خبرگزاری شبستان، در باور شیعه دوازده امامی، حجت بن حسن در نیمهٔ شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ ه. ق. در سامرا به دنیا آمد؛ او در پنج سالگی و پس از وفات پدرش به امامت رسید. پس از وفات حسن عسکری(ع)، مهدی تنها از طریق چهار سفیر یا نائب با شیعیان تماس می‌گرفت. پس از یک دوره هفتاد ساله (موسوم به غیبت صغری) و با مرگ علی بن محمد سمری، چهارمین نائب امام دوازدهم شیعه، بار دیگر حیرت شیعیان را فراگرفت. آنها در نهایت در سده پنجم به تبیینی عقلی در کلام شیعه از غیبت امام دست یافتند.
به باور شیعیان پس از دوران سفراء، شیعیان با مهدی(ع) در ارتباط نیستند و این دوران را اصطلاحاً غیبت کبری می‌نامند. پس از پایان دورهٔ غیبت، وی با عنوان مهدی قیام خواهد کرد و او کسی خواهد بود که از طریق وی حق و عدالت بار دیگر به پیروزی خواهد رسید.
حجت الاسلام جواد جعفری، مدرس مرکز تخصصی مهدویت در این باره پاسخ می دهند؛
وجود پرچم های سیاه از نشانه های ظهور است؟
در روایات شیعه، روایت معتبری که بیان کند پرچم های سیاه از نشانه های ظهور است، نداریم. یعنی حدیث شیعه در منابع اصلی وجود ندارد. البته در کتاب های حدیثی اهل سنت روایتی آمده که بیان می کند پرچم های سیاه از نشانه های ظهور است و برخی از آن روایات وارد کتاب های شیعه شده است.
بنابراین اگر از نگاه شیعی بررسی شود، اساسا پرچم های سیاه جزء نشانه های ظهور نیست و همه طبق روایات اهل سنت است. همچنین در جدیدترین تحقیقی که در کتاب دانش نامه امام مهدی(ع) انجام گرفته، آمده است که حتی روایات اهل سنت هم دلالتی بر نشانه ظهور بودن پرچم های سیاه ندارد و ناظر به فرج های جزئی هستند نه فرج کلی و ظهور امام عصر(ع).
ادعای مهدی موعود بودن محمد بن عبدالله از نوادگان امام حسن مجتبی(ع) درست است؟
در رابطه با محمد بن عبدالله که معروف به نفس زکیه است. آنچه در گزارش های تاریخی آمده است. پدر او به صراحت برای فرزندش ادعای مهدی بودن را می کرد که همانی که پیامبر(ص) وعده ظهورش را داد، پسر من است و پسر من مهدی موعود است. البته محمد بن عبدالله به دست خلفای بنی عباس در سال 148 کشته شد.
اما در اینکه در زمان امام زمان(ع) کسانی بودند که ادعای مهدویت کردند، در دوران غیبت صغری بوده که امام نایب خاص داشتند. در آن زمان ادعای نیابت خاصه بوده که اسامی آنها در غیبت شیخ طوسی آمده و امام با آنها برخورد می کردند.
اما در رابطه با اینکه در زمان امامان گذشته کسی ادعا کند که مهدی موعود هستم، این اتفاق افتاده است. یکی از روایاتی که از امام رضا(ع) رسیده این مساله بیان شده است که در آن دوران شایع شده بود که کسی در دوران امام رضا(ع) قیام کرده و خود را مهدی موعود خوانده و امام به نشانه های ظهور اشاره کردند و فرمودند: "آنچه قبل از این امر اتفاق می افتد، قیام سفیانی، یمانی، مروانی و شعیب بن صالح است که هنوز این اتفاقات نیفتاده است" پس چطور این ادعا را می کنند که من مهدی موعود هستم.
با توجه به اتفاقات امروز، ظهور نزدیک است؟
ممکن است برخی وقتی این حوادث را می بینند بگویند در نزدیکی زمان ظهور هستیم. در این مساله دو نکته وجود دارد. بحث امید که ما امید داریم امام را درک کنیم که اگر این طور باشد، خوب و پسندیده است و در متن روایات ما آمده که صبح و شام انتظار این امر را داشته باشید. اگر منظور این باشد که ما چقدر می توانیم امیدوار باشیم، خیلی خوب و سفارش شده ائمه است.
اما از این گذشته اگر بخواهیم تعیین وقت کنیم. یعنی بگوییم که من از زمان وقوع فرج اطلاع دارم و می دانم که در آینده نزدیک ظهور اتفاق می افتد، می رود به سمت توقیت و تعیین وقت کردن که در روایات ما تکذیب شده است.
شیخ طوسی از امام صادق(ع) نقل می کند که "اگر کسی برای تو تعیین وقت کرد. یعنی حتی حدودی از وقت را هم گفت. بزرگی طرف مقابل شما را نگیرد و او را تکذیب کنید، چون ما اهل بیت برای هیچ کس تعیین وقت نمی کنیم و هر کس حرف از وقت زد شما بگویید، دروغ می گوید."
بنابراین اینکه بگوییم الان با این همه جنایت در جهان نهایت تا 50 سال دیگر امام زمان(ع) ظهور می کند، درست نیست. چراکه دورانی در تاریخ وجود دارد که ظلم ها بیشتر است و قرار نیست امام با ظلم بیاید. بلکه باید یاران و شرایط فراهم شود و امام زمان(ع) ظهور کنند.
آیا صحت دارد امام زمان(ع) چهل سال قبل از ظهور بین مردم زندگی خواهند کرد؟
در نگاه شیعی امام زمان(ع) سال 255 قمری به دنیا آمده و بیش از 1100 سال است که بین ما انسان ها طبیعی زندگی می کنند. بنابراین الان بین ما هستند، اما اهل سنت معتقدند امام به دنیا نمی آید مگر چهل سال قبل از ظهور. آن زمان متولد شده و وقتی چهل ساله شد، قیام می کند.
ولی به نظر شیعه این طور نیست و امام بیش از هزار و صد سال است که بین مردم به طور طبیعی زندگی می کند و ما منتظر ظهور ایشان هستیم.
نظر شما