به گزارش خبرگزاری شبستان؛ "القدس العربی" در مقاله ای به قلم "سعید الشهابی" نوشت: شاید هیچ اصطلاحی مانند تروریسم وجود نداشته باشد که در خصوص مفهوم و مصادیق آن تناقض وجود داشته باشد. این پدیده "نو ظهور قدیمی" که همواره عاملی برای ایجاد رعب و وحشت بوده و امروز علاوه بر تاثیرات منفی که بر مواضع سیاسی، ایدئولوژیک و رویکردهای فکری گذاشته، به منبعی برای لغزش های اخلاقی نیز مبدل گردیده است؛ به گونه ای که به عنوان سلاحی در دو سطح عملی و فکری دستاویز قرار گرفته است.
تروریسم، از نظر عملی به سطحی پای نهاده است که می توان از آن به عنوان سلاح کشتار جمعی که میان قربانیان خود تفاوتی قائل نیست یاد کرد.
از نظر فکری نیز به ابزاری تبدیل شده است که برای مقابله با خرد جمعی و حرکت مطابق با میل و اراده سیاستمداران و مواضع آنان مورد سوء استفاده قرار می گیرد.
همین بس که حاکمی از این اصطلاح، برای توجیه اقدامات سرکوبگرانه و در برخی موارد، جنایات ضد بشری خود سود جوید؛ بلکه برخی از آنها سعی دارند اقدام خود در شکنجه زندانیان را با ادعای تروریست بودن آنها، موجه جلوه دهند و قدرت های ضد انقلابی در تلاشند تا محور مقاومت علیه اشغالگری را جنایتکار معرفی و آن را به برچسب تروریست، نشاندار کنند.
خطر تناقض در خصوص اصطلاح تروریسم و مصادیق آن تا سطحی بسیار بی سابقه ای بروز یافته که نزدیک است به مقابله نظامی میان بزرگترین قطب های نظامی جهان، یعنی آمریکا و روسیه منجر شود.
اختلاف میان آمریکا و روسیه در این مورد در دو موضع است؛ روس ها اعتقاد دارند هرآنکه سلاح در دست گرفته و عملیات انفجاری انجام می دهد، او تروریست است، ولی آمریکایی ها، براساس وابستگی های فرد و ایدئولوژی های او بر تروریستی بودن یا نبودنش حکم می دهند؛ بنابراین چنانچه این فرد از کسانی باشد که آمریکا آنها را معارضان میانه رو معرفی کرده، پس او تروریست نیست!!
در ترازوی میزان آمریکا، عملکردها اهمیت ندارد، بلکه، وابستگی های سیاسی و فکری در میزان آمریکایی، معیار قرار می گیرد؛ از این رو، واشنگتن گروه های مخالف با سیاست های خود را به تروریست بودن متهم می کند، ولی گروه های متحد خود را، تروریست هم که باشند، از آن مبرا می داند.
به دور از توافق و یا اختلاف با موضع هریک از این دو طرف، خطرناکتر از اختلافی که میان آمریکا و روسیه در این خصوص وجود دارد، گسترش دامنه استفاده از اصطلاح تروریسم برای توصیف مخالفان غیر مسلح یک نظام سیاسی است. دامنه استفاده این اصطلاح از جانب رژیم های دیکتاتوری تا سطحی گسترش یافته است، که مخالفان سیاسی خود را به تروریست بودن متهم می کنند.
اکنون، مشکل تنها در مواضع سیاسی و تبلیغاتی محدود نیست؛ بلکه آن به شیوه ای در تعامل با مخالفان تبدیل شده است که روزبه روز در نبود معیار بین المللی واقعی برای تعریف اصطلاحات، متناسب با ارزش های آزادی خواهانه و عدالت جویانه، در حال گسترش است.
نظر شما