به گزارش خبرگزاری شبستان، «مرتضی شعبانی» مستندساز و همکار و هم‌رزم شهید آوینی، درباره رویکرد آثار و سینمای مورد علاقه شهید آوینی گفت: آنچه که شهید آوینی در طول سال‌ها کار و فعالیت در عرصه ساخت آثار مستند بر آن تاکید داشت، حقیقت‌یابی در سینمای مستند بود، همانگونه که اولین مجموعه خود را«حقیقت» نام گذاشت.
وی اظهار داشت: ایشان معتقد بود سینمای مستند به جهت بی‌واسطه بودن و بی‌پرده سخن گفتن باید به دنبال حقیقت باشد و نزدیک به واقعیت. همه ما می‌دانیم یکی از پیامدهای جنگ، کشتن و کشته شدن است اما شهید آوینی در تلاش بود تا باطن و چرایی جنگ ما رابه تصویر بکشد. سینمای ایشان سینمای متعالی بود و وی در آثار خود به دنبال حقیقت بود.
شعبانی اظهار داشت: شهید آوینی پایه گذار سینمایی بود که نه در قبل از ایشان وجود داشت و نه پس از شهادت‌شان به صورت جدی دنبال شد و موفقیتی در خور توجه در سینمایی که مد نظر وی بود، حاصل نشد. ایشان ژانری را در سینمای مستند پایه گذاری کرد که بی‌نظیر است. متاسفانه غربی‌ها آن را بیشتر می‌شناسند و آن را دنبال می‌کنند تا فیلمسازان حرفه‌ای کشور.
وی در ادامه به نحوه ورود شهید آوینی به عرصه تصویر و سینما اشاره کرد و گفت: همانگونه که در خاطرات و آثار مکتوب ایشان به آن اشاره شده است، شهید آوینی برحسب تکلیف و به ضرورت وارد عرصه تصویر و سینما شد. ابتدای انقلاب در عرصه مستندسازی جای خالی افراد برای ثبت وقایع و از جان گذشتگی مردم احساس می‌شد و ایشان این جای خالی را احساس کرد و برحسب وظیفه تلاش کرد تا با ساخت آثار مستند، تلاش و مجاهدت مردم در عرصه‌های مختلف از جمله جهاد و سازندگی و جنگ را ثبت و ضبط نمایند.
مستندساز سینمای دفاع مقدس در ادامه گفت: آنچه که شهید آوینی از ابتدا به دنبال آن بود، آئینگی است. ایشان معتقد بود تا آئینه نباشی، نمی‌توانی درست عمل کنی و این امر را منوط به تزکیه و خودشناسی می‌دانست.
وی معتقد بود مستند ساز باید آئینه باشد تا بی‌واسط و بدون غبار و خش، بتواند حقایق را منعکس کند. هرچه انسان بیشتر به خدا نزدیک باشد و خودسازی کند بهتر می‌تواند حقایق را منتقل نماید. آوینی معتقد بود فیلمسازی نیاز به دو بال دارد؛ تکنیک و تقوا و ولایت پذیری. هنرمند متعهد باید سینما را بشناسد و با زبان تصویر آشنایی کامل داشته باشد.
شعبانی در ادامه به سومین دوره جایزه بزرگ آوینی و تأثیر آن در تشویق و ترغیب هنرمندان به ساخت آثاری در راستای نگاه سینمایی آرمانی، گفت: برگزاری جایزه بزرگ آوینی در ترغیب هنرمندان به ساخت آثاری در جهت نگاه این شهید بزرگوار مؤثر است اما به نظر می‌رسد فیلمسازان باید بیشتر با نگاه آوینی و آثار تصویری ایشان آشنا شوند و آن را مرور کنند. در این دوره گویا دوستان تلاش می‌کنند تا مروری بر آثار تصویری شهید آوینی داشته باشند که بسیار شایسته و درخور توجه است. آثار مکتوب ایشان در دسترس علاقمندان قرار دارد اما آثار تصویری و نوع نگاه ایشان باید در سینما مرور شود.
وی در ادامه گفت: در دو دوره گذشته متاسفانه در برگزاری این جایزه توفیق خاصی حاصل نشد و متاسفانه به برخی از آثار در دو دوره گذشته جایزه اهداء شد که بعضاً جای سؤال داشت. ممکن بود آثار بسیار خوبی به لحاظ نوع روایت و ساختار مستند باشند اما با موضوع جایزه بزرگ آوینی سنخیت چندانی نداشتند. امر داوری در این جایزه از اهمیت خاصی برخوردار است زیرا آثار برگزیده مورد توجه هنرمندان و فیلمسازان قرار خواهد گرفت و باید در راستای نگاه شهید آوینی باشد.
شعبانی در خاتمه پیشنهاد داد: به عقیده من داوران باید یک دوره آثار شهید آوینی را قبل از داوری آثار مرور کنند و با شناخت بیشتر و عمیق‌تری آثار را مورد بررسی و داوری قرار دهند. متاسفانه فیلمسازان حرفه‌ای سینمای شهید آوینی را جدی دنبال نمی‌کنند و آثارشان را ندیده‌اند. سردبیر یک مجله در مقاله‌ای نوشت «آثار شهید آوینی شاهنامه مصور جنگ ماست.». این یک واقعیت است که این آثار باید بیش از این جدی گرفته شود زیرا حکمت سینماست. شهید آوینی اولین فردی است که در نگارش حکمت سینما پیش قدم شد.
سومین دوره جایزه بزرگ شهید آوینی با محوریت سینمای مستند دفاع مقدس، مقاومت و پایداری، مستند اجتماعی و مستند سیاسی، شهریور ماه 1390 در شهر تهران برگزار می‌شود.
پایان پیام/
نظر شما