خبرگزاری شبستان – گروه سیاسی: قبول هدیه نظامی ایران؛ پیشنهاد وزیر دفاع لبنان، نمایش توانمندی های دفاعی و نظامی ایران در نمایشگاه بغداد، بانکهای خارجی نمیتوانند با دلار با ایران معامله کنند، غرب نباید وانمود کند حامی توسعه کشورهاست از جمله سرتیترهای اخبار ایران در جهان در خبرگزاری ها بود. مشروح این اخبار را در گزارش زیر بخوانید:
فارس:
بانکهای خارجی نمیتوانند با دلار با ایران معامله کنند
خبرگزاری رویترز روز شنبه با اشاره به اظهارات مقامات ایرانی که از بیمیلی بانکهای خارجی برای معامله با ایران سخن میگویند، به نقل از یک مقام بانکی نوشت هیچ یک از بانکهای خارجی نمیتوانند با دلار با ایران معامله کنند.
رویترز با اشاره به خروج نام بانکهای ایرانی از فهرست بانکهای تحریمی سامانه تبادلات بین بانکی موسوم به «سوئیفت»، نوشت است: «به عنوان بخشی از کاهش تحریمها، ماه گذشته اغلب بانکهای ایران بار دیگر به شبکه پرداخت بینالمللی سوئیفت متصل شدند، که این امر به آنها اجازه میدهد تراکنشهای برون مرزی با بانکهای خارجی را از سر بگیرند. با این حال، به دلیل نگرانیهای حقوقی موسسات خارجی، فعالیت واقعی، همچنان بسیار محدود مانده است.»
«الکس ترسبی» مدیر اجرایی «نشنال بانک» ابوظبی، بزرگترین بانک امارات، این هفته گفت که در واقع تحت شرایط فعلی، هیچ یک از بانکهای خارجی نمیتوانند با استفاده از دلار، با ایران تراکنش داشته باشند.
این خبرگزاری در ادامه نوشته است: «این مسئله علاوه بر آنکه اقتصادی است، دردسری سیاسی هم برای دولت حسن روحانی به شمار میآید، چراکه منتقدان محافظهکار او در پارلمان، از اینکه توافق هستهای مزایای مورد انتظار را به همراه نمیآورد، انتقاد کردهاند.»
در روزهای گذشته چندین نفر از مقامات دولت و بانک مرکزی از خودداری بانکهای اروپایی از برقراری رابطه مالی با ایران از بیم جریمه شدن از سوی آمریکا، خبر دادهاند.
بر اساس توافق هستهای، تحریمهای یکجانبه واشنگتن علیه تهران همچنان پابرچا مانده و همین امر موسسات مالی خارجی را از رابطه با تهران هراسان کرده است.
غرب نباید وانمود کند حامی توسعه کشورهاست
روزنامه گاردین در یادداشتی خواندنی به قلم «جیسون هیکل» انسانشناس دانشگاه اقتصاد لندن، به انتقاد از ریاکاری غرب در خصوص توسعه و دموکراسی پرداخته و کودتا علیه دولت محمد مصدق در ایران را اولین نمونه از زنجیره اقدامات مخرب غرب علیه توسعهیافتگی کشورهای غیرغربی دانسته است.
در ادامه متن کامل این یادداشت آمده است:
در امور بینالملل، سیاستمداران غربی همیشه عاشق این هستند که از کمکهای خود به توسعه سخن بگویند. هیلاری کلینتون، زمانی که وزیر خارجه ایالات متحده بود، در سخنرانی اصلیاش در مورد توسعه، از کمکهای ایالات متحده به فقرای اندونزی، نیکاراگوئه و آفریقای جنوبی صحبت کرد و لوران فابیوس، وزیر خارجه وقت فرانسه، هم اخیرا از تعهد کشورش به توسعه مستعمرات سابق این کشور در غرب آفریقا تمجید کرد. دیوید کامرون (نخستوزیر انگلستان) هم پارسال در نشست اهداف توسعه پایدار سازمان ملل مفتخرانه از سابقه بریتانیا در ایجاد «ثبات و امنیت» در کشورهای فقیر حرف زد.
چنین روایتی از غربِ خیرخواه تنها زمانی شکل میگیرد که حافظه ما گزینشی عمل کند. اما اگر بخواهیم به نسخهای واقعبینانهتر از روابط غرب با توسعه برسیم، باید دههای پس از جنگ دوم جهانی را مرور کنیم.
