میان شرکت‌های دولتی، سومین تولیدکننده بزرگ نفت پس از سعودی آرامکو (عربستان سعودی) و گازپروم (روسیه) در سال ۲۰۰۷ معرفی شده‌است. شرکت ملی مناطق نفت خیز جنوب با تولید ۸۵ درصد از نفت خام این شرکت، بزرگترین تولیدکننده نفت شرکت ملی نفت ایران بشمار می‌آید و پس از آن، بترتیب شرکت نفت فلات قاره ایران و شرکت نفت مناطق مرکزی ایران، بزرگترین زیرمجموعه‌های شرکت ملی نفت ایران محسوب می‌شوند.
نظر شما