به گزارش سرویس دیگر رسانه های خبرگزاری شبستان به نقل از ایسنا، "مصر" و "فرحزاد"، دو روستای کویری شناخته شده برای گردشگران در استان اصفهان هستند که با وجود گردشگران بسیار و اقامتگاه‌های بوم گردی اما فروشگاه‌های صنایع دستی کمی دارند.
در روستای "مصر" تنها دو فروشگاه صنایع دستی وجود دارد که هیچ صنایع دستی بومی روستا در آنها عرضه نمی‌شود، بلکه صنایع دستی استان یزد و دیگر شهرهای استان اصفهان را برای فروش به گردشگران در آنجا عرضه می‌کنند.
در روستای "مصر"، کیف‌های چاپی ابریشم‌گونه مصنوعی به قیمت‌های 30 تا 65 هزار تومان عرضه می‌شوند.
صاحب یکی از فروشگاه‌های صنایع دستی در روستای مصر درباره عرضه این کیف‌ها که صنایع دستی محسوب نمی‌شود به خبرنگار ایسنا می‌گوید: اگر همین مدل‌ها را هم عرضه نکنیم، کشورهای دیگر از جمله ارمنستان آن را انجام می‌دهند که تا کنون در این زمینه هم موفق بوده اند.
او ادامه می‌دهد: برای تولید کیف‌هایی که با گلیم دوخته می‌شوند، گلیم کهنه به اندازه کافی نداریم و از طرفی قیمت آنها بالا رفته است. من در استان یزد یک افغانی را می‌شناسم که گلیم‌های کهنه را با قیمت‌های بسیار بالا برای دوخت کیف عرضه می‌کند. کیف‌های دوخته شده با چاپ‌های ابریشم گونه می‌تواند جایگزین خوبی برای کیف‌های دوخته شده با گلیم باشد.
به گزارش ایسنا، اخیرا در دومین فروشگاهی که به تازگی در این روستا افتتاح شده است، سفره‌های نخی با چاپ رنگ‌های گیاهی که در آن از اِلمان‌های کویری مثل انار، شتر،نخل و خورشید خانم استفاده می‌کنند و به این هنر صنعت "چیت سازی" می‌گویند، عرضه می‌شود.
چیت سازی که صنایع دستی منطقه خور، بیابانک و روستای مصر بوده است به تازگی در حال احیا است.
همچنین در این فروشگاه عروسک محلی منطقه خور و بیابانک به تعداد خیلی کم و به قیمتی در حدود 40 هزار تومان عرضه می‌شود. البته در کنار یک عروسک محلی که برای فروش عرضه شده عروسک‌های دیگری که به گفته صاحب فروشگاه، آنها هم ساخته دست هستند با قیمت‌های بیشتر حدود 50 هزار تومان عرضه می‌شوند.
در کنارعروسک‌های محلی و چیت سازی دستبندهای برنجی هندی، تابلوهای نقاشی کلاسیک و آویزهای سنتی سرخپوستان آمریکایی هم عرضه می‌شود.
در برخی از اقامتگاه‌های بوم‌گردی روستای «مصر» عرضه صنایع دستی به بسته‌های سبزی‌های خشک و صنایع دستی غیر بومی در دو طبقه چوبی خلاصه می‌شود.
به گفته یکی از صاحبان اقامتگاه‌های بوم گردی، هنگام دریافت مجوز از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به اختصاص بخشی برای عرضه محصولات صنایع دستی تاکید می‌شود. این در حالی است که هیچ نظارتی روی محصولات صنایع دستی عرضه شده در این اقامتگاه‌ها وجود ندارد.
سوپر مارکت‌ها هم صنایع دستی را که بیرون از مغازه‌شان آویزان کرده‌اند با قیمت‌هایی بالاتر از فروشگاه‌ها عرضه می‌کنند.
کمی دورتر از روستای مصر در روستای فرحزاد تنها یک فروشگاه صنایع دستی در یکی از اقامتگاه‌های بوم گردی وجود دارد که به دلیل مشغله کاری بسیار پرسنل آن تنها ساعاتی از روز باز است و گردشگران به صورت شانسی می‌توانند از محصولات عرضه شده در آن بازدید کنند.
محصولات عرضه شده در این فروشگاه نیز مانند محصولات صنایع دستی روستای مصر مربوط به بومیان روستای جندق و استان یزد و دیگر شهرهای اصفهان است.
به گفته مسئول این فروشگاه؛ پرفروش‌ترین صنایع دستی نوروز امسال در این فروشگاه مربوط به زیورآلاتی بوده که یک دختر جوان تهرانی پس از مهاجرت به روستای فرحزاد آنها را ساخته است.
اگر از ساکنان روستا بپرسید که در کدام خانه می‌توان نحوه تولید صنایع دستی بومی روستا را دید؟ همه می‌گویند که دیگر کسی صنایع دستی تولید نمی‌کند.
یکی از بومیان روستای مصر درباره اینکه چرا دیگر به درست کردن صنایع دستی ادامه نمی‌دهند به ایسنا می‌گوید: در زمان‌های قدیم بچه‌های ما در کارهای کشاورزی و برداشت محصولات کمک می‌کردند و ما نیز زمان کافی برای درست کردن صنایع دستی داشتیم اما حالا کسی نیست که در این زمینه به ما کمک کند، بچه‌ها یا مهاجرت و یا ازدواج کرده‌اند بنابراین ما دست تنها مانده‌ایم. جوانان روستا هم برای کمک به ما پول دریافت می‌کنند و چون ما قدرت پرداخت آن را نداریم، خودمان کارهایمان را انجام می‌دهیم و زمان کافی برای ساخت صنایع دستی را نداریم.
نظر شما