بعد از پایان استعمارگری اروپا در آفریقا و آسیا و وقفهای کوتاه در مداخلات ایالات متحده در آمریکای لاتین، کشورهای در حال توسعه با سرعتی زیاد در حال افزایش درآمد و کاهش فقر بودند. از دهه 1950، کشورهایی چون گواتمالا، اندونزی و ایران مدلی «کینزی» از اقتصاد ترکیبی را که در غرب عملکرد خوبی داشت، پیش گرفتند. آنها به نحوی راهبردی اصلاحات ارضی را برای کمک به دهقانان، قوانین کار را برای افزایش دستمزد کارگران، اعمال تعرفه را برای حمایت از شرکتهای داخلی و ملی کردن منابع را برای کمک به بخش مسکن، درمان و آموزش، به کار گرفتند.
این رویکرد که به «توسعهگرایی» معروف است، بر اساس دو اصل بنیادین شکل گرفته است؛ استقلال اقتصادی و عدالت اجتماعی. هرچند این روش کامل نبود، اما به هر حال کارایی بسیار خوبی داشت. به گفته «رابرت پالین»، اقتصاددان، سیاستهای توسعهگرایانه به مدت دستکم 20 سال رشد درآمد سرانه سالانه 3.2درصدی را به همراه آوردند که این بالاتر از هر دوره دیگری در طول قرن بیستم بود. در نتیجه، فاصله بین غرب و دیگر کشورها برای اولین بار در تاریخ، رو به کاهش گذاشت، که این دست کمی از یک معجزه نداشت.
شاید تصور کنید که کشورهای غربی از چنین موفقیتی به وجد آمدند، اما در واقع این مایه خوشحالی آنها نبود. معنی سیاستهای جدید این بود که شرکتهای چندملیتی دیگر کار آسانی برای یافتن نیروی کار ارزان، مواد اولیه و بازارهای مصرفکنندهای که در طول سالهای استعمار به آنها خو کرده بودند، نداشتند.
ادامه این روند به مذاق قدرتهای غربی به خصوص ایالات متحده، بریتانیا و فرانسه خوش نیامد و آنها به جای حمایت از جنبش توسعهگرایی، به مدت یک دهه یکی پس از دیگری دولتهای منتخبی را که در این زمینه پیشرو بودند، سرنگون کرده و حامیان منافعشان را در این کشورها به قدرت رساندند. این تاریخ طولانی و خونین تقریبا به طور کامل از حافظه تاریخی ما پاک شده است.
این روند از سال 1953 در ایران آغاز شد. محمد مصدق نخستوزیر منتخب این کشور مجموعه گستردهای از اصلاحات را به نفع فقرا آغاز کرد، که یکی از آنها آزاد کردن ذخایر نفتی کشور از دست شرکت نفتی آنگلو-ایرانیان (ایران-انگلیس/ بریتیش پترولیوم کنونی) بود. بریتانیا با این اقدام مخالفت کرد و فورا دست به کار شد. چرچیل به کمک سازمان سیا در جریان یک کودتا مصدق را از قدرت کنار زد و محمدرضا شاه پهلوی را جایگزین مصدق کرد و او هم تمام اصلاحات مصدق را به عقب بازگرداند و 26 سال پس از آن هم با حمایت غرب به حکومت در ایران ادامه داد.
یکسال بعد، ایالات متحده دقیقا همین کار را در گواتمالا تکرار کرد. در آن زمان، «جاکوب آربنز» دومین رئیسجمهور منتخب این کشور داشت بخشهای بلااستفاده املاک خصوصی را به دهقانان مایایی میبخشید و غرامت مالکان را نیز به طور کامل میپرداخت. اما شرکت آمریکایی «یونایتد فروت کمپانی» با این سیاست مخالفت کرده و ایزنهاور را به سرنگون کردن آربنز واداشت. بعد از کودتا، برای 42 سال گواتمالا توسط دیکتاتورهای مورد حمایت ایالات متحده اداره شد و کشتار بیش از 200 هزار مایایی و یکی از بالاترین نرخهای فقر در آمریکای لاتین رقم خورد.
برزیل هم طعم کودتای آمریکایی را چشید؛ آنها رئیسجمهور گولارت را به دلیل اصلاحات ارضی، نظام مالیاتی و سیاستهای حمایت از فقرا که برای شرکتهای غربی خوشایند نبود، سرنگون کرده و دیکتاتوریای را جایگزین وی کردند که 21 سال به طول انجامید. سوکارنو، رئیسجمهور اندونزی هم به واسطه همین سیاستها کناره زده شد و به جای وی دیکتاتوری سر کار آمد که با حمایت بریتانیا و ایالات متحده، بیش از یک میلیون دهقان، کارگر و فعال را در یکی از بدترین قتل عامهای قرن کشت و 31 سال حکومت کرد. قطعا شیلی هم جزو این دسته از کشورهاست: ایالات متحده به سرنگونی رئیسجمهور آلنده، پزشک نرم زبانی که وعده دستمزد بیشتر، کرایههای منصفانهتر و خدمات اجتماعی به فقرا را داده بد، کمک کرد و دیکتاتوری را سر کار آورد که سیاستهای اقتصادیاش موجب شد حدود 45% جمعیت این کشور فقیر باشند.
