به گزارش خبرگزاری شبستان از ایلام، از آن زمان بگویم که تنها آغوش پر مهرت مرا که فارغ از تمام هیاهوهای دنیا می خندیدم و گریه می کردم آرام می کرد و یا از آن لحظه ها که با تمام وجود خانه را برای استراحت و خواب من آرام می کردی.
من کودک بودم و نمیدانستم که تو همان فرشته ای هستی که وقتی خواستم به زمین بیایم خدا وعده تمام آرامش های دنیایی را با وجود پر مهر و صلابت تو بمن داده بود.
امروز آن روزهایی را مرور می کنم که تازه چهار دست و پا راه رفتن را یاد گرفته بودم و مادر با ذوق تمام همراهیم می کرد و در کنار من مرا تشویق به بلند شدن کرد.
کم کم دست در دستانش گرفتم تا با تاتی نباتی گفتنش اولین گام های زندگیم را بردارم و او نیز پا به پای من همه جا می آمد و تنها مرا تشویق به گام برداشتن می کرد.
به یاد می آورم شب هایی را که به علت شیطنت های کودکانه مریض بودم و تو تا صبح با کشیدن دستان پر مهرت بر سرم مرا نوازش می کردی و پرستار من بودی.
بزرگ شدنم با سپیدی دانه دانه موهایت گره خورد، من بزرگ و بزرگتر شدم به مدرسه رفتم و مشغول تحصیل و سرگرم مشق و درس ولی این تو بودی که روز به روز پیر و پیرتر شدی.
نمی دانم از کدامین عشقت بگویم مادر، از آن عشقی که تمام آزارهای کودکانه فرزندت را تبدیل به خاطره می کند و یا عشقی را که تنها باید در اشک های پنهان، بیداری های شبانه، و دل های نگران و تپش های قلبی ات جستجو کرد.
میلاد حضرت زهرا (س) براستی که بهترین فرصت است برای بوسیدن دستان مادر برای قدردانی گوشه ای اندک و ناچیز از تمامی دلنگرانی ها، دلواپسی ها، خوبی ها و عشق بیکرانش.
به راستی که زیبا گفته اند از بوسیدن دو جا آدم به عرش می رسد، بوسیدن پای مادر و بوسیدن دست پدر! آری براستی که مادران عصاره محبت هستند، روزتان مبارک و خجسته باد.
نظر شما