به گزارش خبرگزاری شبستان از قم، سال 95 به عنوان یک سال فاطمی مطرح است، چرا که ابتدا و انتهای آن با ولادت حضرت زهرا(س) مزین شده و از این رو باید این سال را یک سال فاطمی عنوان کرد.
حضرت زهرا(س) به عنوان برترین الگوی بانوان مطرح است که ولادت ایشان سراسر برکت و نور را در جهان ایجاد کرد.
حضرت زهرا(س) در روز جمعه بیستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت متولد که در شهر مکه مکرمه و در خانه حضرت خدیجه(س) به دنیا آمدند.
خانه ای که حضرت زهرا(س) در آن متولد شدند در محلهاى است كه در گذشته به آن «زقاق العطارين» يعنى كوچه عطارها معروف بود، رسول خدا (ص) تا هنگام هجرت، در آن خانه ساكن بودند، خانه مباركى كه بارها در آن فرشته وحى بر پيامبر (ص) نازل گرديد که این خانه به صورت مسجد در آمده است.
در کتب تاریخی آمده است که مادر حضرت زهرا(س)، حضرت خدیجه(س) همسر پیامبر اسلام (ص) هستند، در زمانی که این بانوی باکرامت می خواستند به دنیا بیایند، حضرن خدیجه(س) براى زنان قريش پيام فرستاد تا بيايند و او را در امر وضع حمل كمك كنند، اما زنان قريش پاسخ دادند كه "ما نخواهيم آمد، چرا كه سخن ما را نشنيده انگاشتى و با محمد (ص) يتيم ابوطالب، پيمان زناشوئى بستى."
حضرت خديجه(س) از اين پاسخ رنجيده خاطر شدند اما در همین حین چهار زن گندمگون و بلندبالا مشاهده کردند كه بر او وارد شدند. آن حضرت كه از ديدن آنان در هراس شده بود به تكاپو افتاد اما يكى از زنان او را آرام کرد و گفت: "اى خديجه! اندوهگين و هراسناك مباش، ما از جانب خدا به سويت آمدهايم و خواهران تو هستيم، من ساره همسر ابراهيم خليلم و اين آسيه همسر فرعون است و آن يكى مريم دختر عمران و چهارمين ما صفورا دختر شعيب است."
در اين هنگام چهار زن در چهار سوى حضرت خديجه (س) قرار گرفتند و ایشان وضع حمل کرده و نورى از او ساطع گرديد كه شرق و غرب عالم پرتوافكن شد، نورى كه به خانه هاى مكه راه يافت و همه را در حيرت فرو برد.
پس از آن 10 فرشته همراه با طشت و ابريقى مملو از آب كوثر از آسمان فرود آمدند. آن بانويى كه در پيش روى خديجه قرار داشت مولود را با آن آب شستشو داده و جامه كه از شير سفيدتر و از عنبر خوشبوتر بود بيرون آورد، با يكى تن مولود را پوشاند، و ديگرى را مقنعه او قرار داد، آنگاه دست خود را بر لبان كودك نهاد و او را به سخن گفتن وادار نمود، فاطمه(س) دهان گشود و چنين فرمود: اشهد ان لا اله اللَّه و اشهد ان محمد رسولاللَّه سيدالانبياء و ان بعلى سيدالاوصياء و ولدى سادة الاسباط.
آنگاه يكايك بانوان را سلام داده به نامشان خواند. آنها هم با رويى گشاده مولود فرخنده را مورد ملاطفت قرار دادند، حوريان بشارت تولد او را به آسمان ها بردند. در آسمان از يمن قدوم او نورى پديدار آمد و ساطع گرديد كه تا آن زمان سماواتيان چنين نورى را رویت نکرده بودند، بانوان خديجه را شادباش گفته از ميمنت و مباركى و طهارت نسلش سخنها گفتند، خديجه با سرورى زايدالوصف كودك را مشاهده و با دنيايى اميد و آرزو در آغوش گرفت.
نظر شما