در برخی مناطق مداخله غرب آنقدر سریع بود که مردم آنها حتی برای لحظهای هم طعم توسعهگرایی را نچشیدند. بریتانیا، در اوگاندا «عیدی امین» را به قدرت رساند که «منشور انسان معقول» (طرح رئیسجمهور سابق برای حرکت به سمت دموکراسی) را حتی پیش از آنکه اجرایی شود، نابود کرد. در کنگو، «پاتریس لومامبا» اولین رئیسجمهور منتخب این کشور، بعد از آنکه مشخص شد قصد دارد نفوذ خارجیها در استان غنی «کاتانگا» را محدود کند، توسط بلژیک و سیا ترور شد و قدرتهای غربی «موبوتو سسه سوکو» را جایگزین او کردند؛ دیکتاتوری فاسد که با کمکهای میلیون دلاری ایالات متحده، چهار دهه بر این کشور حکومت کرد. در دوران موبوتو، درآمد سرانه سالانه 2.2% کاهش یافت و کنگوییها به فلاکتی افتادند که حتی در دوران استعمار بلژیک هم نظیر آن را تجربه نکرده بودند.
در غرب آفریقا، فرانسه حتی بعد از پایان دوران استعمار، حاضر نشد از منابع منطقه دست بکشد. آنها از طریق ارتباطات مخفی که در این مناطق داشتند، در انتخابات کامرون دست بردند و رئیسجمهوری را سر کار آوردند که پیشتر رقیب اصلیاش را مسموم کرده بودند. در گابون، آنها دیکتاتوری «عمر بونگو» را به قدرت رساندند و در ازای دسترسی به منابع نفتی این کشور، او را برای 41 سال در قدرت حفظ کردند.
میشود به مثالهای بسیار بسیار بیشتری هم اشاره کرد و تا کودتای مورد حمایت غرب در هائیتی (در سال 2004) پیش آمد. هرچند میتوان به این مثالها تنها به چشم فهرستی از جنایات نگاه کرد که ادعای غرب مبنی بر ترویج دموکراسی و حقوق بشر را هم با تردید جدی مواجه میکند، اما این در واقع چیزی فراتر است. این مثالها نشاندهنده تلاشی سازمانیافته از سوی قدرتهای غربی برای نابودی جنبش توسعهطلبی است که در مناطق جنوبی جهان بعد از عصر استعمار شکوفا شده بود. اگر توسعه موجب محدودیت دسترسی آنها به منابع و بازارها شود، آنها توسعه را تاب نخواهند آورد.
حاصل این تاریخ این شد که حالا نابرابری میان غرب و دیگر نقاط جهان از زمان پایان استعمار بیشتر شده است، 4.2 میلیارد نفر در فقر به سر میبرند. هیچ کس به واسطه آن کودتاها و ترورها که امیدوارکنندهترین تلاش مناطق جنوبی جهان برای توسعه را نابود کرد و رویای استقلال بسیاری از مردم را از بین برد، به دست عدالت سپرده نشده و احتمالا هم این اتفاق هرگز نخواهد افتاد. اما باید به این اتفاقات اعتراف کنیم و از اینکه وانمود کنیم ایالات متحده، فرانسه و بریتانیا قهرمانان خیرخواه فقرا هستند، دست برداریم.
قبول هدیه نظامی ایران؛ پیشنهاد وزیر دفاع لبنان
«سمیر مقبل» وزیر دفاع و معاون نخست وزیر لبنان از کابینه این کشور خواست با پیشنهاد ایران برای تسلیح نیروهای ارتش کشورش موافقت کنند.
به گزارش روزنامه لبنانی «دیلی استار»، سمیر مقبل پنجشنبه گذشته در جلسه اخیر دولت از شورای وزیر کشورش خواسته پیشنهاد ایران را جدی گرفته و مورد بررسی قرار دهند.
این درخواست وزیر دفاع لبنان تنها چند روز پس اقدام ضد لبنانی عربستان سعودی در لغو وعده مساعدت به ارتش و نیروهای امنیتی لبنان بیان شد.
