نشست اخلاقي با موضوع راه هاي كسب تعالي روح

به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از اصفهان، حجت الاسلام محمد حسین حقیقی، استاد اخلاق حوزه های علمیه، صبح امروز(30 فروردین) در مدرسه علمیه حضرت نرجس(س) یکی از نزدیکترین حالات انسان به پروردگار، را زمان سجده کردن انسان دانست.

وی گفت: در روایت داریم اگر نمازگزار می دانست هنگام سجده کردن چقدر رحمت بر او نازل می شود، هرگز سرش را از سجده بر نمی داشت و سجده اختصاص به نماز ندارد و در غیر نماز می توان سجده کرد، راوی می گوید خدمت امام صادق(ع) بودم همانطور که راه می رفتیم امام به سجده رفتند و در آن حال سجده طولانی انجام دادند.

وی ادامه داد: چند سجده داریم که سبب برکاتی در زندگی است، انجام سجده شکر بعد از پایان نماز و سه مرتبه گفتن ذکر شکراً لله و یا با یک نفس 14 مرتبه بگوید یا واسع یا وهاب.

حجت الاسلام حقیقی گفت: در روایت داریم که اگر انسان این سجده را بعد نماز به جا آورد از سمت خداوند ندا می آید من این بنده را شکر می کنم، آنچنان که او مرا شکر کرد و من بنده ام را اقبال می کنم همانطور که او مرا اقبال کرد.

استاد اخلاق حوزه با بیان اینکه به جا آوردن یک سجده شکر بین اذان و اقامه بسیار فضیلت دارد و با انجام آن گناهان انسان بخشیده می شود اظهار داشت: به جا آوردن سجده شکر بعد از بیدار شدن از خواب که در روایت است هر گاه پیغمبر(ص) از خواب بیدار می شدند سجده شکر به جا می آوردند به شکرانه اینکه الحمدالله که من امروز از خواب بیدار شدم.

وی افزود: به جا آوردن سجده همراه با به خواندن ذکر یونسیه (لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین) نیز بر آن بر تاکید شده است.

استاد حوزه اظهار داشت: مرحوم نخودکی این ذکر را برای افراد معمولی 110 مرتبه توصیه می کردند و بهترین زمان برای بیان این ذکر بعد از نماز عشاء است.

وی ادامه داد: گاهی عبادتی انجام می دهیم ولی آنچه انسان را می سازد، دوام بر آن عبادت است.

استاد حوزه اظهار داشت: یکی از والاترین معارفی که قرآن کریم برای ما آورده است معرفت نفس است، اینکه انسان خود را بشناسد، از کسانی نباشید که خداوند را فراموش کرده اند و خداوند آنها را از یاد برده است، یکی از والاترین معارف این است که انسان خود را بشناسد و هر که خود را شناخت، خدای خود را نیز می شناسد.

وی تاکید کرد: یکی از ابواب معرفت نفس این است که  انسان بداند بدنش موقتی است، هر چه انسان سنش بالا رود، قوایش کمتر می شود تا جایی که دیگر نمی تواند دستش را حرکت دهد و در قرآن آمده است ما به هر کس که عمر دهیم او را می شکنیم، آیا تعقل نمی کنید و درسی که می توان از این آیه گرفت این است که تا جوان هستید قدر جوانی خود را بدانید.

استاد حوزه اظهار داشت: حقیقت انسان، روح انسان است نه بدن او و ارزش انسان به ارزش روح اوست و همچنین  روح انسان همیشگی است مدتی در این دنیا هستیم و می رویم و بدن برزخی ما اعمالی است که در دنیا کسب کرده ایم، زینت هایی که برای بدن است عاریه است و این بدن را به ما داده اند تا به وسیله این بدن روحمان را متعالی کنیم و حقیقت خود را به عالی ترین درجات برسانیم و صاحب نفس مطمئنه شویم.

حجت الاسلام حقیقی افزود: در خطبه 183 نهج البلاغه آمده «از این بدنهایتان بگیرید و به جانهایتان بدهید» وقتی قرآن می خوانید از بدن می گیرید و به جانتان می بخشید. اگر بدن را در خدمت تعالی روح قرار دهید این وسیله کمالتان است و  همانطور که حقیقت روح پایدار و ابدی است کمالاتی که به وسیله بدن به جان می دهید همیشگی است.

استاد حوزه اظهار داشت: برای تعالی روح اول یک عزم جدی بگیریم، یک تصمیم ناگسستنی و یکی از آفات بزرگ، سستی و تنبلی است زیرا تنبلی به دین و دنیا ضرر می زند، توکل بر خدا کن، ‌این را در وجودمان تقویت کنیم و در تمام امور خود را به خداوند بسپاریم.

حجت الاسلام حقیقی بر مغتنم شمردن فرصت  تاکید کرد و افزود:امام علی(ع) می فرمایند «ضایع کردن وقت غصه دارد و در روایت است یکی از دام های بزرگ شیطان تضییع وقت است.»