به گزارش خبرگزاری شبستان، اسلام برای آدمی نقطه کمال و برترین مقامات را می خواهد از این رو همواره او را به تلاش و کوشش و بلندهمتی توصیه می کند.
پيامبر خدا (ص) می فرمایند: «خداوند متعال كارهاى والا و شريف را دوست دارد و كارهاى پست و حقير را خوش ندارد.»
امیرمومنان علی (ع) نیز درباره بلندهمتی انسان می فرمایند: «دل (جان) آن كس بيشتر از همه در رنج است كه همتش بلند باشد، و مردانگى اش بسيار و توانايى اش اندك.»
امام باقر (ع) فرموده اند: «ابوذر رحمه الله از خوف خداوند عزّ و جلّ چندان گريست كه به چشم درد مبتلا شد. به او گفته شد: اى ابوذر! خوب است دعا كنى خداوند چشمانت را شفا بخشد. ابوذر گفت: من از اين كار غافلم و اهميت چندانى هم به آن نمى دهم. گفتند: چه چيز تو را از آن غافل ساخته است؟ گفت: دو امر بزرگ: بهشت و دوزخ.»
امیرمومنان علی (ع) نیز می فرمایند: «[ارزش] انسان به همت اوست، نه به ثروتش.»
همان حضرت (ع) فرموده اند: «انسان را چيزى به مانند همت او بلند نگردانيد و او را چيزى چون شهوتش پست نساخت.»
بنابر آموزه های روایی انسان با بلندهمتی خود به اهداف و نقاط اوج می رسد.
امیرمومنان (ع) در این باره می فرمایند: «هر كه نهايت توان خود را به كار گيرد، به نهايت خواست خود دست يابد.»
همان حضرت (ع) در تعریف بلندهمتی فرموده اند: «طمع نداشتن به آنچه در دست مردم است، [نشانِ] عزت نفس و بزرگى همت است.»
همان حضرت (ع) می فرمایند: «فرمانبرى [از خداوند] همت زيركان است. نافرمانى [از خدا] همّت پليدان است.»
غررالحکم
بحارالانوار
میزان الحکمه
نظر شما