جمهوری اسلامی ایران طی چند سال گذشته در پی تشدید درگیریهای ارتش لبنان با تروریستهای «داعش» و «جبهه النصره» در منطقه مرزی «عرسال»، برای تسلیح نیروهای ارتش لبنان با سلاحهای ایران اعلام آمادگی کرده است اما این مسئله با مخالفت عربستان و اسرائیل روبهرو شده بود.
مهر:
حضور ناتو در خلیجفارس پاسخ مناسبی به نیازهای امنیتی منطقه نیست
پس از خروج انگلستان در سال ۱۹۷۱ از منطقه خلیج فارس حضور نظامی کشورهای اروپایی و غربی در این منطقه هر چند کم رنگ تر شده است، اما این حضور نظامی هرگز قطع نشد و همواره به اشکال و طرق مختلف ادامه یافته است.
درحوزه سیاسی و اقتصادی این حضور با تشکیل شورای مشترک شورای همکاری خلیج فارس- اتحادیه اروپا و در حوزه نظامی با امضای قراردادهای نظامی همچنان ادامه دارد.
دور جدید تلاش کشورهای غربی در قالب سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) برای حضور نظامی در خلیج فارس در نشست سران کشورهای عضو ناتو در سال ۲۰۰۴ در استانبول رقم خورد.
در اين نشست اعضای ناتو با تصويب سند ابتکار همکاري استانبول (ICI) از کشورهاي حاشيه جنوبی خليج فارس دعوت کردند تا به همکاری هاي امنيتی و نظامی با ناتو وارد شوند.
بر اساس این طرح ناتو اعلام کرد تصمیم دارد برای بالا بردن امنیت و ثبات، روابط خود با کشورهای خاورمیانه را تقویت کند.
تلاش برخی کشورها از جمله انگلستان، فرانسه، ترکیه و توافق چند روز گذشته کویت با ناتو را می توان در راستای سیاست های گسترش ناتو مورد بررسی قرار داد.
در همین راستا گفتگویی با «عثمان فاروق لوغ اوغلو» معاون حزب جمهوری خلق و معاون وزیر خارجه اسبق ترکیه انجام شده است که مشروح آن در زیر آمده است:
*ترکیه در صدد ایجاد یک پایگاه نظامی در قطر است و در عین حال شاهد آن هستیم که انگلستان و فرانسه هم پایگاه های خود در بحرین و ابوظبی را تاسیس کرده اند. گفته می شود در نظم امنیتی جدید تعریف شده از سوی آمریکاف این کشور قصد دارد تامین امنیت منطقه را به متحدان خود بسپارد. نظر شما در این خصوص چیست؟
چند سال قبل باراک اوباما رئیس جمهور امریکا از تغییر در استراتژی جهانی آمریکا خبر داد و اعلام کرد که تمرکز سیاست های خود از خاورمیانه و اروپا را به آسیا و آسیای جنوب شرقی متمرکز خواهد کرد. همین امر موجب شد تا آمریکا از مداخلات نظامی در مقیاس بزرگ در خاورمیانه خودداری کند و خیلی خود را در این مناطق درگیر نکند. این سیاست آمریکا موجب ایجاد نوعی خلاء قدرت در منطقه می شد که می خواست آن را با متحدان خود پر کند. حضور نظامی و فعالیت های ترکیه ، بریتانیا و فرانسه در خلیج فارس را می توان بخشی از این سیاست و استراتژی آمریکا دید. حال سوال اینجاست که آیا چنین اقدامی منطقه را امن تر خواهد کرد؟ قطعا خیر، آنچه که منطقه به آن نیاز دارد یک ساختار امنیتی جدید است که بطور منطقه ای طراحی شود.
*در روزهای گذشته دبیر کل ناتو و مقامات کویتی توافقنامه همکاری امضاء کردند. اهمیت این توافق چیست و آیا ارتباطی به تحولات اخیر منطقه دارد؟
توافق اخیر ناتو و کویت محصول سند ابتکار استانبول(ICI ) در سال 2004 است که در نشست سران ناتو در آن نشست تصمیم گرفته شد روابط دو جانبه ناتو و کشورهای شورای همکاری خلیج فارس توسعه یابد. البته تحولات سوریه و برخی نگرانی های مرتبط با ایران کشورهای حاشیه خلیج فارس می تواند در زمان امضاء این توافق موثر بوده باشد. همچنین عدم تمایل آمریکا برای ورود کلان به مسائل منطقه نیز می تواند در این اقدام ناتو موثر بوده باشد.
*آیا این توافق موجب افزایش بی اعتمادی بین کشورهای منطقه به ویژه ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس نخواهد شد؟
ایران به احتمال زیاد با توافق ناتو و کویت اعتراض خواهد کرد و اعلام خواهد داشت که تهدیدی از جانب ایران متوجه کشورهای حاشیه خلیج فارس نیست و لزومی ندارد که ناتو در منطقه حضور یابد. آنچه که امروز منطقه نیازمند آن است انجام گفتگوهای قوی بین ایران و کشورهای حاشیه خلیج فارس برای اعتمادسازی است. به اعتقاد من حضور ناتو در منطقه پاسخ صحیحی به نیازهای امنیتی منطقه نیست.
*امنیت واقعی زمانی برقرار خواهد شد که تمامی کشورهای منطقه از جمله ایران و عراق هم احساس امنیت کنند. آیا حضور ناتو در منطقه بر پیچیدگی های امنیتی منطقه نخواهد افزود؟
امنیت واقعی و دراز مدت در منطقه زمانی برقرار خواهد شد که همه کشورهای منطقه هم از جانب یکدیگر احساس امنیت کنند و هم از حیث تهدیدات خارجی. اگر آمریکا موجبات نگرانی های امنیتی ایران را برطرف کند این مسئله بطور زیادی فضای امنیتی منطقه را بهبود خواهد بخشید. امنیت منطقه ای باید محصول داخلی باشد تا دوام داشته باشد، محصولی که حاصل همکاری و وحدت کشورهای منطقه باشد.
نفتکش های ایران آماده حرکت به سمت هند و اروپا هستند
رویترز در گزارش خود می نویسد: در حالی که انتظار میرود آژانس بینالمللی انرژی اتمی امروز جمعه گزارش خود از عمل به تعهدات از سوی ایران را منتشر کند و تحریمها علیه تهران نهایتا تا روز یکشنبه لغو شود، گزارشها حاکی از آماده باش نفتکش های ایران برای حرکت به سوی هند و اروپا است.
به نوشته رویترز ایران میخواهد صادرات نفت خام خود به هند را طی سال جاری تا ۲۰۰ هزار بشکه در روز افزایش داده و صادرات نفت به اروپا را بعد از چهار سال از سربگیرد و در همین رابطه ایران ۲۲ سوپرتانکر یا نفتکش غولپیکر دارد که آماده حرکت هستند و بنا بر دادههای ردیابی کشتیها که توسط شرکت «تامسون رویترز» گردآوری میشود، مسیر ۱۳ سوپر نفتکش پر و نیمهپر ایران به سمت هند است و این حجم از نفت کفاف نیازهای یک هفته هند را می دهد.
در همین زمینه یک منبع ایرانی به رویترز گفته است که مقصد اصلی ایران هند است، چرا که در میان کشورهای آسیایی بیشترین نرخ رشد مصرف نفت خام را دارد.
هند طی سال گذشته ۲۶۰ هزار بشکه در روز نفت از ایران خریده بود، اما رویترز مینویسد که ایران در نظر دارد در سال ۲۰۱۶ روزانه ۲۰۰ هزار بشکه به صادرات نفت خود به هند بیفزاید.
در همین حال این گزارش با اشاره به افت قیمت نفت به ۳۰ دلار مینویسد که ایران میخواهد به محض لغو تحریمها تولید نفت خود را در عرض ۶ ماه تا نیم میلیون بشکه افزایش دهد و در نیمه دوم ۲۰۱۶ نیز به همین میزان افزایش دهد، موضوعی که به حجم نفت مازاد در بازار و احتمالا افت بیشتر قیمتها منجر خواهد شد.
بنا بر ارزیابی اداره اطلاعات انرژی آمریکا، در سال ۲۰۱۵ روزانه ۱.۹ میلیون بشکه نفت مازاد بر مصرف در دنیا تولید شده است و انتظار نمیرود قیمت نفت در سال جاری به بالای ۴۰ دلار برسد.
پالایشگاه شرکت اسار هند به رویترز گفته است که «ما روابط دیرینهای با ایران داریم و بعد از لغو تحریمها سناریوهای موجود را ارزیابی خواهیم کرد».
مانگلور، دیگر پالایشگاه مشتری نفت ایران در هند، نیز گفته است که «خرید نفت از کشورهای نزدیک (ایران) به صرفه است، اما بستگی به قیمتها دارد».
گفته میشود که کشورهای تولیدکننده نفت خاورمیانه که اکثر آنها عضو اوپک هستند، رقابت چشمگیری در عرضه تخفیف به مشتریان نفتی راه انداختهاند.
در این میان مجمع صنعت کشتیرانی «بی ای ام سی او» به رویترز گفته است که بعد از لغو تحریمها، اروپا یکی از اولین مقاصد نفتکشهای ایران خواهد بود.
پیتر سند، تحلیلگر ارشد این مجمع، میگوید که مشتریان عمده نفت ایران در اروپا قبل از تحریمها کشورهایی مانند ایتالیا، اسپانیا و یونان بودند.
باشگاه خبرنگاران جوان:
ترامپ توافق هستهای با ایران را شرم آور دانست
"دونالد ترامپ،" نامزد پیشرو جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در سخنرانی تبلیغاتی خود در کانزاس، توافق هستهای و آزاد شدن منابع مالی مسدود شده ایران را شرم آور خواند.
ترامپ که در جمع چهره های اصلی حزب جمهوریخواه در ایالت کانزاس سخنرانی می کرد گفت: اگر به آنچه که در حال رخ دادن است نگاه کنیم، مانند توافق هستهای با ایران که براساس آن، ما به ایرانیها 150 میلیارد دلار پول دادیم، ولی نتوانستیم گروگانهای خود را آزاد کنیم، با مسئله شرم آوری روبرو خواهیم شد. ما قصد داریم این روند را تغییر دهیم.
دونالد ترامپ همچنین مدعی شد که قصد دارد با انجام اقدامات زیاد بار دیگر آمریکا را به کشوری بزرگ تبدیل کند.
او با انتقاد از طرحهای اوباما در حوزه سلامت گفت: ما قصد داریم طرح اوباما در حوزه سلامت را خیلی سریع تغییر دهیم.
نامزد پیشرو جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همچنین مدعی شد ارتش آمریکا فرسوده شده و باید بازسازی شود. ما می خواهیم ارتش خود را بازسازی کنیم، نیروی نظامی ما فرسوده شده است. صادقانه بگویم، نیروی نظامی ما دچار مشکل است.
ترامپ افزود که او در صورت پیروزی در انتخابات ارتش را چنان قوی و قدرتمند می کند که هیچ کس نتواند به ما نگاه چپ کند.
دونالد ترامپ در سخنرانی خود همچنین ادعا کرد دولت احتمالی او قصد دارد به کهنه کاران نظامی توجه کند. او مدعی شد که آنها به دست فراموشی سپرده شده اند. ما سال هاست که از زبان سیاستمداران می شنویم که باید به آنها توجه کنیم، ولی ما این کار را خواهیم کرد.
ترامپ ضمن انتقاد شدید از وضعیت اقتصادی آمریکا در حال حاضر، وضعیت تجارت این کشور را «فاجعه آمیز» خواند.
دونالد ترامپ همچنین به پدیدهای به نام «سیاستمدار مزدور» اشاره کرد و گفت: ما در آمریکا سیاستمداران مزدور داریم، آنها افرادی هستند که به سیاستمداران اصلی پول می دهند تا منصب و شغل بگیرند.
نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، مذاکره کنندگان این کشور را نیز به باد انتقاد گرفت و گفت: ما بدترین مذاکره کنندگان در حوزه قراردادهای تجاری را داریم. باید این روند را متوقف کرد. ما قصد داریم بهترین بازرگانان دنیا را داشته باشیم و چنین افرادی را در کشور داریم و باید از بهترین بازرگانان برای مذاکره در مورد قراردادهای تجاریمان استفاده کنیم.
او به کسری تجاری آمریکا با سه کشور چین، ژاپن و مکزیک اشاره کرد و گفت باید این کسریها به نحوی برطرف شود. او در این باره گفت: اگر نگاه کنید، می بینید که در سال جاری ما با کشور چین، کسری تجاری 505 میلیارد دلاری داریم و این کسری باید پایان یابد. این مبلغ در مورد مکزیک، 58 میلیارد دلار و در مورد ژاپن صدها میلیارد دلار است.
او در خصوص کسری تجاری آمریکا با ژاپن گفت: آنها برای ما میلیونها دلار خودرو می فرستند و ما عملاً چیزی به آنها نمی فروشیم. همه این روند باید تغییر کند.
دونالد ترامپ از رهبران کشور انتقاد کرد و گفت: کشور ما در بین کشورهای دنیا دیگر برنده نیست، ما رهبری خوبی نداریم ، ما آدمهای مناسب در مدیریت کشور نداریم؛ ما کشوری هستیم که راهش را گم کرده است همه این روند تغییر خواهد کرد. تغییر خواهد کرد.
نامزد جمهوریخواه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در مورد «دیوارکشی» مرزها نیز بار دیگر صحبت کرد و گفت: ما باید در مرزهای خود دیوار بکشیم. من به شما می گویم که باید دیوار بکشیم.
او تأکید کرد که مکزیک باید هزینه این دیوارکشی را بپردازد: من به شما اطمینان می دهم که مکزیک باید هزینه این دیوار را بپردازد. آنها خودشان می دانند که باید هزینه ساخت دیوار را بدهند.
او در پاسخ به برخی سیاستمداران که می گویند چگونه می توان مکزیک را مجبور کرد هزینه دیوارکشی را بپردازد گفت: برخی روی صحنه می آیند و می گویند دونالد ترامپ نمی تواند مکزیک را مجبور به پرداخت هزینه ساخت دیوار کند، ولی من به شما می گویم 100 درصد مکزیک این هزینه را می پردازد. کسری تجاری ما با مکزیک 58 میلیارد دلار در سال است، و این دیوار هزینهاش 10 میلیارد دلار است؛ مگر آنکه شما معامله گر خوبی نباشید، وگرنه گرفتن هزینه ساخت دیوار از مکزیک بسیار آسان خواهد بود.
ایرنا:
راه های همکاری علمی، دانشگاهی ایران و ترکیه در آنکارا بررسی شد
راه های همکاری های علمی، دانشکده های الهیات ایران و ترکیه در سفر رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران به آنکارا و دیدار هیات ایرانی با مقامات دانشگاهی ترکیه بحث و بررسی شد.
دکتر مجید معارف رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران به همراه هیاتی به آنکارا سفر کرده است.
در این سفر دکتر فقهی زاده رئیس گروه قرآن و حدیث، دکتر خوش منش عضو هیات علمی دانشکده و نماینده وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در کارگروه توسعه فعالیت های قرآنی وزارت علوم، دکتر معارف را همراهی می کنند.
هیات ایرانی پیش از دیدار با مقامات دانشگاهی ترکیه ابتدا با حسن صفرخانی رایزن فرهنگی سفارت جمهوری اسلامی ایران در آنکارا در خصوص برنامه ها گفت و گو کردند.
صفرخانی در این نشست گزارش مکتوب و مشروح سه دوره نشست با رئیس و اساتید دانشکده الهیات دانشگاه آنکارا را تشریح و محورهای همکاری و هم فکری را مورد توجه قرار داد و خواستار مساعدت برای اجرائی کردن توسعه همکاری های رایزنی فرهنگی شد.
دکتر معارف ریاست دانشکده الهیات از وجود فضای وحدت و همدلی در ترکیه استقبال کرده و آمادگی دانشکده الهیات را برای گفت وگو های دینی دو جانبه و چند جانبه ابراز داشت .
هیات ایرانی سپس عازم دانشکده الهیات شد و در اولین نشست دانشجویی با حضور بیش از یکصد تن از دانشجویان در درس تاریخ مذاهب حضور پیدا کرد.
در این دیدار دکتر معارف در فرصت محدود به پیدایش تشیع و اصول و ارزش های فکری آن اشاره کرد و این که تشیع در کنار سایر مذاهب دینی در اسلام به عنوان یک مذهب با اصول و چارچوب های مشترک با سایر مذاهب نظیر توحید، نبوت، معاد و سایر ارزشهای مشترک دارای یک حیات تاریخی همزیستی مسالمت آمیز با سایر مذاهب را در خود جای داده است و با تنها در حوزه مدیریت جهان اسلام و موضوع امامت از سایر مذهب متفاوت می باشد اما در اصول اساسی مانند سایر مذاهب دارای اشتراکات جدی می باشد و نوع تعامل امام علی ( ع ) و اهل بیت ( ع ) با سایر خلفا نشان از تعامل و همکاری به رغم وجود اختلاف حکایت دارد .
سپس دانشجویان سئوالات خود را طرح کردند که اساتید پاسخ های کوتاه و لازم را ارائه کردند.
سپس هیئت با حضور در دفتر رئیس دانشکده با رئیس دانشکده الهیات و معاون وی به گفت وگو پرداختند و در خصوص همکاری های دو جانبه و محورهای برنامه اجرائی صحبت کردند.
دو طرف بر برگزاری کارگاه های آموزشی و کنفرانس علمی به صورت متناوب در ایران و ترکیه تاکید داشتند و اصول و چارچوب های برنامه اجرائی را مورد تاکید قرار دادند.
هیات ایرانی سپس با حضور در جمع اساتید دانشکده الهیات از گروه های مختلف در دو حوزه تفسیر و حدیث بحث های تخصصی خود را ارائه کردند.
نمایش توانمندی های دفاعی و نظامی ایران در نمایشگاه بغداد
وزارت دفاع و شرکت های تابعه برای اولین در نمایشگاه امنیتی، دفاعی عراق به صورت چشمگیری مشارکت کردند، به طوری که غرفه جمهوری اسلامی ایران به لحاظ فضای نمایشگاهی بعد از چین در جایگاه دوم قرار گرفت و در اولین روز با استقبال بالایی روبه رو شد. این نمایشگاه صبح امروز شنبه با حضور مقامات عراقی ، سفرا و نمایندگان خارجی مقیم بغداد به ویژه وابسته های نظامی در سالن همایش های نمایشگاه بین المللی بغداد آغاز شد.
در مراسم افتتاحیه، معاونان وزیر کشور و دفاع عراق ضمن ارائه گزارش هایی از آخرین وضعیت امنیتی عراق و نیز ضرورت همکاری کشورهای مختلف و حمایت از بغداد در جنگ علیه داعش صحبت و در ضمن آن نمایشگاه بغداد را بهترین بستر برای این همکاری ها توصیف کردند.
حاضران سپس به سالن اصلی نمایشگاه رفتند، جایی که مقابل در ورودی آن یک تانک خودنمایی می کند که بر بدنه آن آرم تولید عراق ثبت شده است.
در این نمایشگاه 108 شرکت داخلی وخارجی از عراق و 23 کشور جهان از جمله ایران، چین، آمریکا، کانادا و سایر کشورها حضور دارند.
سفیر ایران نیز ضمن شرکت در مراسم افتتاحیه، نزدیک به 3 ساعت از غرفه ایران بازدید کرد و در عین حال بسیاری از سفرا، نمایندگان خارجی و مقامات نظامی عراق را هم میزبانی کرد.
معین الکاظمی از فرماندهان ارشد نیروهای مردمی (الحشدالشعبی) و عضو شورای استان بغداد، هادی عذاب سلمان مدیر تسلیح و تجهیز وزارت دفاع عراق و استاد عبدالزهرا مدیر مالی وزارت دفاع این کشور و نیز برخی سفرای خارجی از جمله شخصیت هایی بودند که از غرفه ایران بازدید کردند.
این اولین بار است که شرکت های ایرانی سازنده تسلیحات و تجهیزات نظامی در نمایشگاه امنیتی دفاعی بغداد شرکت می کنند و در اولین حضور خود توانمندی های دفاعی ایران در حوزه های زمینی، دریایی و هوایی را عرضه کردند.
براساس گزارش مسئولان غرفه ایران در نمایشگاه امنیتی دفاعی بغداد، طیف وسیعی از محصولات فناوری تسلیحاتی ایران در حوزه های دریایی از جمله شناورهای نظامی و غیر نظامی، انواع ناو و ناوچه، زیردریایی، انواع شناور و سیستم های رانش، موتورهای قدرتمند ویژه شناورها و نیز توانمندی های ایران در تعمیرات انواع دستگاه ها و سیستم های نظامی عرضه شده است.
سیستم های آشکارسازی و مقابله با عوامل شیمیایی، لباس های ضد شیمیایی، مواد و محصولات دارویی مختلف و کیسه های طبی برای مصدومین شیمیایی و انواع غذاهای نظامی با ماندگاری بالا و نیز سامانه های کنترل اغتشاشات از دیگر توانمندی های نظامی ایران است که در نمایشگاه بغداد به نماش درآمده و معرفی شده است.
در حوزه های دفاع هوایی نیز انواع موشک ها و موشک های ضد زره و نیز توانایی های شرکت های ایران در حوزه تعمیر انواع رادار نمایش داده شده است.
یکی از مسئولان غرفه گفت شرکت های تابعه وزارت دفاع و سازمان صنایع هوایی با هدف جذب بازارهای جدید در این نمایشگاه شرکت کرده اند و توانمندی های ایران را در حوزه های بالادستی مانند ساخت انواع بالگرد، هواپیما و هواپیماهای بدون سرنشین و نیز تعمیر انواع جنگ افزارها و سیستم های نظامی و آموزش در حوزه هوایی معرفی می کنند.
در روز افتتاحیه به اذعان اکثر مدیران نمایشگاه، غرفه ایران از شلوغ ترین و پر مراجعه ترین غرفه های این نمایشگاه بوده است.
عراق که در جنگ علیه داعش بسر می برد، تلاش زیادی دارد تا عرصه همکاری های نظامی خود را گسترش دهد، به ویژه آنکه به اعتقاد کارشناسان عراقی، آمریکایی ها که تا پیش از این بر بازار اسلحه عراق اشراف داشتند، در تعهدات خود خوب عمل نکردند و همین امر منجر به آن شد که بغداد به دنبال بازارهای جایگزین باشد.
در همین خصوص، مدیر تسلیح و تجهیز وزارت دفاع عراق، جمهوری اسلامی ایران را یکی از مناسب ترین منابع همکاری های نظامی و تامین سلاح عراق معرفی کرد.
نظر شما